ไออุ่นรัก ตอนที่ 14

[meAyou]

    รอยยิ้มกว้างค่อยๆจางลงช้าๆเมื่อภาพของคนสองคนที่หยอกล้อราวกับคู่รักเดินใกล้เข้ามา
   ไอฟ้าระบายลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะหันหลังเตรียมเดินเข้าบ้านแต่เท้าที่กำลังจะก้าวเดินต้องหยุดชะงักเมื่อมีหนึ่งเสียงเอ่ยเรียกเอาไว้
   คนถูกเรียกหันมามองต้นเสียงพร้อมกับคำถามมากมายที่ผุดขึ้นในหัวเพราะเธอไม่คิดว่าจะได้ยินการเอ่ยทักทายแบบนี้จากคนที่หนีหน้าตัวเองเกือบทั้งอาทิตย์
   “ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะพี่ไม่ใช่ผีนะ”
   คนพูดหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับการกระชับแขนที่เกี่ยวแขนของชายหนุ่มคนข้างๆให้แน่นขึ้นเหมือนกับจงใจให้ใครบางคนได้สังเกตเห็น
   “วันนี้อัยย์อยู่กินข้าวด้วยกันหรือเปล่า”
   “ก็ไม่ได้ไปไหนค่ะ”
   “ดีจังกินกันเยอะๆลภจะได้ไม่เบื่อ”
   ศิศิราหันไปส่งยิ้มให้กับวัลลภที่ตอนนี้เริ่มทำอะไรไม่ถูกเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับรอยยิ้มหวานจากคนแอบรักมันเหมือนกับโดนมนต์สะกดจนไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากการยิ้มรับออกมา
   “อะไรติดเสื้อคะนั่น”
   และนี่ก็เป็นอีกกริยาหนึ่งที่คนทั้งคู่กำลังโชว์หวานด้วยหน้าตาที่เต็มไปด้วยความสุขจนไอฟ้ารู้สึกหมั่นไส้เพิ่มมากขึ้นและมันคงไม่ดีแน่หากเธอจะยังยืนอยู่ที่นี่
   “อัยย์ไปก่อนนะคะมีธุระ”
   พูดจบไอฟ้าก็เปลี่ยนทางเดินไปที่รถทันทีแต่เดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าวก็ถูกคนเป็นพี่ร้องถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูมีความสุขแต่สำหรับไอฟ้ามันคือน้ำเสียงกวนประสาทชัดๆ
   “ไปไหนคะไหนบอกจะอยู่กินข้าวด้วยกัน”
   “ไปแป๊บเดียวค่ะเดี๋ยวมา”
   ไอฟ้าพยายามสะบัดไล่อารมณ์หงุดหงิดออกไปก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้กับคนถามพร้อมกับเสียงมือถือที่ร้องดังขึ้นจนเจ้าของต้องรีบกดรับ
   “สวัสดีค่ะนภา ค่ะ ค่ะ…เดี๋ยวเจอกัน”
   วางสายปุ๊บไอฟ้าก็ส่งยิ้มให้คนตรงหน้าอีกครั้งก่อนจะหันหลังเดินไปที่รถทันทีโดยไม่ทันได้สังเกตว่าใบหน้าที่เปื้อนยิ้มของใครบางคนได้เลือนหายไปแล้ว
   
   บรรยากาศในสวนหน้าบ้านที่เย็นสบายปลอดโปร่งแต่กลับไม่สามารถทำให้ใครบางคนอารมณ์ดีได้เมื่อทั้งรอยยิ้มและประโยคโต้ตอบของคนที่ออกไปข้างนอกยังชัดเจนในความทรงจำของศิศิรา
   ใบหน้าที่บึ้งตึงของเพื่อนสาวทำให้วัลลภถึงกับไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมาแต่แล้วชายหนุ่มก็ค่อยๆระบายยิ้มเมื่อเห็นแม่ของเพื่อนสาวเดินเข้ามา
   “วันนี้อยู่ทานข้าวด้วยกันหรือเปล่าตาลภ”
   เรณูเอ่ยถามทันทีเมื่อเดินไปที่โต๊ะทำให้คนถูกถามต้องหันไปจ้องหน้าเจ้าของบ้านที่เป็นคนชวนมาด้วยสายตาที่เป็นคำถามเดียวกันกับคนที่ยืนอยู่
   “คงต้องถามคนชวนแล้วล่ะครับว่าเค้าอยากให้อยู่หรือเปล่า”
   คนถูกจี้ยังคงนั่งนิ่งไม่มีคำตอบใดๆทำให้คนเป็นแม่ต้องไปแตะที่แขนเพื่อเรียกให้ได้รู้สึกตัว
   “ค๊ะ”
   “เป็นอะไรหรือเปล่าลูก”
   “เปล่านิคะ”
   “ไม่เป็นอะไรแล้วทำไมนั่งเหม่อแบบนี้ดูสิใจลอยไปไหนต่อไหนแล้วก็ไม่รู้”
   ศิศิรายิ้มให้กับคำพูดที่เหมือนจะโดนใจของเธอในเวลานี้ใช่แล้วตอนนี้หัวใจของเธอกำลังลอยตามใครบางคนไปและดูเหมือนคนคนนั้นจะไม่สนใจมันเลยแม้แต่น้อย
   “น้ำ น้ำยัยน้ำ! ”
   “ค๊ะแม่”
   “เป็นอะไรอีกหละพูดยังไม่ทันขาดคำก็เหม่ออีกแล้ว”
   “เปล่าค่ะ”
   “แม่ให้โอกาสตอบอีกรอบตกลงเป็นอะไร”
   เรณูเอ่ยถามด้วยสีหน้าจริงจังพร้อมกับการใช้สายตาจ้องมองเข้าไปดวงตาของบุตรสาวเหมือนกับจะคาดคั้นเอาคำตอบให้ได้
   “อากาศคงร้อนมั้งคะ”
   คนฟังดึงสายตากลับมาที่เดิมก่อนจะหันไปยิ้มให้กับชายหนุ่มที่นั่งทำหน้าสงสัยอยู่ไม่ห่าง
   “นั่นสินะอากาศร้อนจริงๆด้วย”
   “ครับ”
   “ลภไม่ร้อนเหรอจ๊ะ”
   “เอ่อ…ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ครับ”
   “งั้นเหรอแต่แปลกนะคนบ้านนี้ร้อนเหมือนกันหมดเลยป้าว่าป้าไปทำกับข้าวดีกว่า”
   เรณูพูดขึ้นเมือนึกถึงใครอีกคนที่มีอาการแปลกๆเช่นเดียวกับศิศิรามาคิดๆดูท่าทางโรคนี้จะเป็นโรคติดต่อที่ตอนนี้คงระบาดในกลุ่มของลูกๆเธอเสียแล้ว

   และแล้วก็ได้เวลาอาหารเย็นวันนี้มีแขกพิเศษมาร่วมด้วยทำให้เรณูต้องเพิ่มอาหารจานพิเศษอีกสองสามอย่างถึงจะเหนื่อยหน่อยแต่มันก็คุ้มเพราะการมาของวัลลภแต่ละครั้งก็ช่วยสร้างรอยยิ้มให้กับบุตรสาวของเธอไปด้วย
   เสียงหัวเราะของคนทั้งสี่ดังไปถึงนอกบ้านทำให้คนที่เพิ่งมาถึงอดรู้สึกน้อยใจไม่ได้แต่เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วแค่เพียงให้    ศิศิรายิ้มหรือหัวเราะออกมาได้ก็เพียงพอแล้ว...จะเป็นใครทำก็ได้ทั้งนั้น
   “เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
   ไอฟ้าหันไปส่งยิ้มให้กับคนที่มาด้วยก่อนจะส่ายหน้าไปมาแทนคำตอบ
   “เราเข้าบ้านกันเถอะค่ะ”
   “ค่ะ”
   นภายิ้มรับคำชวนนั้นอย่างเต็มใจการได้เข้ามาที่นี่ถือว่าเป็นการเริ่มต้นความสัมพันธ์ที่ไม่เลวเลยทีเดียวและหากผ่านพ้นคืนนี้ไปได้เธอกับไอฟ้าคงจะเพิ่มความสนิทสนมได้อีกไม่น้อย
   เมื่อเข้ามาถึงไอฟ้าก็จัดการแนะนำเพื่อนใหม่ให้พ่อกับแม่เลี้ยงได้รู้จักและท่าทางท่านทั้งสองจะถูกใจนภาอยู่ไม่น้อยอาจเพราะนภาเป็นคนยิ้มง่ายพูดเก่งทำให้คนที่เข้าใกล้อดรู้สึกที่จะชอบไม่ได้
   “หนูนภาคุยเก่งจังวันหลังสอนยัยอัยย์บ้างสิรายนั้นพูดทีทำเอาคนฟังหมดอารมณ์”
   “พ่อก็พูดเกินไป”
   “เรื่องจริงต่างหาก”
   “เราสองคนก็ไม่ต่างกันมากหรอกค่ะ”
   ไอฟ้าเอ่ยหน้ามุ่ยส่วนคนถูกว่าก็ได้แต่หัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งแหย่
   “คุณนนต์ก็พอเถอะค่ะแซวลูกอยู่ได้”
   “คนพูดจริงก็หาว่าแซว”
   “ยังไม่หยุดอีกเดี๋ยวจะโดน”
   “หยุดแล้วครับ”
   คนพูดเอ่ยน้ำเสียงแผ่วๆก่อนจะหันไปมองนภาด้วยความเอ็นดู
   “อีกสองวันวันเกิดลุงต้องมาให้ได้นะ”
   “จริงเหรอค่ะไม่เห็นอัยย์บอกนภาเลย”
   นภาหันไปส่งค้อนให้คนข้างๆก่อนจะหันมายิ้มหวานให้คนชวน
   “รายนั้นก็อย่างนี้แหละเอาเป็นว่าเจ้าของงานเชิญเลยล่ะกัน”
   “ถ้าอย่างนั้นนภาก็ไม่พลาดค่ะเจ้าภาพใจดีขนาดนี้แถมอาหารยังอร่อยมากจนนภาชัดจะติดใจแล้วสิคะ”
   “งั้นก็มาทานข้าวที่บ้านบ่อยๆสิจ๊ะบ้านหลังนี้ยินดีต้อนรับ”
   เรณูเอ่ยออกมาบ้างเธอว่าเพื่อนของไอน้ำคนนี้ดูน่ารักและเข้ากับคนแก่ได้ง่ายเอาแบบตรงๆก็คือคนช่างยอกับคนบ้ายอมาเจอกันก็เข้ากันได้แบบนี้แหละ
   “ขอบคุณนะคะคุณป้าแต่นภาเกรงใจดูสิอัยย์ไม่พูดอะไรสักคำ”
   “ก็…เล่นคุยกันเร็วแบบนี้อัยย์ขอเป็นคนฟังดีกว่าค่ะ”
   “แล้วถ้านภาจะขอมาทานข้าวที่บ้านบ่อยๆอัยย์จะรำคาญมั้ยคะ”
   “ได้สิคะ กินกันหลายๆคนอร่อยดี”
   “คืนคำไม่ได้แล้วนะคะ”
   “ไม่หรอกค่ะ บ้านนี้ยินดีต้อนรับนภาเสมอ”
   คำกล่าวที่ฟังแล้วทำให้นภารู้สึกราวกับบินได้มันอบอุ่นชวนฝันจนเธออยากจะดึงตัวคนพูดมาฟัดให้น่วมแต่ก็ติดอะไรหลายๆอย่างโดยเฉพาะสายตาของใครบางคนที่จ้องมองเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อแต่ก็ไม่เป็นไรเธอรู้แค่ว่าไอฟ้าชัดจะทำให้เธอคลั่งมากขึ้นทุกที
   
   หลังจากไปส่งนภาที่บ้านเสร็จไอฟ้าก็ค่อยๆขับรถมาจอดที่สะพาน เธอยังไม่อยากกลับบ้าน
   ในตอนนี้รู้สึกแค่ว่าอยากอยู่ที่ไหนสักแห่งเงียบๆที่มีเธออยู่แค่เพียงลำพังและแล้วภาพต่างๆก็ฉายซ้ำราวกับมีคนกดย้อนกลับไปกลับมา
   ภาพบนโต๊ะของศิศิรากับวัลลภที่เอาอกเอาใจตักกับข้าวแลกเปลี่ยนให้กันราวกับมาดินเนอร์เพียงสองคนทั้งๆที่เธอพยายามจะไม่มองและหันไปทางอื่นก็ต้องมีเสียงของศิศิราดังแว่วเข้ามาทุกครั้งราวกับว่าเจ้าหล่อนต้องการโชว์ความหวานให้ทุกคนได้เห็นอย่างนั้นแหละ
   ศิศิราตั้งใจใช่เธอคิดแบบนั้นแต่จะเพื่ออะไรล่ะหรืออยากตอกย้ำให้เธอได้รู้ถึงสถานะของคนทั้งคู่จนต้องมานั่งทำใจอยู่แบบนี้

   เสียงมือถือทำให้คนที่นั่งเหม่อถึงกับถอนหายใจก่อนจะตัดสายและปิดเครื่องในที่สุด
   ตอนนี้ไอฟ้ายังไม่พร้อมที่จะคุยกับใครเธออยากอยู่คนเดียวอยากพักหัวใจและบอกกับตัวเองว่าตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปเธอจะเป็นคนใหม่
   ตอนนี้ศิศิราคงหายโกรธเธอแล้วเดาจากการที่อีกฝ่ายยอมคุยด้วยเมื่อกลางวันต่อจากนี้ไปก็เหลือเพียงแค่เธอเท่านั้นที่จะต้องปรับหัวใจใหม่อีกครั้งเพื่อยอมรับความจริงให้ได้

   มือถือถูกปาลงที่เตียงนอนทันทีเมื่อปลายสายตัดสัญญาณการติดต่อด้วยการปิดเครื่องศิศิราแทบจะพุ้งไปคว้ากุญแจรถเพื่อออกไปลากตัวคนที่กล้าปิดเครื่องใส่ตัวเอง
   อีกฝ่ายไม่ได้แบตหมดแน่นอนเพราะเมื่อสักครู่ยังโทรติดและปลายสายก็กดตัดไปพอเธอกดโทรไปอีกครั้งคราวนี้ถึงกับปิดเครื่องหนีไอฟ้ากำลังทำอะไรอยู่เป็นคำถามที่ศิศิราอยากรู้มากที่สุดความคิดมากมายประดังออกมาจนเธอจับใจความแทบไม่ได้แล้วหัวใจก็เต้นอ่อนแรงลงเมื่อคิดถึงเรื่องบางอย่างขึ้นมา
   หากคืนนี้ไอฟ้าไม่กลับบ้านเธอจะทำอย่างไรและหากคืนนี้ไอฟ้าอยู่กับผู้หญิงคนนั้น…คิดได้เพียงแค่นี้หัวใจก็แทบจะแหลกสลายเธอควรจะทำอย่างไรดี
   ในตอนนี้ความชัดเจนมีมากพอที่จะทำให้ได้รู้ว่าสาเหตุที่ตัวเองไม่ชอบหน้าผู้หญิงคนนั้นคืออะไรแต่สิ่งที่ทำให้ศิศิรากังวลใจมากที่สุดก็คือ
   “จะทันมั้ยหากเธอจะขอไอฟ้าคนเดิมของเธอคืน”

เปิดจองแล้วน๊าตั้งแต่วันนี้ - 10 เมษา 14 (หนังสือทยอยส่งหลังสงกรานต์นะคะ ^^)
ราคาเล่มละ 350 บาท
ค่าส่งลงทะเบียน 30 บาท
รวมที่ต้องโอน 380 บาท
สำหรับการสั่งซื้อแบบ pdf ราคา 250 บาท

โอนเงินมาได้ที่ ธนาคารกสิกรไทย
สาขาเซ็นทรัลแอร์พอร์ตเชียงใหม่
457-211-232-8 ชื่อบัญชี สมทรัพย์

โอนเสร็จแจ้งวันเวลาการโอนมาได้ที่
Mail mydestiny_k@hotmail.com
Tel 087-0591110
Line samakae
facebook https://www.facebook.com/mea.you.927
ถ้าสั่งแบบpdf ให้แจ้งเมล์ที่จะให้จัดส่งไฟล์ด้วยนะคะ

นิยายเรื่องอื่นๆ
คุณหนูที่รัก yuri http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=975576
ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=552259
เกมรัก สะดุดใจ yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=847672
ปีกรัก yuri http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1003521
สัญญาวิวาห์กำมะลอ yuri http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1044762
กำแพงหัวใจ http://www.comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=20284
สามารถสั่งซื้อได้แล้วจ้า
แบบe-book ก็มีนะค่ะเข้าไปดูได้ที่ http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyou

ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ