หนึ่งวันก่อนงานวันสำคัญเจ้าของวันเกิดอย่างอนนต์ก็ได้พาครอบครัวไปเลี้ยงอาหารกลางวันเด็กที่บ้านเด็กสงเคราะห์ซึ่งเขากับไอฟ้าไปเป็นประจำและในวันพิเศษแบบนี้ก็ควรจะพาคนพิเศษไปด้วย
ไอฟ้าปั้นหน้ายิ้มแทบไม่ทันเมื่อหันไปเจอสองหนุ่มสาวที่กำลังหัวเราะให้แก่กันอย่างมีความสุขแถมยังใจดีเผื่อแผ่รอยยิ้มมาให้เธอจนตั้งรับแทบไม่ทัน
“เซ็ง! ”
หญิงสาวตัวสูงเอ่ยออกมาอย่างไม่สบอารมณ์พร้อมกับหันหลังเข้าบ้านอย่างเร็วแต่ไอฟ้าก็ต้องรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติเมื่อหันไปเจอกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำถามของคนที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“พ่อ! เอ่อพ่อมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
“เพิ่งมาว่าแต่เราเถอะเป็นอะไร”
“เปล่านิคะ”
“แต่พ่อว่าพ่อ…”
“เกือบได้เวลาแล้วเดี๋ยวอัยย์ไปเตรียมตัวก่อนนะคะ”
ไอฟ้าพูดขึ้นพร้อมกับการยกนาฬิกาขึ้นมาดูด้วยท่าทางรีบร้อนจากนั้นก็ส่งยิ้มให้คนที่คุยด้วยแล้วรีบเดินออกไป
“แปลก”
อนนต์เอ่ยออกมาอย่างสงสัยก่อนจะหันไปมองยังคนสองคนที่เขามั่นใจว่าสายตาของไอฟ้าจ้องไปยังคนทั้งคู่แต่ที่ทำให้เขาแปลกใจก็คือสายตาที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจนั่นต่างหากชักอยากจะรู้แล้วล่ะสิว่าอะไรคือสาเหตุของเรื่องนี้
“ข้างนอกน่าอยู่กว่าข้างใน”
เป็นเสียงความคิดของคนที่กำลังนั่งเหม่อเหมือนโชคชะตาจะตอกย้ำหัวใจของไอฟ้าให้ต้องพบกับความจริงที่ไม่สามารถเลี่ยงได้เพราะตอนนี้เธอต้องนั่งรถคันเดียวกับศิศิรา
“เห็นมั้ยผมบอกแล้วว่าเคยมา”
วัลลภพูดขึ้นขณะขับรถมาตามทางที่ไอฟ้าบอกไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนสาวต้องรบเร้าให้คนนั่งข้างหลังมารถคันเดียวกันโดยให้เหตุผลว่าไม่รู้ทางทั้งๆที่เขาก็บอกว่าเคยมาแต่ดูเหมือนศิศิราไม่ยอมฟังและจัดการลากตัวไอฟ้ามาจนได้
“ก็น้ำไม่มั่นใจนี่นาถ้าเกิดมาไม่ถูกหรือว่าหลงก็เสียเวลา”
“ครับผมก็ไม่ได้ว่าอะไร”
ชายหนุ่มส่งยิ้มหวานให้คนข้างๆก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบขวดน้ำมาเปิดแต่กลับถูกคนนั่งข้างๆแย่งไป
“จะกินก็บอกน้ำสิคะขับรถอยู่อันตราย”
“นิดเดียวเอง”
“จะนิดเดียวก็ไม่ได้ค่ะ”
ศิศิราเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุๆก่อนจะเปิดขวดน้ำแล้วยื่นหลอดไปจ่อที่ปากของคนขับรถให้เจ้าตัวต้องหันมามองอย่างแปลกใจแต่ก็อ้าปากรับอย่างเต็มใจ
“ขอบคุณนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะถ้าหิวหรืออยากกินอะไรบอกนะคะเดี๋ยวน้ำป้อน”
คนฟังยิ้มกว้างด้วยหัวใจพองโตช่างแตกต่างจากคนที่นั่งอยู่ข้างหลังที่ตอนนี้แทบอยากจะกระโดดลงรถ
ไอฟ้าว่าคนตรงหน้าจะทำตัวหวานกันมากจนเธอชักจะเลี่ยนและรำคาญลูกตามากขึ้นเรื่อยๆไม่รู้ว่าเธอคิดไปเองหรือเปล่าว่าช่วงนี้ศิศิรากำลังแสดงบางอย่างออกมาให้เธอเห็นอย่างชัดเจน
ใช่แล้วพี่สาวของเธอกำลังทำอะไรบางอย่างซึ่งเป้าหมายหลักคือเธอ
ศิศิราคงอยากขีดเส้นแบ่งความสัมพันธ์ให้ชัดเจนและเธอก็ควรจะทำตามให้ได้
ท่องไว้พี่สาว พี่สาวแค่พี่สาว!
เสียงถอนหายใจดังมาเป็นระยะๆพร้อมกับการเงยหน้าขึ้นมองฟ้าด้วยอารมณ์หงุดหงิดที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ตั้งแต่มาถึงบ้านเด็กสงเคราะห์ไอฟ้าพยายามเดินเข้านอกออกในจนเรียกได้ว่ารอยเท้าของเธอแทบจะปรากฎอยู่ทุกที่แต่สิ่งที่ไม่เข้าใจและทำให้เกิดอารมณ์ปั่นป่วนขนาดนี้ก็คือคนสองคนที่เหมือนตามหลอกหลอนเธอไปแทบทุกที่
“น้ำครับ”
ไอฟ้ามองมือที่ยื่นน้ำมาให้ครู่หนึ่งก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติแล้วหันไปส่งยิ้มให้กับเจ้าของมือ
“ขอบคุณค่ะ”
วัลลภไม่ได้พูดอะไรนอกจากยิ้มออกมาน้อยๆก่อนจะหันไปหาศิศิราที่กำลังเดินมา
“ไปไหนมาครับน้ำ”
“ไปชงกาแฟมาค่ะลองชิมดูไม่รู้จะอร่อยหรือเปล่า”
“ขอบคุณครับ”
ชายหนุ่มยิ้มกว้างพร้อมกับรับกาแฟมาดื่มอย่างมีความสุข
“ทำหน้าแบบนั้นแปลกว่าอร่อยใช่มั้ยคะ”
ศิศิราเอ่ยถามออกมาเมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้าเงียบไป
“อร่อยสิครับอะไรที่น้ำทำผมว่ามันอร่อยแล้วก็น่ากินทั้งนั้น”
“ชมแบบนี้น้ำก็เขินแย่สิคะ”
“จริงๆนะผมพูดจากใจคงจะดีถ้าได้ดื่มกาแฟแก้วนี้ทุกวัน”
“ขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
คนถูกชมอมยิ้มออกมาน้อยๆส่วนคนชมคงไม่สามารถปิดความปราบปลื้มที่เกิดขึ้นในใจได้
วัลลภยิ้มกว้างพร้อมกับสายตาที่ไม่อาจละจากหญิงสาวที่ยืนอยู่เบื้องหน้าได้วันนี้เขาสัมผัสได้ว่าศิศิราดูอ่อนโอนและเอาใจใส่เขามากเป็นพิเศษจนบางทีก็อดที่จะคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้
ชายหนุ่มเอื้อมมือไปจับมือคนตรงหน้าเอาไว้ก่อนจะค่อยๆก้มลงจูบที่หลังมือแต่ริมฝีปากยังไม่ทันได้แตะอย่างที่ใจหวังก็มีเสียงดังลอยเข้ามาให้ต้องตกใจซะก่อน
“มากไปแล้วนะ! ”
ไอฟ้าถึงกับยืนอ้าปากค้างหลังจากหลุดตะโกนประโยคที่คิดออกมาและก็ต้องเหงื่อตกมากยิ่งขึ้นเมื่อเห็นสายตาที่มองมายังตัวเอง
คนตัวสูงยกมือขึ้นเกาที่ท้ายทอยด้วยใบหน้าที่เริ่มเปล่งสีแดงออกมาก่อนจะนึกอะไรออก
“เอ่อ…แถวนี้แมลงเยอะนะคะดูสิบินตอมหัวอยู่ได้มากไปจริงๆ”
คนพูดแกว่งมือไปมาราวกับว่าโดนแมลงเป็นฝูงลุม
“อัยย์ไปช่วยคุณพ่อข้างในดีกว่าขอตัวนะคะ”
พูดจบไอฟ้าก็เดินก้มหน้าก้มหน้าเข้าไปในบ้านทันทีนึกอายกับคำพูดแก้ตัวที่ฟังไม่ขึ้นของตัวเองแต่ในสถานการณ์แบบนั้นเธอคิดคำตอบดีๆไม่ออกเลยจริงๆ
“หัวเราะอะไรเหรอน้ำ”
วัลลภละสายตาจากคนที่เดินเข้าบ้านเปลี่ยนมามองคนข้างๆที่อยู่ดีๆก็หัวเราะออกมาโดยไม่มีสาเหตุ
“เปล่านิ”
ศิศิราพูดปฏิเสธทั้งๆที่หลักฐานโชว์หราที่ใบหน้าจนคนถามต้องหรี่ตามองอย่างสงสัย
“ไม่มีอะไรจริงๆค่ะ เราเข้าไปช่วยข้างในกันเถอะเหมือนจะเริ่มเสิร์ฟกันแล้ว”
พูดจบศิศิราก็เดินเข้าไปข้างในด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มที่หุบไม่ลงพร้อมกับสายตาที่สอดส่ายหาใครบางคนที่ทำให้ตัวเองอารมณ์ดีได้มากขนาดนี้
เมื่อหมดหน้าที่เด็กเสิร์ฟไอฟ้าก็แยกตัวออกมาทันทีเพราะไม่อยากจะเห็นคู่สวีทหวานที่แจกน้ำตาลไปทั่วจนเธอคิดว่าตัวเองอาจเป็นเบาหวานได้หากอยู่ในนั้นอีกแค่เสียวนาที
หญิงสาวตัวสูงนั่งลงใต้ต้นไม้ใหญ่สถานที่นี้จำได้ว่าเธอเคยมาตั้งแต่เด็กๆเพราะผู้เป็นแม่พามาอยู่บ่อยๆและเมื่อแม่ของเธอจากไปเธอกับพ่อก็แวะเวียนมาอยู่เสมอจะมีก็แต่พักหลังๆที่ต่างคนต่างติดงานจนไม่มีโอกาสได้มาและวันนี้ก็ถือเป็นโอกาสดีที่ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง…กลับมาหาความทรงจำดีๆที่มีแม่ของเธอ
ไอฟ้ายิ้มกว้างมากขึ้นเมื่อมองเห็นเด็กหญิงตัวน้อยเดินมาเข้ามาใกล้
“สวัสดีค่ะตัวเล็ก”
เด็กหญิงตัวน้อยยิ้มกว้างก่อนจะโผเข้าไปกอดคนตัวโตเอาไว้
“คิดถึงพี่อัยย์บ้างมั้ย”
“คิดถึงสิคะพี่อัยย์หายไปไหนมา”
เด็กหญิงตัวน้อยเปลี่ยนจากใบหน้ายิ้มแย้มเป็นการเบะปากเหมือนตั้งท่าจะร้องไห้แต่พอมองเห็นสายตาล้อเลียนของคนที่กอดตัวเองอยู่ก็ต้องรีบใช้มือน้อยๆปาดน้ำตาเพราะพี่สาวคนนี้เคยบอกให้เธอเข้มแข็ง
“น่ารักที่สุดเลยนะคนเก่งของพี่”
ไอฟ้าเอ่ยชมพร้อมกับการอุ้มเด็กหญิงตัวเล็กมานั่งที่ตักจากนั้นก็จัดการหอมแก้มฟอดใหญ่ทำเอาเด็กน้อยถึงกับหน้าแดงขึ้นมา
“เขินเหรอ”
“เปล่าซะหน่อยแต่คราวหน้ามาหอมแก้มเค้าแบบนี้ไม่ได้นะ”
คนฟังจ้องหน้าแดงๆของคนพูดอย่างขำๆก่อนจะหยิกแก้มคนตัวเล็กอย่างหมั่นเขี้ยว
“ก็พี่อดใจไม่ได้นี่นาตัวเล็กน่ารักขนาดนี้”
เด็กหญิงตัวน้อยเงยหน้าสบตาคนพูดครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมา
“งั้นถ้าเค้าโตขึ้นพี่อัยย์ต้องรับผิดชอบด้วยนะ”
ไอฟ้าเอื้อมมือไปบี้จมูกคนพูดพร้อมกับการหัวเราะออกมาไม่อยากจะเชื่อว่าเด็กตัวแค่นี้จะคิดอะไรแบบนี้ได้
“แก่แดดใหญ่แล้วนะเราตัวเท่าลูกหมา”
คนถูกว่าดันตัวลุกขึ้นก่อนจะทำหน้างอใส่คนที่ว่าให้ตัวเอง
“ถ้าเค้าสวยแล้วอย่ามาง้อนะ”
คนพูดสะบัดหน้างอๆไปทางอื่นแต่เพียงไม่นานไอฟ้าก็ได้เห็นรอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าเด็กขี้งอนแต่เหมือนรอยยิ้มนี้จะไม่ได้ส่งมายังเธอ
ไอฟ้าหันไปมองตำแหน่งเดียวกับคนตัวเล็กก็พบเข้ากับศิศิราที่กำลังถือน้ำและขนมตรงมาทางเธอ
“ทานขนมมั้ยคะ”
ศิศิรายื่นขนมในมือส่งให้เด็กน้อยที่กำลังมองมาก่อนจะหันไปส่งน้ำให้กับคนตัวโตที่มองมาทางเธอเช่นกัน
“ไม่กินงั้นพี่กินน๊า”
เมื่อพูดจบศิศิราก็ต้องอมยิ้มออกมาเมื่อเด็กหญิงที่ทำท่าลังเลเมื่อสักครู่แทบจะกระโจนเข้าคว้าขนมในมือเธอ
“ขอบคุณค่ะ”
“น่ารักจังเลยนะเรามิน่าล่ะใครบางคนแถวนี้ถึงมาบ่อย” ศิศิราเอ่ยออกมาทีเล่นทีจริงก่อนจะหันไปมองหน้าไอฟ้า
“เลี้ยงต้อยเหรอ”
เป็นคำถามที่ทำให้คนฟังถึงกับสำลักน้ำก่อนจะรีบส่ายหน้าปฏิเสธเป็นพัลวัน
“ทำหน้าเหมือนคนร้อนตัวไม่ทำน่ะดีแล้วถ้าคิดจะทำล่ะหน้าดู! ”
“อะไรนะคะ”
ไอฟ้าเอ่ยถามซ้ำเพราะได้ยินประโยคที่คนตรงหน้าพูดไม่ชัดแต่ศิศิราก็ไม่ได้พูดอะไรออกมานอกจากการอมยิ้มเหมือนคนกำลังเขินอะไรสักอย่าง
แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้เพราะคนที่จะทำให้พี่สาวเธอเขินได้ไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้
หลังจากเด็กน้อยกินขนมจนอิ่มแล้วเจ้าตัวก็หาวเป็นการใหญ่ซึ่งนั่นทำให้ไอฟ้าอดที่จะเอื้อมมือไปขยี้หัวเพื่อแกล้งไม่ได้แต่คนตัวสูงก็ต้องรีบดึงมือกลับเมื่อถูกฟาดเข้าที่แขนแรงๆ
“เจ็บนะคะ”
“ก็อัยย์ไปแกล้งน้องเค้าทำไมดูสิหัวยุ่งไปหมด”
คนพูดหันไปดุใส่คนข้างๆก่อนจะค่อยๆจัดการเคลียร์ผมที่พันกันของเด็กน้อยที่นั่งที่ตักให้เข้าที่
“ก็หมั่นเขี้ยวนี่นา”
“แกล้งได้แต่เด็กน่ะสิ”
ไอฟ้ามองคนพูดหยามครู่หนึ่งก่อนจะเอื้อมมือไปขยี้ที่หัวคนพูดจนยุ่งไปหมด
“ไอฟ้าจะมากไปแล้วนะ”
ศิศิราเอ่ยออกมาพร้อมกับการพยายามดึงมือคนช่างแกล้งออกไปให้พ้นตัวเองแต่ก็ทำไม่สำเร็จเมื่ออีกฝ่ายกำลังตั้งใจแกล้งเธออย่างจริงจังแต่แล้วการต่อสู้ก็หยุดแทบจะทันทีเมื่อคนกลางตะโกนออกมาเสียงดัง
“เค้าหายใจไม่ออก! ”
หญิงสาวทั้งสองคนก้มมองคนพูดก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาจ้องกันด้วยใบหน้านิ่งๆและเพียงไม่นานเสียงหัวเราะของคนทั้งคู่ก็ระเบิดออกมาพร้อมๆโดยไม่มีใครพูดอะไรอีก
ไอฟ้าอยากจะหยุดช่วงเวลาแห่งความสุขไว้ตรงนี้เหลือเกินมันคงจะดีถ้ามีแค่เธอกับศิศิรา
ก่อนกลับไอฟ้ากับศิศิราก็เดินมาส่งเจ้าตัวน้อยกลับเข้าบ้านและก่อนจะไปก็ไม่ลืมที่จะหอมแก้มเป็นการอำลา
“เป็นเด็กดีนะแล้วพี่อัยย์จะมาหาบ่อยๆ”
“ใช่เป็นเด็กดีล่ะแล้วพี่น้ำจะซื้อขนมมาฝากเยอะๆ”
“ขอบคุณค่ะ”
“งั้นพวกพี่ไปก่อนนะแล้วเจอกันใหม่ตัวเล็ก”
เด็กหญิงตัวน้อยโบกมืออำลาพร้อมกับการก้าวเข้าไปในบ้านแต่ไม่ทันพ้นประตูเจ้าตัวน้อยก็หันหลังกลับมามองพี่สาวทั้งสองอีกครั้ง
“เป็นอะไรคะ”
ไอฟ้าเอ่ยถามอย่างสงสัยเพราะเจ้าตัวน้อยยังไม่ยอมเข้าบ้านซะที
“พี่สองคนเป็นอะไรกันคะ”
“อะไรนะคะตัวเล็กถาม ถามอะไรนะคะ”
ไอฟ้าถามย้ำด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักแตกต่างจากคนข้างๆที่หลุดหัวเราะออกมาราวกับว่ากำลังดูหนังตลก
“แล้วคิดว่าพวกพี่เป็นอะไรกันคะ”
ศิศิราเอ่ยถามเด็กน้อยขี้สงสัยด้วยรอยยิ้มเอ็นดูเมื่อคนที่เธอถามกำลังทำท่าคิดหนัก
“รู้แล้ว! ”
“รู้อะไรคะ ว่าไงตอบได้หรือเปล่า”
“อัยย์ว่าเราเลิกถามแล้วปล่อยน้องเค้าเข้าบ้านเถอะค่ะ”
ไอฟ้าหันไปพูดกับคนข้างๆเธอไม่รู้ว่าศิศิราต้องการจะสื่ออะไรแต่คำตอบที่กำลังจะออกมามันก็เป็นเรื่องเดิมๆที่เธอพยายามจะตอกย้ำตัวเองอยู่แล้วไม่ต้องให้อีกฝ่ายมาช่วยย้ำทั้งการกระทำและคำพูดแบบนี้
“เป็นแฟนกันค่ะ”
เด็กน้อยพูดจบก็วิ่งเข้าบ้านทันทีโดยไม่รอคำเฉลยทิ้งให้คนฟังได้ยืนอึ้ง อึ้ง อึ้ง
“จะไปไหนอัยย์”
“ปะ ปะไปอธิบายให้น้องเค้านะค่ะว่าเราสองคน…มะไม่ได้เป็นแบบที่แกเข้าใจ”
“ไม่ต้องหรอก”
“ค๊ะ”
“ก็…แกยังเด็กกลับบ้านกันเถอะ”
พูดจบศิศิราก็เดินไปที่รถทันทีก่อนจะหันไปขยิบตาให้กับเด็กน้อยน่ารักที่เธอฝึกให้พูดประโยคเด็ดแบบนี้มากับมือไม่เสียแรงที่ลงทุนซื้อขนมให้เป็นลัง
ไอฟ้ามองด้านหลังคนที่เดินนำหน้าอย่างเศร้าๆหัวใจเธอเต้นแรงหลังจากที่เด็กหญิงตัวน้อยเอ่ยคำตอบออกมาแต่ก็ต้องกลับมาห่อเหี่ยวอีกครั้งเมื่อมาคิดได้ว่ายังไงซะตัวเองก็เป็นได้แค่น้องสาว
แต่แค่นั้นมันก็มากพอแล้วนิสำหรับคนไม่สำคัญอย่างเธอ
เปิดจองแล้วน๊าตั้งแต่วันนี้ - 10 เมษา 14 (หนังสือทยอยส่งหลังสงกรานต์นะคะ ^^)
ราคาเล่มละ 350 บาท
ค่าส่งลงทะเบียน 30 บาท
รวมที่ต้องโอน 380 บาท
สำหรับการสั่งซื้อแบบ pdf ราคา 250 บาท
โอนเงินมาได้ที่ ธนาคารกสิกรไทย
สาขาเซ็นทรัลแอร์พอร์ตเชียงใหม่
457-211-232-8 ชื่อบัญชี สมทรัพย์
โอนเสร็จแจ้งวันเวลาการโอนมาได้ที่
Mail
mydestiny_k@hotmail.comTel 087-0591110
Line samakae
facebook
https://www.facebook.com/mea.you.927ถ้าสั่งแบบpdf ให้แจ้งเมล์ที่จะให้จัดส่งไฟล์ด้วยนะคะ
นิยายเรื่องอื่นๆ
คุณหนูที่รัก yuri
http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=975576ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri
http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=552259เกมรัก สะดุดใจ yuri
http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=847672ปีกรัก yuri
http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1003521สัญญาวิวาห์กำมะลอ yuri
http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1044762กำแพงหัวใจ
http://www.comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=20284สามารถสั่งซื้อได้แล้วจ้า
แบบe-book ก็มีนะค่ะเข้าไปดูได้ที่
http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyouขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ
ข่าว
