Dream ฝันค้างบนทางรัก
อารัมภบท
นายอัทธ์ ประพันธ์กุล นักธุรกิจชาวไทยได้เดินทางไปทำธุรกิจที่ประเทศญี่ปุ่นจนประสบความสำเร็จ เขาได้พบรักกับนาริกะหญิงสาวชาวญี่ปุ่นทั้งคู่ได้แต่งงานกันจนมีบุตรด้วยกัน ๒ คน คือนายแพทย์อรรณพกับแพทย์หญิงอันณิภา
ต่อมานายอัทธ์ ต้องการรวมบริษัทกับนักธุรกิจชาวญี่ปุ่น ซึ่งมีบุตรสาวแสนสวยคนหนึ่ง ชื่อแพทย์หญิงนานาโกะ จึงจัดแจงคลุมถุงชนให้ทั้งคู่ได้แต่งงานกัน โดยผู้ใหญ่ทั้ง ๒ ฝ่ายไม่รู้ว่า ทั้งอรรณพและนานาโกะ ต่างก็มีคนรักแล้ว และไม่ได้ยินยอมพร้อมใจกับการแต่งงานในครั้งนี้เลย
โดยอรรณพนั้น เป็นนายแพทย์หนุ่มไฟแรง เขาได้ขอทุนกับรัฐบาลเพื่อศึกษาวิจัยเกี่ยวกับการรักษาโรคในทวีปเอเชีย โดยเลือกที่ไปศึกษาวิจัยดังกล่าวที่ จังหวัดแห่งหนึ่งในประเทศไทย จนได้พบรักกับนภาวรรณ สาวสวยในจังหวัดนั้น จนนภาวรรณท้องได้ ๕ เดือน อรรณพก็ต้องเดินทางกลับประเทศญี่ปุ่นเพราะนายอัทธ์ โทรศัพท์ไปบอกว่านางนาริกะ มารดาของเขาป่วยหนัก ทั้งๆที่ยังอาลัยรักนภาวรรณและลูกน้อยในท้อง แต่เมื่อเขาไปถึง กลับพบว่าบิดามารดาได้จัดงานแต่งงานให้เขากับนานาโกะ
ส่วนนานาโกะ เธอเป็นแพทย์หญิงเเสนสวยที่เหมือนหญิงสาวทั่วๆไป แต่หัวใจของเธอนั้นเล่ากลับยกให้กับเพศเดียวกัน แพทย์หญิงอันณิภา คือ คนรักของเธอ ทั้งคู่สนิทสนมกันมาตั้งแต่สมัยเรียนอนุบาล จวบจนเข้าเรียนคณะแพทย์ศาสตร์มหาวิทยาลัยโตเกียวด้วยกันจนความใกล้ชิดดังกล่าวก่อเกิดความผูกพันจนกลายมาเป็นความรัก
อรรณพและนานาโกะจึงจำใจแต่งงานเพื่อธุรกิจของครอบครัว ทั้งคู่จึงตัดสินทำกิฟต์๑ จนให้กำเนิดบุตรสาวฝาแฝด ๒ คน คือ ฐิติณัชชากับณัฏฐรินีย์ จนกระทั่งเวลาผ่านไปหลายปี เด็กฝาแฝดทั้ง ๒ เติบโตขึ้น ทั้งคู่จึงหย่าร้างกันเพื่อไปอยู่กับคนที่ตนรัก หลังจากต้องทนทุกข์ทรมานอยู่กับคนที่ตนไม่ได้รักนับสิบๆปี
โดยฐิติณัชชานั้นเลือกอยู่มารดาที่ญี่ปุ่น และ ณัฏฐรินีย์นั้นต้องไปอยู่กับอรรณพที่ประเทศไทย ทำให้เด็กสาวฝาแฝดทั้ง ๒ คน รู้สึกเศร้าใจที่ต้องแยกจากกัน เพราะทั้งคู่มีความผูกพันและรักกันราวกับเป็นคนคนเดียวกัน
ในช่วงก่อนการเดินทางระหว่างที่บิดามารดาแยกกันอยู่และหย่าร้างกันแล้ว ณัฏฐรินีย์ต้องไปอยู่กับนายอรรณพที่บ้านนายอัทธ์ ส่วนฐิติณัชชาและนางนานาโกะผู้เป็นมารดาที่บ้านหลังเดิมต่อไป
......................................................................
วันหนึ่งฐิติณัชชาได้กลับมาจากไปหาณัฏฐรินีย์ ที่บ้านบิดาของเธอ เมื่อเธอกลับมาถึงบ้าน เธอต้องพบกับภาพที่มารดากอดจูบอยู่กับอันณิภา อาสาวของเธอที่โซฟา ฐิติณัชชาจึงเรียกชื่อคนทั้งสองออกไปด้วยความตกใจในสิ่งที่เห็น
“คุณแม่ คุณอา นี่มันอะไรกันคะมันเกิดอะไรขึ้น คุณแม่กับคุณอาถึง...”
“ลูกฟาง ! มันไม่ใช่อย่างที่ลูกคิดนะ หนูฟังแม่ก่อนนะลูก แม่กับอาอันเป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ” เสียงเรียกของฐิติณัชชา ทำให้นานาโกะและอันณิภาหันมามองด้วยความตกใจก่อนจะผละออกจากกันและแก้ตัวไปอย่างน้ำขุ่นๆ
“แล้วสิ่งที่ฟางเห็น มันหมายความว่าอย่างไรคะคุณแม่ คุณอา ช่วยอธิบายให้ฟางฟังหน่อยสิคะว่า คนเป็นเพื่อนกัน เขาต้องกอดจูบกันอย่างที่คุณแม่กับคนอาทำใช่ไหมคะ”
“เอ่อ...ลูกฟาง แม่ขอโทษ แม่ไม่ได้ตั้งใจจะให้เหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้น แต่แม่กับคุณอารักกันตั้งแต่ก่อนที่แม่กับคุณอาของหนูจะแต่งงานกันเสียอีก หนูต้องเข้าใจแม่นะลูก”
“ถ้าคุณแม่กับคุณอารักกันก่อนที่คุณแม่จะแต่งงานกับคุณพ่อจริงๆ แล้วทำไมคุณแม่ถึงยอมแต่งงานกับคุณพ่อคะ”
“เรื่องมันยาวหนูฟาง ที่จริงพ่อกับแม่ของหนูไม่ได้แต่งงานกันเพราะความรัก มันเป็นความเห็นชอบของคุณปู่คุณย่า และ คุณตาคุณยายของหนู โดยที่พ่อกับแม่ของหนูไม่ได้รู้เรื่องมาก่อน” อันณิภาอธิบายให้หลานสาวฟังแทนนานาโกะเมื่อหญิงสาวได้แต่ทำหน้าอึกอักไม่รู้จะตอบคำถามลูกสาวว่าอย่างไร
“หมายความว่าอย่างไรคะคุณอา หนูสับสนไปหมดแล้ว ถ้าคุณพ่อกับคุณแม่ไม่ได้รักกันแล้วจะแต่งงานกันทำไม”
“หนูฟาง ถ้าหนูเคยได้ยินคำว่า คลุมถุงชน๒ นั่นแหละคือสิ่งที่พ่อกับแม่หนูต้องแต่งงานกัน ทั้งๆที่ไม่ได้รักกันเลย”
“ใช่จ๊ะลูก แต่แม่ก็รักหนูกับแฟร์มากนะลูก แม่เองก็ไม่อยากให้ครอบครัวเราต้องแตกแยกกันแบบนี้ แต่ลูกรู้ไหมว่าคนที่ไม่ได้รักกันแล้วต้องมาอยู่ด้วยกัน มันทรมานแค่ไหน”
“คุณแม่คะ หนูขอบอกตรงๆเลยว่า หนูรับกับสิ่งคุณแม่กับคุณอาเป็นไม่ได้” พูดจบฐิติณัชชาก็วิ่งเข้าห้องนอนของตัวเองก่อนที่จะปิดประตูดังปัง !
“ฟาง ทำไมหนูไม่เข้าใจแม่” นานาโกะร่ำไห้ออกมาด้วยความปวดร้าวที่บุตรสาวไม่เข้าใจความรู้สึกของเธอ ร่างบนทรุดตังลงนั่งกับโซฟา อันณิภาโอบกอดร่างอันสั่นเทานั้นไว้และพูดปลอบใจคนรัก
“ใจเย็นๆนะนานาโกะ วันนี้ที่หนูฟางยังไม่เข้าใจเรา เพราะแกยังไม่เคยมีความรัก แต่ถ้าวันหนึ่งแกรู้จักรักใครสักคน อันเชื่อว่าแกต้องเข้าใจเรา”
“ค่ะอัน ฉันเองก็หวังให้เป็นเช่นนั้น” นานาโกะพูดพร้อมกับมองไปที่ประตูห้องของฐิติณัชชาด้วยความหวังว่าสักวันหนึ่งบุตรสาวจะเข้าใจ
ทางด้านฐิติณัชชาหลังจากเข้าห้องมาแล้วเธอล็อคประตูก่อนที่จะร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจในสิ่งที่เธอพบเห็น เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้นทำให้เธอเสียใจมากและรับไม่ได้กับสิ่งที่มารดาและอาสาวของเธอเป็นอยู่ เธอจึงตัดสินใจเปลี่ยนตัวกับณัฏฐรินีย์โดยขอไปอยู่กับนายอรรณพที่ประเทศไทยและให้ณัฏฐรินีย์อยู่กับนานาโกะที่ประเทศญี่ปุ่นแทน
ในวันเดินทางณัฏฐรินีย์มาส่งฐิติณัชชากับนายอรรณพที่สนามบิน ด้วยหัวใจที่เศร้าสร้อยที่ครอบครัวต้องแตกเเยกกและเธอต้องจากกันกับฐิติณัชชา ฐิติณัชชาเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน ทั้งคู่กอดกันด้วยความรู้อาลัยที่ต้องจากกันไปไกลแสนไกล
................................................................
จังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย
หลังจากเดินทางมาถึงกรุงเทพมหานคร นายอรรณพก็ได้พาบุตรสาวเดินทางต่อที่จังหวัดดังกล่าว และพามาอยู่บ้านหลังหนึ่งที่เป็นคฤหาสน์หรูในหมู่บ้านที่อยู่ในตัวจังหวัด เมื่อได้พักผ่อนอย่างเต็มที่แล้วฐิติณัชชาได้โทรศัพท์ไปหาณัฏฐรินีย์ฝาแฝดผู้น้องของเธอ หลังจากวางสายจากณัฏรินีย์แล้ว ฐิติณัชชาสำรวจรอบๆตัวบ้านที่เธอต้องอาศัยอยู่ต่อไป
................................................................
๑ การทำกิฟท์ (GIFT) หมายถึง การนำเอาไข่และตัวอสุจิไปใส่ไว้ที่ท่อนำไข่เพื่อให้เกิดการปฏิสนธิหรือรวมตัวกันตามธรรมชาติ หลังจากนั้นหากไข่และอสุจิสามารถปฏิสนธิกันได้ก็จะมีการเจริญเติบโตเป็นตัวอ่อนและเดินทางมาฝังตัวในโพรงมดลูก และเกิดเป็นการตั้งครรภ์ในที่สุด ดังนั้น GIFT เป็นหนึ่งในวิธีการรักษาภาวะผู้มีบุตรยาก
๒ การคลุมถุงชน หมายถึง น. ลักษณะการแต่งงานที่ผู้ใหญ่จัดการให้ โดยที่เจ้าตัวไม่รู้จักคุ้นเคยหรือรักกันมาก่อน
ข่าว
