เช้าวันนี้อากาศดีมากเป็นพิเศษเพราะทำให้คนขี้เซาอย่างศิศิราตื่นเช้าได้แต่มาคิดอีกเหตุผลหนึ่งก็คงเพราะมีหวานใจโทรขึ้นมาปลุกแต่เช้าลองเป็นเสียงของน้องสาวอย่างเธอสิคงได้โดนเหวี่ยงตกหน้าต่างไปแล้ว
พอออกมาจากห้องน้ำไอฟ้าก็พบว่าศิศิราได้หายตัวไปแล้วท่าทางคงกลัวว่าเธอจะขอตามไปด้วยแต่เสียใจด้วยนะที่วันนี้เธอก็มีนัดเหมือนกัน…เชอะ!
ไอฟ้าเดินมาบริเวณที่คนพาเที่ยวนัดเอาไว้และยืนรอเพียงไม่นานนภาก็เดินยิ้มเข้ามา
“สวัสดีตอนเช้าค่ะ เมื่อคืนหลับสบายมั้ยคะ”
“สวัสดีค่ะที่นี่อากาศดีใครบ้างจะนอนไม่สบาย”
คนพูดเอ่ยออกมาอย่างอารมณ์ดีแต่ใครเลยจะรู้ว่าทุกคืนของเธอไม่เคยได้หลับสบายเลยไม่ว่าจะนอนที่ไหนเพราะคนที่นอนร่วมห้องนั่นแหละที่เป็นตัวต้นเหตุแต่ก็โทษศิศิราไม่ได้ในเมื่อตัวเธอเองต่างหากเลือกที่จะเป็นคนทำแบบนี้เอง
“คิดอะไรอยู่เหรอคะ”
นภาเอ่ยถามออกมาเมื่อจู่ๆคนตรงหน้าก็เงียบไป
“เปล่าค่ะว่าแต่เราจะไปเที่ยวไหนกันเหรอคะ”
ไอฟ้าเปลี่ยนเรื่องทันทีพร้อมกับดึงความสนใจของนภาให้กลับมายังเรื่องเดิมและก็ได้ผลเมื่อไกด์อาสาพาเที่ยวหลงไปกับคำถามนั้นจริงๆ
“มาทะเลก็ต้องไปทะเลสิคะ”
“หมายความว่า…”
“เราจะไปดำน้ำกันค่ะ”
คำตอบที่ได้รับทำเอาคนว่ายน้ำไม่เป็นถึงกับทำหน้าเอ๋อก่อนจะรีบยิ้มออกมากลบเกลื่อน
“คุณนภาลืมอะไรไปหรือเปล่าคะ”
“ลืมอะไรคะ”
“ก็เรื่อง เรื่องที่อัยย์ว่ายน้ำไม่เป็น”
ไอฟ้าเอ่ยออกมาอย่างเขินๆแต่คนฟังนี่สิถึงกับหัวเราะออกมาเสียงดังก่อนจะรีบเอามือปิดปากตัวเองเมื่อเห็นสายตาของคนตรงหน้ามองมา
“ทริปอื่นไม่มีเหรอคะ"
“ไม่ต้องห่วงนะคะ ทริปนี่ไม่ต้องลงไปดูปลาในน้ำก็ได้อีกอย่างนภาเตรียมชูชีพไว้แล้วหายห่วง”
“แต่ว่า…”
“ไม่ต้องห่วงนะคะนภาจะไม่ปล่อยให้คุณอัยย์เป็นอะไรไปแน่”
“เอ่อ…”
“ไม่ไว้ใจนภาเหรอคะ”
คนพูดตีหน้าเศร้าพร้อมกับทำเป็นคอตกอย่างน่าสงสารจนไอฟ้าต้องเอื้อมมือไปแตะที่แขนคนตรงหน้าอย่างรู้สึกผิด
“อย่าทำแบบนี้นะคะเอาเป็นว่าอย่าทำอัยย์หล่นน้ำเป็นพอ”
ไอฟ้าเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มส่วนคนหน้าเศร้าก็ถึงกับยิ้มกว้างออกมาจนปากจะฉีกถึงรูหูเมื่อได้คำตอบที่น่าพอใจจากนั้นทั้งสองสาวก็เดินไปที่เรือด้วยกันโดยมีหัวใจเต้นด้วยความกลัว(น้ำ)ของไอฟ้าดังมาเป็นระยะๆ
เมื่อมาถึงเรือไอฟ้าต้องได้แปลกใจอีกครั้งเมื่อได้พบศิศิรายืนอยู่แม้จะเกิดความสงสัยขึ้นมาในใจแต่คนตัวสูงก็เลือกที่จะเก็บเอาไว้ก่อนจะเดินตรงไปหาชายหญิงที่ยืนอยู่
“สวัสดีครับคุณอัยย์”
“สวัสดีค่ะ”
ไอฟ้าเอ่ยพร้อมกับการส่งยิ้มตอบกลับให้คนที่ทักทายตัวเองก่อนจะหันไปทางใครอีกคนที่ดูจะสนอกสนใจทะเลมากจนไม่คิดที่จะหันมามองหน้าเธอสักนิด
“มาครบกันแล้วนภาว่าเราขึ้นเรือกันเถอะค่ะ”
ทั้งสี่คนมองหน้ากันก่อนที่จะทยอยกันลงเรือโดยมีวัลลภลงไปก่อนตามด้วยไอฟ้าที่ปฏิเสธการช่วยเหลือจากชายหนุ่มโดยการเอื้อมมือไปเกาะเรือเพื่อช่วยพยุงตัวในการขึ้นแทน
และพอมาถึงคิวศิศิราหญิงสาวก็ต้องชะงักเล็กน้อยเมื่อมีมือถึงสองมือยื่นออกมาเพื่อช่วยเธอ
ไอฟ้าถึงกับหน้าชาเมื่อมือของศิศิราเลือกที่จะส่งไปให้ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆแต่เธอก็ไม่ได้แสดงท่าทางไม่พอใจอะไรนอกจากการยิ้มออกมาอย่างเศร้าๆแต่ก่อนที่จะดึงมือกลับก็มีมือของใครอีกคนมาคว้ามือของไอฟ้าเอาไว้พร้อมกับการส่งยิ้มหวานมาให้
“ขอบคุณนะคะ”
นภากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มก่อนจะจับมือของคนตรงหน้าไว้แน่นแต่เหมือนโชคจะเข้าข้างเธออยู่ไม่น้อยที่จู่ๆเรือที่สงบนิ่งเกิดโคลงเคลงและนั่นเป็นจังหวะที่นภาเซเกือบล้มจนต้องโผเข้ากอดไอฟ้าจนแน่น
“เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
ไอฟ้าเอ่ยถามขึ้นอย่างเป็นห่วงแต่เธอคงลืมไปว่าอีกฝ่ายจะเป็นอะไรไปได้ในเมื่อมีแรงกอดเธอแน่นขนาดนี้
“ไม่เป็นไรค่ะแค่ตกใจนิดหน่อย”
“ค่อยโล่งอกไปที”
คนพูดเป่าปากออกมาอย่างโล่งอกก่อนจะหันไปเห็นสายตาดุๆของใครอีกคนที่ส่งมายังเธอจากนั้นเจ้าของดวงตาน่ากลัวก็สะบัดหน้าหนีพร้อมกับการลากเพื่อนชายไปทางอื่นอย่างรวดเร็ว
นภาปล่อยมือออกช้าๆเมื่อได้ยินเสียงคนกระแทกเท้าแต่ตอนนี้เธอคงไม่สนใจหรอกว่าใครจะเป็นคนทำเมื่อคนที่เธอสนใจยืนหันซ้ายหันขวาทำหน้าตาน่ารักอยู่ที่นี่แล้ว
ศิศิราเดินมาหยุดอยู่ที่หัวเรือด้วยอารมณ์ที่ปั่นป่วนอย่างบอกไม่ถูก
ครั้งนี้เธอรู้สึกราวกับมีไฟมาเผาที่หัวใจมันร้อนและแทบจะระเบิดออกมาหากแต่เธอกลับไม่สามารถดับมันได้เพราะไม่รู้วิธี
“น้ำเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
“เปล่าค่ะ”
“แต่ผมว่าน้ำแปลกๆนะ”
“น้ำบอกไม่เป็นอะไรไงคะ สงสัยอากาศจะร้อน”
พูดจบศิศิราก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้พร้อมกับหยิบน้ำขึ้นมาดื่มเธอหวังว่าน้ำนี้จะช่วยทำให้ความร้อนในตัวและหัวใจของเธอเบาบางลงได้บ้างไม่มากก็น้อยแต่แล้วภาพคนสองคนที่กำลังหัวเราะให้แก่กันก็แทบให้คนมองอย่างศิศิราสำลักน้ำแต่สิ่งที่ทำให้เธอดื่มน้ำแทบไม่ลงก็คือสายตาที่ดูหวานจนเกินพอดีของเพื่อนใหม่และนั่นทำให้ศิศิราถึงกับลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปยังคนทั้งคู่อย่างลืมตัว
ไอฟ้ามองชูชีพอย่างงงๆ เธอยอมรับว่าไม่เคยใส่แล้วไหนจะสายระโยงระยางนี้อีกทำให้เธอนึกภาพการสวมใส่ไม่ออกเลยจริงๆแต่พอเห็นนภาใส่อย่างคล่องแคล้วก็ทำให้เธออดทึ่งกับผู้หญิงตัวเล็กคนนี้ไม่ได้จริงๆ
“มองแบบนี้นภาก็เขินแย่สิคะ”
นภาเอ่ยออกมาทีเล่นทีจริงแต่หากไอน้ำสังเกตสักนิดเธอจะรู้ว่าคนพูดรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
“จะเป็นการรบกวนมั้ยคะถ้าอัยย์จะขอให้คุณนภาช่วยใส่ให้”
คนพูดเอ่ยออกมาอย่างอายๆส่วนคนฟังนี้แทบจะกระโดดร้องดีใจแต่ก็ต้องทำเป็นเก๊กเอาไว้พร้อมกับการพยักหน้ารับแทน
เมื่อเสร็จสรรพนภาก็หยิบสน็อกเกิ้ลออกมาสองอันก่อนจะยื่นให้คนตรงหน้าที่เริ่มจะยิ้มไม่ออกเมื่อมองเห็นของในมือเธอ
“จะดีเหรอคะ”
ไอฟ้าเอ่ยออกมาเสียงสั่นก่อนจะรับสน็อกเกิ้ลมาถือเอาไว้
“ดีสิคะ รับรองคุณอัยย์จะติดใจ”
“อัยย์ว่าเรายืนดูอยู่บนเรือนี้ก็สวยแล้วนะคะ”
“แต่ข้างล่างสวยกว่าค่ะนภาคอนเฟิร์ม”
“แต่ว่า…”
“ไม่ต้องห่วงนะคะ ชูชีพจะช่วยให้เราลอยตัวในน้ำได้ส่วนเรื่องความปลอดภันนภาจะดูแลคุณอัยย์เอง”
“คือไม่ใช่ว่าอัยย์ไม่ไว้ใจคุณนภานะคะแต่…”
คนพูดมองไปในน้ำทะเลจากนั้นก็หันกลับมาหาคนที่คุยด้วยอีกครั้ง
“มันเสียวน่ะค่ะ”
นภาหัวเราะออกมาน้อยๆก่อนจะจับมือคนหน้าซีดเอาไว้แน่น
“ครั้งแรกก็เสียวแบบนี้แหละค่ะแต่ลองแล้วอาจจะติดใจจนต้องมาซ้ำก็ได้นะคะ”
ไอฟ้าลังเลใจเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจทำตามคำชวนด้วยหัวใจที่เต้นแรงแทบจะทะลุออกมานอกอกแต่เพียงไม่นานสน็อกเกิ้ลในมือก็ถูกฉกไปอย่างรวดเร็ว
“พี่น้ำ”
“เธอจะทำอะไร”
“คืออัยย์แค่ แค่จะลองดำน้ำ”
คำพูดที่ได้ยินทำเอาศิศิราถึงกับควันออกหูก่อนจะลากตัวไอฟ้าให้ออกห่างจากน้ำให้มากที่สุด
“คิดว่าทำเรื่องอะไรอยู่นี่ชีวิตจริงนะไม่ใช่ละคร”
“คือ…”
ไอฟ้าได้แต่อึ้งๆไม่รู้จะพูดแก้ตัวอะไรจนคนก่อเรื่องอย่างนภาต้องรีบเดินเข้ามาช่วยอธิบาย
“อย่าว่าคุณอัยย์เลยนะคะ นภาเป็นคนต้นคิดเอง”
“ฉันขอคุยกับไอฟ้าแค่สองคน”
พูดจบศิศิราก็ลากตัวคนกลางไปที่อื่นทันทีเธอรู้สึกเหม็นขี้หน้าและไม่อยากได้ยินเสียงนภาเลยสักนิดหากต้องอยู่ใกล้ในเวลานี้คนที่แย่อาจจะเป็นไอฟ้าก็เป็นได้
ศิศิราเดินไปเดินมาด้วยความรู้สึกหงุดหงิดก่อนจะมาหยุดยืนหน้าคนที่ทำให้อารมณ์เธอปรวนแปรขนาดนี้
“รู้ใช่มั้ยว่าฉันเป็นอะไร”
ไอฟ้ามองคนหน้าดุครู่หนึ่งก่อนจะก้มมองพื้นอย่างรู้สึกผิดที่ทำให้อีกฝ่ายเป็นได้มากถึงขนาดนี้
“จะพูดแก้ตัวอะไรก็พูดมาสิ ฉันกำลังรอฟังอยู่”
“อัยย์ขอโทษค่ะไม่คิดว่าจะทำให้พี่น้ำโกรธขนาดนี้”
“ใช่ฉันโกรธ โกรธมากด้วยจำครั้งที่แล้วได้มั้ยที่เธอเกือบตายเพราะโดดไปช่วยคนอื่นทั้งๆที่ว่ายน้ำไม่เป็น”
“จำได้ค่ะ”
“แล้วจำได้มั้ยว่าฉันเคยบอกอะไร”
ไอฟ้าถึงกับหัวใจกระตุกแรงและชาไปหมดทั้งตัวเมื่อเริ่มคิดได้ว่ากำลังก่อเรื่องให้ศิศิราต้องรำคาญใจอีกแล้ว
“ขอโทษค่ะต่อไปจะไม่ทำแล้ว”
“อย่าดีแต่พูดทำด้วยเพราะถ้ามีอีกฉันก็จะไม่ไปไหนกับเธออีก”
พูดจบศิศิราก็สะบัดหน้าไปทางอื่นปล่อยให้คนฟังได้แต่อึ้งและจุกไปหมดแต่เพียงไม่นานไอฟ้าก็ปรับความรู้สึกทุกอย่างให้เข้าที่ก่อนจะเดินไปจับมือคนตรงหน้าเอาไว้จากด้านหลัง
“อัยย์จะไม่ทำให้พี่น้ำหนักใจอีกค่ะ อย่าห่วงเลย”
ไอฟ้ากระชับมือของศิศิราเอาไว้ก่อนจะค่อยๆคลายออกช้าๆเมื่อเห็นวัลลภเดินเข้ามาบางทีหากเป็นผู้ชายคนนี้อาจทำให้อารมณ์ของคนตรงหน้าเธอดีขึ้นมาก็ได้
วัลลภมองหน้าไอฟ้าอย่างเห็นใจยิ่งตอนที่อีกฝ่ายเดินคอตกออกไปก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกสงสารแต่เขาก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะในตอนนี้ขนาดศิศิราเขายังไม่สามารถเดินเข้าไปปลอบได้เลย
ศิศิรากำมือไว้แน่นวางแนบที่หัวใจเธอไม่รู้จะเอ่ยออกมาเป็นคำพูดอย่างไร ตอนนี้รู้สึกเหมือนถูกเข็มเล่มใหญ่ทิ่มแทงที่หัวใจมันเจ็บปวดแต่กลับไม่รักษาหรือดึงออกได้เพราะหาต้นตอไม่เจอพอเธอจะจับทางซ้ายมันกลับไปโผล่ทางขวาพอเธอมาด้านหน้ามันก็ไปโผล่ด้านหลังแล้วแบบนี้เธอจะหลุดพ้นความทรมานนี้ไปได้อย่างไรกัน…
เปิดจองแล้วน๊าตั้งแต่วันนี้ - 10 เมษา 14
ราคาเล่มละ 350 บาท
ค่าส่งลงทะเบียน 30 บาท
รวมที่ต้องโอน 380 บาท
สำหรับการสั่งซื้อแบบ pdf ราคา 250 บาท
โอนเงินมาได้ที่ ธนาคารกสิกรไทย
สาขาเซ็นทรัลแอร์พอร์ตเชียงใหม่
457-211-232-8 ชื่อบัญชี สมทรัพย์
โอนเสร็จแจ้งวันเวลาการโอนมาได้ที่
Mail
mydestiny_k@hotmail.comTel 087-0591110
Line samakae
facebook
https://www.facebook.com/mea.you.927ถ้าสั่งแบบpdf ให้แจ้งเมล์ที่จะให้จัดส่งไฟล์ด้วยนะคะ
นิยายเรื่องอื่นๆ
คุณหนูที่รัก yuri
http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=975576ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri
http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=552259เกมรัก สะดุดใจ yuri
http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=847672ปีกรัก yuri
http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1003521สัญญาวิวาห์กำมะลอ yuri
http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1044762กำแพงหัวใจ
http://www.comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=20284สามารถสั่งซื้อได้แล้วจ้า
แบบe-book ก็มีนะค่ะเข้าไปดูได้ที่
http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyouขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ