อนนต์และเรณูที่กำลังนั่งอยู่หน้าบ้านต้องหันมามองหน้ากันเมื่อจู่ๆลูกสาวของทั้งคู่เดินตัวปลิวเข้าบ้านโดยไม่พูดไม่จาอะไรสักคำ
คนเป็นพ่อจึงต้องรีบเดินไปคว้าตัวลูกสาวของตัวเองเอาไว้ก่อนจะลากตัวมาสอบสวนให้รู้เรื่อง
“ว่าไงเกิดอะไรขึ้น”
คำถามจากบิดาทำให้ไอฟ้าต้องเงยหน้าขึ้นมาสบตาก่อนจะก้มหน้ามองพื้นเพราะเธอก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้นและควรทำอย่างไรให้อารมณ์ที่เดือดอย่างกับภูเขาไฟของศิศิราดับลงได้
“ว่ายังไงไปแกล้งอะไรพี่เค้าหรือเปล่า”
“คุณนนต์ก็พูดเกินไปเปลี่ยนคำถามเป็นยัยน้ำอาละวาดเรื่องอะไรน่าจะถูกกว่า”
“ไม่เกินไปหรอกหนูน้ำเป็นผู้ใหญ่ผมว่ายังไงแกก็น่าจะมีเหตุผลพอ”
อนนต์พูดเสียงหนักแน่นก่อนจะจ้องหน้าไอฟ้าที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
“ไอฟ้าตอบพ่อมาซิ”
คนถูกถามถอนหายใจออกมาอย่างหนักใจก่อนจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างละเอียดและเมื่อเรื่องราวจบลงคนเป็นพ่อก็เอามือตบโต๊ะเสียงดังเมื่อรู้ว่าตัวเองคิดถูกแต่ใบหน้ายินดีนั้นก็ค่อยๆจางหายไปเมื่อถูกสายตาตำหนิจากคนนั่งข้างๆ
“ก็ผมดีใจที่คิดถูก”
“มันใช่เวลามั้ยล่ะคะ”
คนถูกว่าทำหน้าสำนึกผิดก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้กับคนเล่าเรื่องที่ตอนนี้มีสีหน้าวิตกยิ่งกว่าเดิม
“เอาน่ะที่พี่เค้าโกรธขนาดนี้คงเพราะเป็นห่วงมาก”
อนนต์เอ่ยให้กำลังใจพร้อมกับตบไหล่บุตรสาวเบาๆ
“แม่ต้องขอโทษแทนยัยน้ำด้วยนะที่ทำให้หนูอัยย์ไม่สบายใจเดี๋ยวแม่จะไปคุยให้”
เรณูทำท่าเหมือนจะทำอย่างที่พูดจริงๆแต่กลับถูกไอฟ้าดึงแขนเอาไว้
“ทำไมล่ะแม่ว่ายัยน้ำชักจะเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางมากไปแล้วคงต้องมีดุกันบ้าง”
“อย่าเลยค่ะอัยย์ว่ารอพี่น้ำใจเย็นก่อนเดี๋ยวอัยย์ไปง้อเอง”
“แต่แม่ว่า,,,”
“ไม่เป็นไรจริงๆค่ะจะว่าไปเรื่องนี้อัยย์ผิดเต็มๆโทษใครไม่ได้”
“เอาล่ะๆผมว่าเราให้เด็กๆเคลียร์กันเองดีกว่านะ”
อนนต์พูดขึ้นก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้ไอฟ้าอย่างเอ็นดู
“โตแล้วนะเราทำผิดก็ต้องยอมรับผิด ดีมากพอภูมิใจในตัวอัยย์มากนะแต่ตอนี้ขึ้นไปพักผ่อนก่อนดีกว่ามั้ยจะได้มีแรงเผื่อต้องเจอศึกหนัก”
ไอฟ้ายิ้มรับกับถ้อยคำชมเชยที่แฝงการให้กำลังใจเอาไว้อย่างน้อยเธอก็โชคดีมีพ่อที่แสนดี อบอุ่นและคอยเข้าใจแบบนี้สินะตัวอย่างที่เธออยากคอยซึมซับและอยากแบ่งปันความรู้สึกดีๆเหล่านี้ให้คนอื่นบ้าง
หญิงสาวตัวสูงเดินขึ้นบันไดทีละก้าวอย่างช้าๆหากเธอจะมอบความรู้สึกเหล่านั้นให้กับใครสักคนเธอก็ต้องเป็นให้ได้อย่างพ่อของตัวเองแต่เท่าที่ดูเธอคงเลียนแบบท่านได้ไม่ดีนักเพราะมักทำให้คนที่เธออยากให้ซึมซับความรู้สึกดีๆเหล่านี้รู้สึกแย่อยู่เสมอ
วันนี้ที่บริษัทไอฟ้าและศิศิราดูยุ่งวุ่นวายกันมากเพราะถึงกำหนดวันที่ต้องลงไปตรวจสภาพโรงงานผลิตผลไม้กระป๋องแล้วไหนจะตอนบ่ายที่มีนัดคุยงานกับลูกค้ารายใหม่ที่ดูท่าทางจะเป็นเจ้าใหญ่พอสมควรทำให้ไอฟ้าหาจังหวะดีๆในการง้อไม่ได้เลย
“เตรียมตัวอย่างหรือยัง”
ศิศิราเอ่ยถามออกมาแต่สายตาก็ยังคงจดจ่ออยู่ที่แฟ้มงานในมือเพราะหลังจากที่เธอลงไปตรวจสภาพโรงงานทั้งหมดแล้วก็ต้องมาเช็กความถูกต้องในเอกสารต่อ
“เรียบร้อยค่ะ พี่น้ำมีอะไรให้อัยย์ช่วยมั้ยคะ”
ไอฟ้าเอ่ยขึ้นหลังจากที่ทำงานของตัวเองเรียบร้อย เธอรู้ว่าตัวเองยังใหม่กับงานด้านนี้ศิศิราถึงไม่ได้มอบหมายงานใหญ่ให้แต่เธอก็อยากจะแบ่งเบาภาระของอีกฝ่ายให้ลดน้อยลงมาบ้างเพราะจากที่เห็นพี่สาวของเธอแทบจะไม่ได้กระดุกกระดิกไปไหน
“ทำงานของตัวเองไม่ให้พลาดแค่นั้นก็ถือว่าช่วยฉันได้มากแล้ว”
“แต่อัยย์อยากช่วยนิคะ”
เสียงพูดที่เหมือนดังอยู่ข้างหูทำให้ศิศิราต้องหันไปมองด้านข้างและเธอก็ต้องตกใจเมื่อมีใบหน้าของเจ้าของเสียงมาอยู่ใกล้จริงๆ
“นี่ออกไปไกลๆ”
คนพูดเอาแฟ้มในมือดันหน้าคนที่เข้ามาใกล้เพื่อให้ออกไปแต่ก็ไม่ได้ผลเมื่อไอฟ้าดันทุลังไม่ยอมแพ้ก่อนจะค่อยๆแย่งแฟ้มที่ดันหน้าตัวเองออกมาจนได้
“จะทำอะไรฉันจะทำงาน”
“ก็อัยย์อยากช่วย”
คนดื้อเอ่ยออกมาอย่างไม่ยอมเช่นกันและครั้งนี้ไอฟ้ายอมทุ่มสุดตัวโดยการใช้แขนทั้งสองข้างจับที่เก้าอี้เอาไว้กันคนที่นั่งอยู่ลุกหนี
“ก็บอกไปแล้วไงว่าจะช่วยได้ยังไง”
“มันยังไม่พอค่ะอัยย์อยากช่วยแบบอื่นบ้าง”
ศิศิราจ้องคนพูดไม่รู้เรื่องชั่วครู่ก่อนจะฉีกยิ้มออกมาอย่างเจ้าเลห์
“ก็ได้อยากช่วยใช่มั้ย”
“ค่ะ”
ไอฟ้าตอบรับเสียงดังพร้อมกับรอยยิ้มกว้างที่เจ้าตัวแสดงความดีใจออกมาอย่างเปิดเผยเมื่อคนตรงหน้าส่งยิ้มมาให้ตัวเอง
“งั้นก็…”
ศิศิราเว้นวรรคก่อนจะเอื้อมมือไปลูบไล้ที่แก้มขาวอย่างเบามือและเพียงไม่นานสัมผัสแสนละมุนก็ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นการบีบและดึงด้วยแรงอันมหาศาลจนเจ้าของแก้มขาวต้องร้องออกมาเสียงดังและพยายามแกะมือตุ๊กแกที่แก้มของตัวเองออกแต่ก็ไร้ผลเมื่อตอนนี้ศิศิราไม่คิดจะหยุดการกระทำ
“เจ็บ เจ็บ เจ็บ”
ไอฟ้าร้องออกมาได้แค่นั้นเพราะตอนนี้เธอไม่สามารถบรรยายความรู้สึกออกมาเป็นคำพูดอะไรได้อีก
“พี่น้ำ พี่น้ำพอเธอค่ะ พอเถอะค่ะโอ๊ย…เจ็บ!”
และนั่นคือประโยคสุดท้ายเพราะมือตุ๊กแกได้หลุดออกไปจากแก้มของไอฟ้าแล้วพร้อมกับการหัวเราะอย่างสะใจของคนทำ
“อยากช่วยอีกมั้ย”
คนฟังส่ายหน้าแทนคำตอบก่อนจะรีบกลับไปนั่งที่ตัวเองทันทีเธอว่าการนั่งอยู่ที่โต๊ะแบบนี้น่าจะเป็นการช่วยที่ดีที่สุดแต่ไม่ได้ช่วยศิศิรานะเป็นการช่วยชีวิตเธอให้อยู่รอดปลอดภัยต่างหาก
ไอฟ้าใช้มือคลึงที่แก้มตัวเองเบาๆก่อนจะแอบอมยิ้มไม่ให้ใครบางคนเห็น ใช่ว่าเธอมีความสุขที่โดนทำร้ายแต่รอยยิ้มนี้เกิดขึ้นเพราะเธอว่าตอนนี้เธอง้อศิศิราได้สำเร็จแล้วล่ะ
เมื่อถึงเวลานัดแต่ลูกค้าคนสำคัญยังไม่ปรากฏตัวทำให้ศิศิรารู้สึกไม่พอใจพอสมควรที่นัดแล้วไม่เป็นนัดแต่เธอก็คงออกตัวแรงไม่ได้เพราะยังไงอีกฝ่ายก็ได้ชื่อว่าเป็นลูกค้ารายใหญ่
“ขอโทษนะคะที่ให้รอนาน”
เหมือนจะรู้ความคิดของคนที่นั่งอยู่คนมาสายจึงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสำนึกผิดแต่คนที่รอนี่สิถึงกับลืมเรื่องที่ไม่พอใจเลยทีเดียวเมื่อมองเห็นหน้าลูกค้ารายใหม่แบบชัดๆ
“สวัสดีค่ะคุณน้ำ”
ศิศิราเก็บอาการประหลาดใจแทบไม่มิดแต่เพียงไม่นานรอยยิ้มก็เกินขึ้นพร้อมกับการยื่นมือไปจับมือของคนตรงหน้าเอาไว้
“สวัสดีค่ะ…คุณนภา”
ทั้งสองสาวปล่อยมือออกจากกันแต่หากสายตาที่ยังจับจ้องกันอยู่นี่สิมันดูมีความนัยแอบแฝงบางอย่างที่คนเข้ามาถึงกับหยุดชะงักไปชั่วครู่เมื่อสัมผัสได้ถึงความเย็นที่ทำให้ขนลุกได้ทั้งตัว
นภาละสายตาจากคนตรงหน้าก่อนจะหันไปทางเสียงฝีเท้าที่ก้าวเข้ามาใกล้จากนั้นรอยยิ้มกว้างก็ถูกเปิดขึ้นเมื่อได้เห็นสีหน้าอึ้งๆของใครอีกคน
“ตกใจมากเหรอคะ”
“คุณนภามาทำอะไรที่นี่คะ”
“คิดถึงก็เลยมาหาค่ะ”
คนพูดหัวเราะออกมาน้อยๆก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือไอฟ้าเอาไว้
“ที่จริงมาคุยงานค่ะ”
“อ๋อ…ค่ะ”
ไอฟ้าค่อยคลายความสงสัยลงไปบ้างแต่แล้วคนขี้เล่นก็ยังไม่หยุดยิงมุขเมื่อนภายื่นหน้ามาใกล้พร้อมกับการกระซิบเสียงเบาเพื่อให้ได้ยินกันแค่สองคน
พูดจบนภาก็ถอยห่างออกมาช้าๆก่อนจะขยิบตาให้ไอฟ้าที่ยังคงยืนนิ่งอยู่กับที่ท่าทางอีกฝ่ายจะอึ้งมากกับประโยคเน้นย้ำความคิดถึงที่เธอตั้งใจกระซิบบอกแต่เมื่อตั้งใจจะเดินหน้าแล้วนภาก็ไม่คิดจะออมมือเมื่อหัวใจเรียกหาคนคนนี้เธอก็ไม่คิดปิดบังความรู้สึกที่มีเพราะยังไงตอนนี้ไอฟ้าก็ยังได้ชื่อว่าเป็นคนโสดที่ยังไม่มีเจ้าของดังนั้นเธอก็มีสิทธิ์ที่จะเดินหน้าเต็มกำลังแม้ในใจลึกๆจะสัมผัสได้ว่ามีก้างชิ้นใหญ่ขวางอยู่ก็ตามที
ในที่สุดการคุยงานและการทดลองชิมสินค้าตัวอย่างก็เสร็จสิ้นลงด้วยความพอใจของนภา
เธอมีร้านขายของอยู่หลายสาขาทั่วประเทศทำให้มีบริษัทมาเสนอสินค้ามากมายแต่เธอเลือกที่นี่เพราะมีเป้าหมายหลักคือการได้ใกล้ชิดไอฟ้าและตัวสินค้าของที่นี่ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรถือว่าคุ้มค่ามากทีเดียว
“ไว้นภาจะมาคุยรายละเอียดเรื่องสินค้าที่จะจัดส่งอีกทีนะคะ”
“แล้วทำไมไม่คุยวันนี้ล่ะคะ”
“วันนี้แค่จะลองมาเทสดูเฉยๆค่ะ”
“ที่จริงน่าจะดำเนินการให้เสร็จเรียบร้อยนะคะจะได้ไม่ต้องเสียเวลามาอีก”
นภาฉีกยิ้มออกมาน้อยๆพร้อมกับจ้องหน้าคนพูดกลับอย่างไม่วางตา
“ท่าทางคุณน้ำจะรีบจังเลยนะคะ”
“เปล่าหรอกค่ะแค่ไม่อยากให้คุณนภาเสียงเวลา”
“ไม่เสียหรอกค่ะการได้มาที่นี่นภาว่ามีแต่ได้กับได้”
ศิศิราถึงกับชักสีหน้าไม่พอใจเมื่อคนพูดเอ่ยประโยคกำกวมโดยแลสายตาไปหาคนข้างๆเธอ
“ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจคุณ”
“ขอบคุณค่ะ”
นภาเหยียดยิ้มอย่างเป็นต่อก่อนจะหันไปหาคนที่มัวแต่ยุ่งเก็บของบนโต๊ะที่ท่าทางจะไม่ได้ยินการสนทนาของเธอกับศิศิรา
“คุณอัยย์คะนภาจะรบกวนเกินไปหรือเปล่าถ้าจะขอให้คุณช่วยถือสินค้าตัวอย่างไปที่รถเพราะนภาคงถือคนเดียวไม่หมด”
น้ำเสียงอ้อนๆบวกกับใบหน้าซื่อๆทำให้ไอฟ้าที่กำลังลังเลใจเผลอรับคำออกไป
ที่จริงเธอกะจะอยู่คุยกับคนหน้าบึ้งเพื่อถามไถ่ว่าเป็นอะไรถึงได้หน้าตึงตลอดเวลาแต่พอหันไปเห็นสายเรียกเข้าและรอยยิ้มของศิศิราเธอก็พอจะรู้ว่าควรระเห็ดตัวออกไปให้ไกลก่อนจะควบคุมตัวเองไม่ได้
นภามองใบหน้าเศร้าของคนข้างๆอย่างนึกห่วงแม้จะยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่เธอก็ยังไม่อยากทิ้งไอฟ้าไปไหนแต่เธอจะหาข้ออ้างอะไรได้ล่ะ
“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”
“ไม่เป็นไรค่ะขับรถดีๆนะคะ”
“นภาขับรถไม่ค่อยเก่งหรอกค่ะอันที่จริงถ้าได้สารถีประจำตัวซักคนก็น่าจะดี”
“ก็ดีค่ะ จะได้ปลอดภัยมากกว่านี้”
“ค่ะ ตอนนี้ก็กำลังพยายามดึงตัวอยู่”
“ถึงกับต้องดึงตัวเลยเหรอค่ะท่าทางจะเก่งน่าดู”
ไอฟ้าพูดขึ้นแม้จะยังไม่เข้าใจว่าการจ้างคนขับรถมันจะยากเย็นอะไรขนาดนั้นแต่เรื่องนี้มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอนี่นาถามไปก็ใม่ได้อะไร
“งั้นมั้งคะ”
คนพูดหัวเราะออกมาน้อยๆพร้อมกับใบหน้าที่เริ่มเปลี่ยนสีนี่ถ้าเธอไม่สารภาพรักแบบตรงๆไอฟ้าก็คงจะไม่รู้ตัวสินะ
“งั้นนภาไปก่อนนะคะแล้วจะโทรหา”
ไอฟ้ามองตามรถที่ค่อยๆแล่นออกไปจนลับสายตาไม่อยากจะเชื่อว่าเรื่องบังเอิญจะเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากคนแปลกหน้ากลับกลายมาเป็นเพื่อนใหม่แล้ววันนี้นภายังเปลี่ยนสถานะมาเป็นลูกค้าคนสำคัญอีก…
โลกนี้หมุนเร็วจนตามไม่ทันจริงๆโดยเฉพาะใครอีกคนที่ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่เคยจะตามทัน…
เปิดจองแล้วน๊าตั้งแต่วันนี้ - 10 เมษา 14
ราคาเล่มละ 350 บาท
ค่าส่งลงทะเบียน 30 บาท
รวมที่ต้องโอน 380 บาท
สำหรับการสั่งซื้อแบบ pdf ราคา 250 บาท
โอนเงินมาได้ที่ ธนาคารกสิกรไทย
สาขาเซ็นทรัลแอร์พอร์ตเชียงใหม่
457-211-232-8 ชื่อบัญชี สมทรัพย์
โอนเสร็จแจ้งวันเวลาการโอนมาได้ที่
Mail
mydestiny_k@hotmail.comTel 087-0591110
Line samakae
facebook
https://www.facebook.com/mea.you.927ถ้าสั่งแบบpdf ให้แจ้งเมล์ที่จะให้จัดส่งไฟล์ด้วยนะคะ
นิยายเรื่องอื่นๆ
คุณหนูที่รัก yuri
http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=975576ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri
http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=552259เกมรัก สะดุดใจ yuri
http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=847672ปีกรัก yuri
http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1003521สัญญาวิวาห์กำมะลอ yuri
http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1044762กำแพงหัวใจ
http://www.comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=20284สามารถสั่งซื้อได้แล้วจ้า
แบบe-book ก็มีนะค่ะเข้าไปดูได้ที่
http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyouขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ
ข่าว
