ทุกอย่างในเวลานี้ดูเหมือนความฝันที่เปลี่ยนจากเรื่องเลวร้ายกลับกลายมาเป็นเรื่องดีได้อย่างไม่น่าเชื่อ มัทนาไม่เคยคิดมาก่อนว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับอดีตเจ้าหนี้โหดจะลงเอยกับความรู้สึกที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้
จากเหตุการณ์เมื่อคืนทำให้มัทนาเข้าใจอะไรหลายๆอย่างมากขึ้นรวมไปถึงความรู้สึกของตัวเองและจากท่าทีเมื่อคืนเธอก็คิดว่าหทัยภัทรก็คิดแบบเดียวกันนั่นจึงทำให้การตามล่าหาความจริงต้องยุติลงพร้อมกับการยอมรับสิ่งที่ถูกกล่าวหาให้เป็นเรื่องจริง
มัทนาอมยิ้มน้อยๆเมื่อมองเห็นคนที่ตามหายืนอยู่ที่หน้าบ้านแต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะยังไม่รู้ตัวนั่นจึงทำให้เธอนึกสนุกโดยการไปแอบที่พุ่มไม้หวังให้หทัยภัทรเดินมาใกล้แล้วค่อยโผล่ให้ตกใจแต่แล้วแผนการก็ต้องเปลี่ยนเมื่อถูกใครอีกคนตัดหน้าไปซะก่อนนั่นจึงทำให้เธอต้องแอบอยู่ในพุ่มไม้ต่อเพื่อรอให้บุคคลที่สามออกไป
ปาลิตาเดินตรงดิ่งไปหาคนที่ยืนเหม่อด้วยความรู้สึกเจ็บปวดและไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอก็จะต้องคุยเรื่องนี้กับหทัยภัทรให้รู้เรื่อง
“มีอะไรเหรอตา”
เป็นหทัยภัทรที่เอ่ยทักทายออกมาก่อน เธอพอจะดูออกว่าคนที่เดินมาต้องการอะไรแต่คำตอบของเธอนี่สิที่ยังไม่พร้อมจะพูดให้ใครฟัง
“เดี๋ยวนี้ตาต้องมีอะไรก่อนถึงจะมาหาพี่หทัยได้งั้นเหรอคะ”
“ไม่ใช่อย่างนั้น”
หทัยภัทรเดินเข้าไปลูบหัวคนพูดก่อนจะส่งยิ้มให้ด้วยความเอ็นดู
“พี่ว่าช่วงนี้เราสองคนดูไม่ค่อยลงรอยกันเลยนะทั้งๆที่เมื่อก่อนตาเข้าข้างพี่มาตลอดจนยัยนรีถึงกับเถียงสู้เราไม่ได้”
ปาลิตามองคนพูดด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยนไปจากเดิมหากเป็นเมื่อก่อนเธอคงแทบจะละลายหากได้มาเจอประโยคอ้อนๆแบบนี้แต่ครั้งนี้กลับต่างออกไปเมื่อท่าทางแบบนี้ไม่ได้มีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้นที่ได้รับ
“ตาหรือพี่หทัยกันแน่คะที่เปลี่ยน”
“พี่ยังเหมือนเดิมและยังคงเป็นคนเดิม”
“ตาก็เป็นคนเดิมค่ะและหวังว่าแผนของเราก็ยังจะเหมือนเดิม”
ประโยคที่ได้ยินทำให้คนฟังถึงกับอึ้งไปเล็กน้อยก่อนจะรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติเพื่อไม่ให้คนตรงหน้าสงสัย
“ทำไมเงียบไปล่ะคะหรือพี่หทัยกำลังจะเปลี่ยนแผน”
“พี่…”
“จำได้มั้ยคะว่าครอบครัวนั้นทำอะไรไว้กับพี่บ้าง มันทำลายทุกอย่างโดยไม่เคยหันกลับมาดูดำดูดี”
หทัยภัทรยืนนิ่งฟังด้วยหัวใจที่เริ่มบีบคั้นความเจ็บปวด โกรธแค้นกลับมาอีกครั้งถึงจะไม่มากเท่าเดิมแต่มันก็ยังสามารถผลัดดันให้ใบหน้าสงบแปรเปลี่ยนเป็นความเกลียดชังได้อีกครั้ง
“ถ้าตาคิดไม่ผิดทุกอย่างที่พี่ทำกับมัทนาคือการแสดงใช่มั้ยคะ อย่างที่พี่เคยบอกกับตาว่าการทรมานแบบช้าๆมันสะใจกว่าคือแบบนี้ใช่มั้ยคะหลอกให้รักแล้วก็ค่อยบี้หัวใจมันให้แหลกคามือ”
“คือพี่…”
“พี่หทัยสุดยอดจริงๆคราวนี้แหละพวกมันต้องเจ็บปวดทั้งพ่อทั้งลูกแถมเรายังไม่ต้องเสียเงินซักบาท”
ปาลิตาหัวเราะออกมาอย่างสะใจก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นคนแอบฟังที่นั่งอึ้งอยู่ แบบนี้แหละทั้งสะใจแล้วยังเป็นโอกาสดีที่จะจบเรื่องบ้าๆพวกนี้
“ตาว่าคนหน้าโง่แบบนั้นคงติดกับได้ไม่ยากแค่พี่หทัยเฉลยมันคงได้กระอักเลือดตาย”
“พี่ว่าเราอย่าคุยเรื่องนี้กันเลยนะ”
“ก็ได้ค่ะตาลืมไปว่าแผนนี้ลับเฉพาะเราแค่สองคนว่าแต่ตอนเฉลยตาขอเอากล้องมาแอบถ่ายนะคะจะได้อัดคลิปประจานความอดสูของมัน”
“คงไม่ทันแล้วล่ะค่ะเพราะฉันได้ยินแล้ว”
สองพี่น้องหันไปมองคนที่ยืนอยู่หลังพุ่มไม้ด้วยความตกใจโดยเฉพาะหทัยภัทรที่ถึงกับหน้าซีดเมื่อรับรู้ได้ว่ามัทนาได้ยินทุกสิ่งที่ปาลิตาสนทนากับเธอ
“นี่เธอแอบฟังฉันกับพี่หทัยคุยกันเหรอเสียมารยาท”
ปาลิตาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มที่ปิดไม่มิดแต่ในเวลานี้ใครจะสนเมื่อคนสองคนกำลังสื่อสารความเจ็บปวดผ่านทางสายตา
“ว่าให้แล้วยังจะมาทำหน้านิ่งอีก ไม่รู้ว่าแผนของพี่หทัยจะได้ผลจริงหรือเปล่า”
“พอได้แล้วตา”
หทัยภัทรตวาดใส่คนข้างๆก่อนจะรีบเดินเข้าไปหาคนตรงหน้าแต่อีกฝ่ายกลับเดินเลี่ยงเธอไปทางอื่น
“เธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ทำไมคะหรือว่ากำลังคุยความลับกันอยู่”
“ไม่ใช่นะ ฉัน ฉันไม่มีความลับอะไร”
“งั้นก็อย่ากลัวไปเลยค่ะเพราะมัท…ได้ยินทุกคำไม่มีตกหล่นเลยสักนิด”
“มัทนาฟังฉันก่อน”
น้ำเสียงสั่นๆพร้อมกับมือที่คว้าได้เพียงอากาศยิ่งทำให้หทัยภัทรถึงกับหมดเรี่ยวแรงยิ่งมองเข้าไปแววตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดของคนตรงหน้าก็ทำให้ร้อนใจมากยิ่งขึ้น
“ยังไม่จบอีกเหรอคะหรือว่านี่แค่แผนการเริ่มต้น”
คนพูดเค้นน้ำเสียงออกมาอย่างยากเย็นตอนนี้หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวดหากแต่พอมองไปที่ใบหน้าของหทัยภัทรก็พบว่าอีกฝ่ายกำลังส่งสายตาเจ็บปวดมองมาทางเธอเช่นกัน
รอยยิ้มเยาะเย้ยความโง่ของตัวเองค่อยๆเผลอออกมาก่อนที่เจ้าตัวจะหัวเราะเสียงดังให้กับความน่าสังเวชของตัวเอง
“ที่จริงเรื่องของเรามันไม่มีอะไรเลยตั้งแต่แรกคนที่เกลียดยังไงก็เป็นได้แค่คนที่เกลียดแต่มัทก็ยังโง่จนตกเป็นเหยื่อพวกคุณจนได้”
“ฟังฉันก่อน”
หทัยภัทรพยายามจับแขนคนตรงหน้าเอาไว้แต่กลับถูกอีกฝ่ายปัดมือออกตลอด
“ไม่ต้องหลอกอะไรมัทอีกเพราะแค่นี้คุณก็ทำสำเร็จแล้ว”
คนพูดยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่กำลังจะไหลจากนั้นก็หันไปสบตาคนตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง
“มัทรักคุณ”
คำบอกรักเบาๆแต่กลับกระเทือนไปทั้งหัวใจของคนฟังและคนพูดทำให้คนทั้งสองได้แต่ยืนนิ่งมองกันด้วยหัวใจที่เจ็บปวดและก็เป็นมัทนาเองที่เดินถอยหนีออกมาช้าๆ
“หวังว่าคุณจะได้ยินชัดเจนเพราะนี่จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่คุณจะได้ยิน”
“มัทฟังฉันก่อน”
“เราไม่มีอะไรต้องคุยกัน แล้วคุณก็ไม่ต้องบอกอะไรฉันอีกเพราะต่อจากนี้ไปเราสองคนจะเป็นแค่คนแปลกหน้า”
“ไม่! ฉันไม่ยอม”
“คุณทำอะไรไม่ได้แล้วเพราะต่อจากนี้ไปชีวิตของฉันจะไม่มีคุณอีกต่อไป พรุ่งนี้เช้าทุกอย่างจะจบเพราะฉันจะไปจากที่นี่”
มัทนาเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าและแววตาที่จริงจังจนคนฟังรู้สึกกลัวขึ้นมาจริงๆแต่จู่ๆแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวกลับค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นบางอย่างที่ดูน่าขนลุก
“ถ้าจะไปก็ไปให้พ้นๆเลยนะ”
หทัยภัทรเอ่ยออกมาพร้อมกับรอยยิ้มเย็นๆที่มุมปากก่อนจะเดินไปนั่งอย่างสบายอารมณ์
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นหละอยากไปไม่ใช่เหรอแต่บอกไว้ก่อนนะถ้าครั้งนี้เธอหนีไม่รอดก็อย่าหวังว่าจะหนีฉันได้อีก”
คนพูดเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มเปื่ยมไปด้วยอำนาจมากซะจนปาลิตาที่ตอนแรกจะตามไปนั่งใกล้ๆถึงกับเด้งตัวออกห่างแทบไม่ทัน
ส่วนคนถูกไล่หลังจากหายอึ้งก็รีบก้าวเท้าเดินออกไปทันที เธอคงไม่สามารถทนอยู่ใกล้คนใจร้ายคนนี้ได้อีกแล้วแต่แล้วสายตาของมัทนาก็ไปสะดุดเข้ากับคนงานชายสองคนที่กำลังเดินเข้ามาทางตัวเอง
“เฮ้ย! ทำไรเนี้ยปล่อย! ”
มัทนาร้องเสียงดังลั่นก่อนที่หางตาจะหันไปพบกับรอยยิ้มของผู้มีอำนาจสั่งการ
“คุณ! ”
“ฉันให้โอกาสเธอแล้วนะ แต่…เธอดันหนีไม่พ้นเอง”
หทัยภัทรยิ้มกว้างให้กับคำพูดของตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปหาคนหน้าบึ้งที่ถูกคนงานของเธอจับตัวเอาไว้
“หมดสิทธิ์ต่อรองแล้วนะคะ”
“ต้องการอะไร”
“ชัดเจนขนาดนี้ยังต้องบอกอีกเหรอคะ”
“คุณกำลังจะเล่นอะไรอีก ยังไม่สาแก่ใจคุณสินะหรือต้องให้ฉันตายไปก่อนคุณถึงจะเลิกทำแบบนี้ซะที! ”
มัทนาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นคลอนก่อนจะหลบสายตาที่จ้องมองมาของคนใจร้าย
“ถ้าเธอคิดจะไปจากไร่หทัยภัทรอีกขอให้รู้ไว้ว่าฉันจะทำทุกทางเพื่อขัดขวาง”
คนพูดหันไปพยักหน้าให้คนงานทั้งสองเพื่อให้เดินตามเธอมาแต่แล้วการเคลื่อนขบวนก็ต้องหยุดลงเมื่อปาลิตาเดินเข้าขวางทางไว้
“เดี๋ยวเราค่อยคุยกันตาพี่ขอจัดการกับมัทนาก่อน”
“ไม่ค่ะ ตาอยู่เฉยมานานแล้วพยายามคิดว่าทุกอย่างเป็นแผนการแต่ทำไมทุกครั้งที่ใกล้จะสำเร็จพี่หทัยต้องเข้ามาช่วยมันด้วย! ”
“พี่บอกเดี๋ยวค่อยคุย”
“ตาว่าวันนี้น่าจะเป็นวันดีที่เราจะจบเรื่องพวกนี้ซะที”
“ปาลิตา! ”
“ค่ะ ปาลิตาคนที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่ตัวเองรัก เจ็บปวดแค้นใจเกลียดชังคนที่มันกล้ามาเหยียบย้ำหัวใจของพี่สาวแล้วก็ปาลิตาคนนี้แหละค่ะที่มีความรักให้พี่หทัยไม่น้อยไปกว่าใครหน้าไหน”
“ตา…”
“ตารักพี่หทัยนะคะ รักที่ไม่ใช่แบบพี่น้องและตาก็มั่นใจว่าเสี้ยวหนึ่งในหัวใจของพี่ก็รักตาเช่นกัน”
คนพูดโผเข้าไปกอดหทัยภัทรที่ดูเหมือนจะอึ้งๆไปแต่พอได้สติเจ้าตัวก็รีบดันตัวคนเข้ามากอดออกมันช่างเป็นการกระทำที่ทำให้ปาลิตาถึงกับชาวาบไปทั้งตัวก่อนจะลดมือที่เกาะเกี่ยวคนตรงหน้าลงช้าๆ
“รังเกียจตาถึงขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
“ไม่ใช่นะตาพี่ เอ่อพี่แค่…”
“แค่อะไรคะ”
ปาลิตามองคนตรงหน้าด้วยดวงตาสีแดงก่ำก่อนจะหันไปมองหน้าตัวต้นเหตุของเรื่องด้วยสายตาอาฆาต
“พี่หทัยคงอยากบอกว่าแค่ตาไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้ใช่มั้ยคะเพราะปาลิตาไม่ใช่มัทนาถึงจะได้มีสิทธิ์กอดพี่แค่ผู้หญิงคนนี้คนเดียวใช่มั้ยที่มีสิทธิ์กอดพี่ ใช่มั้ย! ”
จบประโยคสุดท้ายน้ำตาที่กลั้นไว้ก็ไหลออกมาเป็นทางก่อนที่เจ้าตัวจะวิ่งหนีออกไปโดยที่หทัยภัทรไม่อาจรั้งไว้ได้ นี่สินะสาเหตุที่เธอไม่ค่อยชอบใจเวลาที่น้องสาวคนนี้มาแตะต้องหรือสัมผัสตัวเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้แต่เมื่อเรื่องออกมาเป็นแบบนี้สิ่งนี้น่าจะดีที่สุดแล้วสำหรับปาลิตา
“ใจร้ายที่สุด”
มัทนาเอ่ยออกมาลอยๆก่อนจะเชิดหน้าหันไปมองทางอื่นโดยไม่สนใครอีกคนที่ได้ส่งค้อนมาให้พร้อมกับถ้อยคำที่หลุดออกมาแบบไม่ให้ใครได้ยิน
“ก็เพราะใครล่ะ”
หทัยภัทรบ่นพึมพำกับตัวเองพร้อมกับมองไปยังคนที่ถูกหิ้วปีกที่ดูท่าทางไม่สนใจเธอเลยท่าทางแบบนี้คงไม่รู้สินะว่าการหวงตัวของนายหญิงแห่งไร่หทัยภัทรเกิดขึ้นเพราะใครเป็นต้นเหตุแล้วยังกล้ามาทำหน้าตาแบบนี้ใส่เธออีกมันน่าจับโยนเข้าไปในกองขี้หมูจริงๆ
นิยายเรื่องอื่นๆ
คุณหนูที่รัก yuri
http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=975576 ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri
http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=552259 เกมรัก สะดุดใจ yuri
http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=847672 ปีกรัก yuri
http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1003521 สัญญาวิวาห์กำมะลอ yuri
http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1044762 ไออุ่นรัก
http://www.yuriread.com/index.php?board=117.0 สามารถสั่งซื้อได้แล้วจ้า
แบบe-book ก็มีนะค่ะเข้าไปดูได้ที่
http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyou ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ