web stats

ข่าว

+-User

Welcome, Guest.
Please login or register.
 
 
 
Forgot your password?
ปัญหาการสมัครสมาชิก
วิธีเปลี่ยนสถานะเป็นนักเขียน
วิธีลงนิยาย
วิธีใช้งานบอร์ด

+-สถิติการใช้งาน

Members
Total Members: 880
Latest: Levitra5a
New This Month: 0
New This Week: 0
New Today: 0
Stats
Total Posts: 1553
Total Topics: 886
Most Online Today: 153
Most Online Ever: 601
(21 กันยายน 2024 เวลา 08:04:58 )
Users Online
Members: 0
Guests: 7
Total: 7

ผู้เขียน หัวข้อ: ไออุ่นรัก ตอนที่ 10  (อ่าน 3883 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ meAyou

  • Moderator
  • ขาจร
  • *****
  • กระทู้: 69
ไออุ่นรัก ตอนที่ 10
« เมื่อ: 18 มีนาคม 2014 เวลา 15:59:22 »
   “มาอีกล่ะ”
   ประโยคพึมพำในลำคอของคนข้างๆทำให้ไอฟ้าอดไม่ได้ที่จะหันไปมองคนพูดอย่างสงสัยแต่พอได้รับสายตาดุๆจากคนพูดคนขี้สงสัยก็ต้องรีบดึงสายตาตัวเองกลับอย่างเร็ว
   “สวัสดีค่ะคุณน้ำคุณอัยย์”
   ไอฟ้าหันไปทางต้นเสียงพร้อมกับส่งยิ้มให้กับนภาแทบไม่ทันเพราะไม่คิดว่าจะได้เจอกันเร็วขนาดนี้แต่แล้วรอยยิ้มของเธอก็ค่อยๆจางลงเมื่อได้เห็นว่าใครยืนอยู่อีกคน
   “สวัสดีครับทุกคนมาเจอกันพร้อมหน้าเลยนะครับ”
   วัลลภเดินเข้ามาทักทายทั้งสามสาวก่อนจะเดินมายืนข้างๆศิศิราที่มองมาทางเขาด้วยท่าทางแปลกใจ
   “ไหนบอกจะไปทำธุระสำคัญนิคะแล้วทำไมมานี่ได้”
   “ก็นี่แหละครับธุระสำคัญสำคัญที่สุดแล้ว”
   คนพูดเอ่ยออกมาด้วยท่าทางอายๆพร้อมกับส่งสายตาหวานๆไปให้คนฟังที่ตอนนี้ดูจะอึ้งๆที่ได้ยืนประโยคแบบนี้จากเพื่อนสนิท
   “หวานกันจังเลยนะคะคู่นี้น่าอิจฉาจัง”
   นภาเอ่ยแซวคนทั้งคู่แต่แล้วความสนใจของเธอก็ถูกดึงกลับโดนมือของใครบางคนที่กำลังหยิบบางอย่างออกจากคอเสื้อให้
   “มีใบไม้ติดอยู่น่ะค่ะ”
   ไอฟ้ารีบเอ่ยขึ้นมาเมื่อเห็นสายตาตกใจของเจ้าของเสื้อที่มองมายังตัวเอง
   “ขอบคุณค่ะ”
   นภาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงลอยๆหากเป็นไปได้เธออยากจะดึงคนแสนดีเข้ามาหอมแก้มฟอดใหญ่เป็นรางวัลที่ทำตัวน่ารักกับเธอแบบนี้หากไม่ติดคนอยู่เยอะล่ะก็ไอฟ้าคงโดนเธอฉุดไปแล้ว
   “ว่าแต่คุณนภามีอะไรให้ทางเรารับใช้อีกเหรอคะ”
   “แหมอย่าพูดแบบนั้นสิคะเรียกว่าช่วยเหลือดีกว่าค่ะ”
   “ไม่ได้หรอกค่ะคุณเป็นลูกค้าทางเราก็ต้องให้เกียรติเป็นธรรมดา”
   ไอฟ้ามองไปทางต้นเสียงที่เอ่ยแทรกขึ้นมาแต่พอเห็นแขนที่เกาะเกี่ยวกันของศิศิรากับวัลลภเธอก็ต้องรีบดึงสายตากลับไปหาคนที่คุยด้วยไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมตัวเองถึงไม่อาจทนเห็นภาพเหล่านี้ได้เธอเคยหาเหตุผลมาประกอบมากมายและบทสรุปที่ได้รับมันก็ทำให้เธอรู้สึกหวั่นใจไม่น้อยแต่เธอก็ยังไม่อยากยอมรับและยังภาวนาขอให้ตัวเองคิดผิด
   “ไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไรค่ะแต่ยังไงวันนี้คุณอัยย์ก็ต้องช่วยนภานะคะ”
   คนพูดส่งยิ้มกวนๆให้กับศิศิราครู่หนึ่งจากนั้นก็หันกลับมาส่งยิ้มอ้อนๆพร้อมกับดึงแขนของคนข้างๆมาเกาะเกี่ยวด้วยท่าทางเขินๆ
   “ช่วยอะไรคะ”
   ไอฟ้าเอ่ยถามออกมาอย่างสงสัยโดยไม่คิดที่จะสนใจแขนที่ถูกอีกฝ่ายดึงไปกอดเลยแม้แต่น้อยนั่นจึงทำให้นภาได้ใจและยึดทั้งแขนทั้งไหล่ของคนใจดีเอาไว้ไม่ยอมปล่อย
   และแล้วการพาเดินชมทั่วโรงงานก็เริ่มขึ้นเมื่อนภาอ้างว่าต้องมาดูวิธีการทำอย่างละเอียดเพื่อจะได้เข้าใจในตัวสินค้าถูกต้องและสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น
   “ที่จริงเรามากันแค่สองคนก็ได้นะคะ”
   คนพูดมองไปทางด้านหลังอย่างเซ็งๆก่อนจะรีบแต่งแต้มรอยยิ้มอีกครั้งเมื่อหันมาหาคนที่เดินข้างๆ
   “อัยย์ยังใหม่น่ะค่ะเผื่อมีอะไรที่คุณนภาอยากรู้แล้วอัยย์ตอบไม่ได้พี่น้ำน่าจะเป็นตัวช่วยได้ดี”
   “ถามคนงานก็ได้ไม่เห็นต้องลำบากคุณน้ำเลย”
   “ไม่ลำบากหรอกค่ะฉันตั้งใจจะพาลภมาเดินดูข้างในอยู่แล้ว”
   “แบบนี้นี่เองก็ดีนะคะมาเป็นคู่อุ่นใจดี”
   นภาหันไปส่งยิ้มให้กับศิศิราพร้อมกับกระชับแขนที่กอดแขนของไอฟ้าให้แน่นขึ้นแม้ไม่อยากจะคิดว่าก้างชิ้นโตจะโผล่มาเร็วขนาดนี้แต่ก็ปฏิเสธท่าทางที่ดูหวงก้างของศิศิราไม่ได้แต่ก็ไม่เป็นไรเมื่อเผยตัวออกมาแบบนี้ดีแล้วเธอจะได้เดินหมากได้ถูกตัว
   
   เมื่อเดินสำรวจจนทั่วแล้วไอฟ้าจึงขอตัวไปคุยกับคนงานที่กำลังคัดไซค์ผลไม้ทำให้นภาต้องอยู่เพียงลำพังแต่แล้วสายตาเธอก็เหลือบไปเห็นศิศิราที่ยืนอยู่คนเดียวเช่นกันหญิงสาวยิ้มออกมาน้อยๆเมื่อนึกอะไรออกจากนั้นขาทั้งสองข้างก็นำพาเข้าไปใกล้เป้าหมายทันที
   “คุณวัลลภไปไหนเหรอคะ”
   “บอกจะไปเอาน้ำค่ะ”
   ศิศิราเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆถึงเธอจะรู้สึกไม่ค่อยชอบหน้านภาเท่าไหร่แต่ยังไงผู้หญิงคนนี้ก็ได้ชื่อว่าเป็นลูกค้าและที่สำคัญเธอยังไม่พบสาเหตุของการเหม็นขี้หน้าในครั้งนี้
   “ดีจังเลยนะคะถ้านภามีแฟนน่ารักๆแบบนี้ก็คงดี”
   “ลภเค้าไม่ใช่แฟนฉัน”
   “แหมไม่ต้องเขินหรอกค่ะใครๆเค้าก็ดูออก”
   “ฉันพูดเรื่องจริงฉันกับลภเป็นแค่เพื่อนกัน”
   “เหรอคะไม่อยากจะเชื่อยิ่งสายตาที่คุณวัลลภมองคุณน้ำใครเห็นก็ต้องอิจฉา”
   “ไม่ต้องอิจฉาเพราะฉันกับลภไม่ได้เป็นอะไรกัน”
   พูดจบศิศิราก็เดินไปช่วยเพื่อนหนุ่มคนสนิทถือน้ำทันทีเธอคงไม่เหมาะที่จะมายืนคุยกับนภาสองต่อสองเพราะหากความอดทนหมดเธออาจลงเผลอทำอะไรรุนแรงก็เป็นได้

   เวลาผ่านไปนานพอสมควรในที่สุดไอฟ้าก็คุยงานเสร็จแล้วเดินกลับมายังคนทั้งสามพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อ
   และรวดเร็วแทบไม่ต้องคิดเมื่อนภารีบเดินเข้าไปเช็ดเหงื่อให้คนขี้ร้อนทันทีพร้อมกับยื่นขวดน้ำในมือให้
   “ขอบคุณค่ะ”
   ไอฟ้ารับมาน้ำดื่มด้วยความกระหายแต่แล้วกลับถูกมือดีแย่งขวดน้ำที่กำลังจะเข้าปากไปดื้อๆ
   “อะไรคะ”
   คนคอแห้งเอ่ยออกมาด้วยความสงสัยหากแต่ก็ไม่ได้เอะอะโวยวายอะไรแตกต่างจากเจ้าของขวดน้ำที่เริ่มส่งสายตาไม่พอใจให้กับศิศิราแบบเปิดเผย
   “น้ำขวดนี้ไม่ค่อยเย็นเท่าไหร่เอาขวดนี้ดีกว่า”
   ศิศิรายื่นน้ำขวดใหม่ที่ยังไม่มีร่องรอยถูกแกะให้กับคนตรงหน้าจากนั้นก็คืนน้ำขวดเก่าให้กับนภา
   “ของคุณ”
   นภารับน้ำกลับคืนมาด้วยใบหน้านิ่งๆท่าทางก้างชิ้นนี้จะเอาออกยากกว่าที่เธอคิดแต่ไม่เป็นไรบางทีของที่ได้มายากๆก็ดูมีคุณค่าและไอฟ้าก็มีค่ามากเกินกว่าที่เธอจะท้อใจง่ายๆคิดได้ดังนั้นรอยยิ้มของเธอก็เปิดออกมาทันที
   “ขอบคุณนะคะ”
   พูดจบนภาก็หันไปส่งยิ้มให้กับไอฟ้าก่อนจะหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับเหงื่อให้อีกครั้งถึงแม้อีกฝ่ายจะบอกว่าไม่เป็นไรแต่เธอก็ยืนยันจะทำจนไอฟ้าเลิกห้ามไปเอง
   ศิศิราเดินกลับมายังที่เดิมด้วยอารมณ์ที่เริ่มเดือดเป็นสองเท่าไม่เข้าใจทำไมตัวเองต้องลงทุนเดินไปเอาน้ำเย็นมาเพื่อแลกกับน้ำของนภาแต่เพียงแค่เห็นรอยลิปสติกที่ติดอยู่ที่ปากขวดเธอก็แทบอยากจะเข้าไปกระชากแล้วจัดการโยนทิ้งไปให้ไกลแต่จะทำแบบนั้นได้อย่างไรและถ้าทำจะให้เหตุผลอะไรกับตัวเองดีล่ะ
   
   ภายในห้องสี่เหลี่ยมที่มืดสนิททั้งๆที่เป็นเวลาที่คนในห้องควรจะหลับพักผ่อนได้แล้วแต่กลับไม่เป็นอย่างนั้นเมื่อคนทั้งคู่ต่างลืมตาราวกับตัวเองเป็นค้างคาว
   “ยังไม่นอนเหรอคะ”
   ไอฟ้าเอ่ยฝ่าความเงียบหาคนที่นอนอยู่บนเตียงเธอค่อนข้างมั่นใจว่าอีกฝ่ายยังไม่นอนเพราะฟังจากเสียงถอนหายใจที่ดังมาเป็นระยะๆและสิ่งที่ได้ยินนี้เองที่ทำให้เธอตัดสินใจเอ่ยถามออกมา
   “เธอก็ยังไม่นอนเหรอ”
   “อัยย์ยังไม่ค่อยง่วงค่ะ”
   “นั่นสินะนี่แค่สองทุ่มกว่าเอง”
   ศิศิราเอ่ยออกมาเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ยังไม่ดึกมากนักจะว่าไปตั้งแต่มาอยู่ด้วยกันเธอทั้งคู่แทบจะไม่ค่อยได้คุยหรือเห็นหน้ากันแบบชัดๆเลยสักครั้งอาจเพราะเป็นเธอเองที่ชอบอยู่แบบนี้จึงทำให้คนที่นอนบนโซฟาต้องทำตามไปด้วย
   “จำวันที่เราเจอกันครั้งแรกได้มั้ยคะ”
   ไอฟ้าเอ่ยยิ้มๆแต่คนฟังนี่สิถึงกับอึ้งพูดไม่ออกเรื่องนี้ศิศิราลืมไปเสียสนิทเลย
   “ฉันจะนอนแล้ว”
   “ทำไมล่ะคะวันนั้นน่ะสุดยอดไปเลยรู้หรือเปล่า”
   ไอฟ้าเอ่ยพร้อมกับเสียงหัวเราะที่ดังมาเป็นระยะๆ
   “เป็นการเจอหน้ากันครั้งแรกที่จะเรียกว่าประทับใจดีมั้ยนะ”
   “ไม่ดีแล้วก็หยุดพูดได้แล้ว”
   “ไม่ต้องอายหรอกค่ะใครๆเค้าก็เคยทำกัน”
   “แต่ฉันไม่เคยแล้วที่สำคัญมันไม่น่าจดจำเลยสักนิด”
   ศิศิราตะคอกออกมาเสียงดังจนไอฟ้าต้องหันไปมองคนพูดอย่างแปลกใจ
   “มันไม่ได้เลวร้ายอะไรขนาดนั้นนะคะ”
   “สำหรับเธอมันอาจเป็นเรื่องเล็กน้อยแต่สำหรับฉันมันเลวร้ายมากที่สุดในชีวิต”
   “ถ้ามันจะขนาดนั้นอัยย์สัญญาค่ะว่าจะไม่บอกใคร”
   “เธอก็ลองพูดสิจะได้รู้ว่าจะเจออะไร”
   น้ำเสียงข่มขู่ทำให้คนฟังถึงกับขนลุกก่อนจะเปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะออกมาจนคนพูดต้องเอ่ยถามด้วยความโมโหที่เพิ่มมากยิ่งขึ้น
   “เป็นบ้าอะไร”
   “ก็พอนึกถึงเรื่องวันนั้นมันก็อดขำไม่ได้นี่คะ”
   “อยากโดนมากใช่มั้ย”
   “หยุดแล้วค่ะหยุดแล้วแห๋มแค่เรื่องอ้วกถึงกับต้องทำเสียงดุขนาดนี้เลยเหรอ”
   “บอกให้หยุดพูดเรื่อง…”
   ศิศิราหยุดพูดเมื่อเพิ่งนึกทวนสิ่งที่ได้ยินก่อนจะค่อยๆพลิกหันมานอนจ้องหน้าคนบนโซฟาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย
   “เธอว่าเรื่องอะไรนะ”
   “เรื่องอะไรเหรอคะ”
   “นี่อย่ามาบื่อก็เรื่องคืนนั้นไงเธอว่าฉันทำอะไรนะ”
   “อ๋อ…นี่พี่น้ำจำไม่ได้เหรอคะ”
   “ฉันเป็นคนถามจะมาถามกลับทำไม”
   ศิศิราตะคอกออกมาเสียงดังเพื่อกลบเกลื่อนคำตอบที่อีกฝ่ายถาม
   “แค่นี้ก็ต้องดุด้วย”
   “ไอฟ้า!”
   “โอเคค่ะบอกแล้วๆ”
   ไอฟ้าพูดน้ำเสียงอ่อนๆไม่เข้าใจว่าแค่พูดดีๆกับเธอบ้างจะตายหรือยังไง
   จากนั้นไอฟ้าก็เล่าเหตุการณ์ทุอย่างให้คนบนเตียงฟังพร้อมกับการแอบบ่นว่าศิศิราทำเธอเหนื่อยมากในวันนั้น
   “แค่นี้นะ”
   “ค่ะแค่นี้หรือว่ามันมีอะไรมากกว่านี้คะ”
   คนพูดเอ่ยออกมาอย่างงงๆหรือเธอลืมเล่าอะไรไปถึงทำให้คนฟังทำเสียงเหมือนไม่อยากจะเชื่อแบบนี้
   “ไม่มี! แล้วก็ไม่ต้องรื้อฟื้นด้วยไม่อยากจะจำ”
   คนบนเตียงพลิกตัวหันหลังให้กับคนที่นอนจ้องเธออยู่พร้อมกับรอยยิ้มดีใจที่ผุดขึ้นมาเมื่อรู้ว่าตัวเองไม่ได้ทำเรื่องเหลวไหลอย่างที่เคยคิด
   ไอฟ้ามองคนที่คุยกับตัวเองแล้วจู่ๆก็หันหลังให้อย่างงงๆไม่เข้าใจอารมณ์ของศิศิราเลยขึ้นๆลงๆบ่อยซะจนเธอตามไม่ทันแต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเธอก็เลิกเดินตามผู้หญิงอารมณ์แปรปรวนคนนี้ไม่ได้ซะแล้ว
   แล้วแบบนี้จะโทษใครดีล่ะ

เปิดจองแล้วน๊าตั้งแต่วันนี้ - 10 เมษา 14
ราคาเล่มละ 350 บาท
ค่าส่งลงทะเบียน 30 บาท
รวมที่ต้องโอน 380 บาท
สำหรับการสั่งซื้อแบบ pdf ราคา 250 บาท

โอนเงินมาได้ที่ ธนาคารกสิกรไทย
สาขาเซ็นทรัลแอร์พอร์ตเชียงใหม่
457-211-232-8 ชื่อบัญชี สมทรัพย์

โอนเสร็จแจ้งวันเวลาการโอนมาได้ที่
Mail mydestiny_k@hotmail.com
Tel 087-0591110
Line samakae
facebook https://www.facebook.com/mea.you.927
ถ้าสั่งแบบpdf ให้แจ้งเมล์ที่จะให้จัดส่งไฟล์ด้วยนะคะ

นิยายเรื่องอื่นๆ
คุณหนูที่รัก yuri http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=975576
ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=552259
เกมรัก สะดุดใจ yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=847672
ปีกรัก yuri http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1003521
สัญญาวิวาห์กำมะลอ yuri http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1044762
กำแพงหัวใจ http://www.comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=20284
สามารถสั่งซื้อได้แล้วจ้า
แบบe-book ก็มีนะค่ะเข้าไปดูได้ที่ http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyou

ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ




ออฟไลน์ koiprivate

  • หน้าใหม่
  • *
  • กระทู้: 2
Re: ไออุ่นรัก ตอนที่ 10
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: 02 กันยายน 2015 เวลา 18:51:59 »
อ่านเเล้วสนุกมากเลยอ่าครับ

ออฟไลน์ Girimegarm

  • หน้าใหม่
  • *
  • กระทู้: 2
Re: ไออุ่นรัก ตอนที่ 10
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: 06 กันยายน 2016 เวลา 16:36:24 »
ติดตามทุกตอนนะครับ เอาใจช่วย

 

Powered by EzPortal
    ต้นฉบับในเว็บไซต์เป็นลิขสิทธิ์ของผู้แต่งต้นฉบับที่นำมาลง
    copyright © Yuriread.com All rights reserved.