จำนวนหน้า: 475 หน้า (22 ตอนจบ + 1 ตอนพิเศษ + เรื่อง Scent)ราคา: 450 บาท (ไม่รวมค่าส่ง)ค่าจัดส่ง:- พัสดุธรรมดา: 20 บาท- ลงทะเบียน: 60 บาท- EMS: 80 บาทวิธีการสั่งซื้อ:1. แจ้งชื่อ + ที่อยู่ในการจัดส่ง + จำนวนเล่มที่ต้องการ + การจัดส่ง (ธรรมดา/ลงทะเบียน/ EMS) ที่ อีเมล์ nuffybook(at)hotmail.com2. รอการติดต่อกลับเพื่อรับเลขบัญชีในการโอนเงิน3. โอนเงินแล้วติดต่อกลับที่เมล์อีกครั้ง (บอกชื่อ + วัน + จำนวนเงินที่โอน)4. หลังจากเช็คแล้วรอรับหนังสือได้เลยจ้าหรือ สั่งซื้อผ่านแผงหนังสือ
Yuri-read.netสั่งซื้อได้เรื่อยๆ นะเธอว์
...
ตัวอย่างChapter 17ดาราหน้าหวานก็ถามขึ้นมาว่า “คุณกลัวว่าที่บ้านฉันจะมองคุณไม่ดีงั้นเหรอ ถึงได้พูดแบบนั้นออกมา”
“ใช่... ฉันไม่สนหรอกว่าใครจะมองฉันยังไง แต่ฉันสนว่าใครจะมองคุณไม่ดี ใครจะว่าคุณเสียๆ หายๆ มากกว่า ฉันถึงได้พูดแบบนั้นออกมาไง ถ้ามีใครทำแบบนั้นกับคุณฉันไม่ยอมแน่ถึงจะต้องถูกเตะออกมาจากบ้านคุณก็ตามเถอะ”
ดาราหน้าหวานยกมือปัดผมขึ้นทัดหูหลังจากที่ได้ยินคำพูดของกี้ “เข้าใจแล้ว... ขอบคุณนะ”
Chapter 18“ถ้าคิดว่าจะมาบลั๊ฟกันด้วยข้อมูลแบบนี้ จอมก็อย่าหวังเลยว่าเราจะเชื่อ” ดาราหน้าหวานพูดขึ้นมาอีกครั้งก่อนที่จะหักพวงมาลัยเลี้ยวไปทางซ้ายอย่างรวดเร็ว
“ห่วงมันนักหรือไงนัส ฮึ... ป่านนี้คงโดนพ่อกับแม่นัสไล่ออกจากบ้านไปแล้วมั้ง... จะบอกอะไรให้นะ เราว่าพ่อกับแม่นัสก็ต้องคิดเหมือนเรา... ถ้าจะให้นัสคบกับคนที่ไม่วางแผนอนาคตของตัวเองกับคนที่มีอนาคตอย่างเรา ยังไงพ่อกับแม่นัสก็ต้องเลือกเราให้นัสอยู่ดี” สาวแว่นหน้าหล่อพูดเสียงดัง
…
“รู้... จะให้ทำยังไงล่ะ ไม่อยากกวนคนอื่น”
“คุณเห็นฉันเป็นคนอื่นงั้นเหรอ” ดาราสาวพูดด้วยเสียงงอนๆ
“เปล่า...” สาวเซอร์พูด หลังจากนั้นเธอก็หันหน้าไปทางอื่นเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายเห็นใบหน้าของเธอแล้วพูดว่า “ไม่ได้เห็นคุณเป็นคนอื่นแต่เห็นคุณเป็นคนสำคัญต่างหาก ฉันไม่อยากให้คุณเหนื่อย ถ้าเป็นแบบนั้นฉันขอเหนื่อยเองดีกว่า”
เมื่อได้ยินคำพูดของกี้ใบหน้าของวีนัสก็ร้อนขึ้น เธอก้มหน้ามองพื้นแล้วยกมือปัดผมขึ้นทัดหู “อื้อ... แต่ว่านะ... คุณก็จะขอให้ฉันทำอะไรให้คุณบ้างก็ได้นี่นา”
Chapter 19“ฉันรู้สึกตัวเล็กลงเวลากอดคุณ มันอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก คนที่กอดตัวเองมาตลอดอย่างฉันรู้สึกว่าการได้กอดคนอื่นมันดีกว่ากอดตัวเอง ฉันรู้สึกว่าชีวิตบนโลกยุ่งๆ ของฉันก็ยังก็ยังมีสิ่งดีๆ อยู่ แล้วสิ่งนั้นได้มาจากเวลาที่ฉันกอดคุณ”
วีนัสจูบอีกฝ่ายหลังจากได้ยินสิ่งที่กี้พูดออกมาหลังจากนั้นก็กอดสาวเซอร์แน่น “I’m here, so you can hold me more and more as you want (ฉันอยู่ตรงนี้นะ คุณจะอยากจะกอดฉันเท่าไหร่ก็ได้)...
…
“พี่ขอโทษนะกี้... มันจำเป็นจริงๆ เพื่อพวกเราทุกคน” ผู้บริหารพูดขึ้นมา น้ำเสียงของเขาบ่งบอกได้ถึงความรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก
กี้หันมาหาผู้อำนวยการสถาบันฯ “มันคงจะสายไปถ้าหนูจะขอให้ ผอ. ตัดสินใจใหม่อีกรอบเพราะในเมื่อเอกสารมันออกมาเป็นแบบนี้แล้ว ...แต่คิดว่าการที่ ผอ. ทำแบบนี้มันก็คงจะเป็นวิธีการแก้ไขปัญหาที่ดีที่สุดเท่าที่ ผอ. จะหาได้ หนูจะทำหน้าที่ของหนูให้ดีที่สุด”
…
“ถ้าไม่อยากให้รูปนี้ไปตกอยู่ในมือปาปารัชซี่ก็ขึ้นรถ” สาวแว่นหน้าหล่อพูด
Chapter 20“...ถ้าคิดว่าจะเอารูปพวกนี้มาขู่ฉัน บอกไว้ก่อนเลยว่าฉันไม่สนใจ แต่ถ้าคุณจะใช้รูปพวกนี้ทำร้ายวีนัส... ขอให้คุณรู้ไว้เลยว่าฉันจะไม่ยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นเด็ดขาด”
สาวแว่นหน้าหล่อหัวเราะ “อย่างแกน่ะเหรอจะทำอะไรฉันได้ ดูตัวเองซะก่อนสิว่าอยู่ในสถานะอะไร สถานภาพไหน แค่ยืนเทียบกันก็มีแต่คนที่เชื่อฉันมากกว่าแก... เฮอะ! ถ้ารู้ว่าตัวเองเป็นคนปากเสียก็หัดพูดให้น้อยๆ คิดให้มากๆ จะได้ทำอะไรให้เป็นประโยชน์กับตัวเองบ้าง”
กี้พูดพลางทำเสียงเยาะเย้ย “ทีหน้าทีหลังถ้าคิดจะมีแฟนก็ไม่ต้องเที่ยวไปโปรโมทใครต่อใครรู้หรอกนะ เพราะเดี๋ยวพอโสดแล้วจะมีคนมาสมน้ำหน้า”
…
...ฉันอยากจะบอกกับคุณว่าบางครั้งการที่ได้รับสิ่งที่สำคัญอะไรบางอย่างมาอาจจะต้องสูญเสียสิ่งต่างๆ ไปมากมายเหมือนกัน คุณคือสิ่งที่สำคัญ คนสำคัญที่ฉันมีและการสูญเสียของฉันคือ ‘เวลา’ ที่จะได้อยู่กับคุณหลังจากนี้ไป... กี้
วีนัสใช้มือปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้วพูดออกมาเบาๆ ว่า “You freak… you ain’t a creep. You’re my hero... you’re my love (คนบ้า... คุณไม่ใช่คนน่ารังเกียจสักหน่อย คุณเป็นฮีโร่... คุณเป็นคนที่ฉันรักต่างหาก)
…
“เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมนะนัส... เราผิดไปแล้ว”
“ทำไมเราต้องคบกับจอมด้วยล่ะ ในเมื่อจอมทิ้งเรา... อย่าดีกว่า มันสายไปแล้วล่ะ จอมก็รู้ดีว่าเราชอบใครอยู่”
“นัสไม่ต้องไปแก้ตัวให้มันเลยนะ คนอย่างมันน่ะเหรอจะทำให้นัสมีความสุขได้ เฮอะ น่าขำ...”
“Damn! You Prick! (ไปตายซะ! ไอ้สารเลว!) ดาราสาวตะโกนออกมาแล้วตบหน้าอีกฝ่ายสุดแรง
“...นัสคิดว่าตัวเองแน่นักหรือยังไง ที่เราตามง้อเพราะเราเห็นว่าเราเคยคบกันหรอกนะ อย่างเราหาคนที่อื่นดีกว่านัสได้ตลอดเวลาอยู่แล้ว!” สาวแว่นหน้าหล่อพูด
“...ถ้าคิดว่าตัวเองดีกว่าทำไมไม่สู้กันแฟร์ๆ ล่ะ หรือว่ากลัวแพ้... ไม่สิ จอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้สู้แล้ว!”
Chapter 21“ตอนนี้น้องสาวของเราคนนี้เนื้อหอมเหลือเกิน... ถามจริงๆ เถอะค่ะว่ามีคนที่อยู่ในใจแล้วหรือยัง” พิธีกรสาวถามดาราสาวที่นั่งยิ้มอยู่
วีนัสยิ้มแล้วยกมือปัดผมขึ้นทัดหู “ก็... มีค่ะ”
“แล้วน้องนัสอยากจะฝากบอกอะไรกับเค้ามั้ยละคะ เผื่อว่าเค้าจะดูอยู่”
ดาราหน้าหวานยิ้ม “ก็... อยากบอกว่าอะไรที่เคยคุยกันแล้วก็สัญญากันไว้ก็ขอให้ทำตามสัญญาค่ะ... Don’t make any promises if you can't actually do it (ถ้าคิดว่าทำไม่ได้คุณก็อย่ารับปากก็แล้วกัน)”
…
“I do remember our promises (ฉันยังจำคำสัญญาของเราได้นะ)” สาวเซอร์พูดขึ้นมาอีกครั้ง
ดาราหน้าหวานกอดอีกฝ่ายแน่นแล้วพูดถึงคำสัญญาของอีกฝ่ายว่า “You will hold me until I get bored (คุณจะกอดฉันจนกว่าฉันจะเบื่อ)”
“You will always here with me (คุณจะอยู่กับฉัน)” กี้ตอบกลับด้วยคำสัญญาที่เธอได้มาจากดาราสาว
ทั้งสองคลายอ้อมกอดออกหน้าผากของทั้งสองแนบชิดกัน วีนัสยิ้มแล้วพูดว่า “อย่าไปไหนอีกนะ”
“อื้อ... แค่คุณ... ที่ทำให้คำว่า ‘พอ’ ของฉันมีความหมายขึ้นมาจริงๆ” กี้ตอบ
…
“วีนัส... ดาว... นัส...” สาวเซอร์พูดออกมาเบาๆ
ดาราหน้าหวานยิ้มเมื่อได้ยินอีกฝ่ายเรียกชื่อของเธอออกมาทั้งสามชื่อ “คะ...”
“คุณ... คบกันฉันได้มั้ย... เป็นแฟนฉันได้มั้ย”
“Definitely, I’m waiting you to ask me such a long time (แน่นอนสิคะ ฉันรอให้คุณพูดแบบนี้มานานแล้วนะ)”
“Venus, you’re the world to me (คุณคือโลกทั้งใบของฉันนะวีนัส)”
Chapter 22 (END)“อรุณสวัสดิ์ค่ะ” ดาราหน้าหวานตอบแล้วยิ้มเมื่ออีกฝ่ายจูบที่หน้าผากของเธอ “ตื่นนานแล้วเหรอ”
“ก็นานพอที่จะมองคุณเวลาหลับน้ำลายยืด” คำตอบของกี้ทำให้ดาราสาวหัวเราะออกมาเบาๆ
“แล้วยังไงล่ะ เวลาเห็นฉันหลับน้ำลายไหลแบบนั้นอ่ะ”
สาวเซอร์ยิ้ม “โคตรมีความสุขเลยล่ะ... จริงๆ นะ”
…
“ยิ้มเอาไว้นะวีนัส... ฉันชอบให้คุณยิ้ม รู้มั้ยว่าคนเข้าใจชีวิตจะยิ้มให้กับความทุกข์ของตัวเองได้ ฉันยิ้มเพราะฉันเข้าใจมันดี แล้วฉันจะยิ้มเพราะว่าคุณคือคนสำคัญยิ่งกว่าอะไรที่ฉันมีอยู่” สาวเซอร์
กระซิบใกล้ๆ จนดาราสาวรู้สึกได้ถึงไออุ่นจากลมหายใจของอีกฝ่าย
“ค่ะ” วีนัสตอบได้เพียงเท่านั้น เธอแทบจะมองไม่เห็นใบหน้าของคนรักเลยเพราะดวงตาทั้งสองของเธอนั้นเต็มไปด้วยน้ำตาร้อนๆ ที่คลออยู่
…
วีนัสถามด้วยน้ำเสียงที่ยังคงไม่มั่นใจ “คุณต้องการแบบนั้นจริงๆ เหรอ เรื่องแบบนี้มันเอาแน่เอานอนไม่ได้นะ อาจจะมีคนเขียนข่าวที่ไม่ดีเกี่ยวกับฉันแล้วพาดพิงถึงคุณ ฉันอาจจะถูกจับคู่อีกก็ได้ หรือไม่ก็เรื่องอื่นๆ อีก... ที่บ้านฉันรู้แล้วว่าเราคบกันแต่น้ากานกับคำหล้าก็ยังไม่รู้ว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน แล้ว... แล้ว... คนที่สถาบันฯ อีกล่ะ”
“ทั้งฉันทั้งคุณต่างก็มีความสุขกับงานที่ทำ แต่ก็ต้องยอมรับนะว่ามีความสุขแต่อาจจะไม่สนุกก็ได้ถูกมั้ย คุณอาจจะต้องมานั่งเฟคหรือเป็นข่าว ฉันเองก็อาจจะไม่สนุกที่ต้องเดินทางไปนู่นมานี่ เจอคนที่ทำงานด้วยยากๆ แต่ก็อย่างว่านะ... ช่างแม่งเถอะ”
วีนัสยิ้ม “อื้อ ช่างแม่ง”
Specialวีนัสยิ้มแล้วยกมือขึ้นโอบรอบลำคอของแฟนสาว “คุณจะคิดถึงฉันมั้ย”
“ไม่... ไม่ใช่น้อยเลยล่ะ” สาวเซอร์ตอบแล้วโอบเอวบางของดาราหน้าหวาน
ดาราสาวหัวเราะเล็กน้อย “ลีลาจังเลยนะคุณเนี่ย แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ยินคำที่ฉันอยากได้ยินล่ะ”
“คำว่าอะไรเหรอ...”
วีนัสทำหน้างอนๆ “คนบ้า! คุณรู้อยู่แก่ใจว่าฉันหมายถึงอะไร... ชิ”
…
ดาราหน้าหวานที่ล้มป่วยระหว่างถ่ายละครที่อุทยานแห่งชาติ แต่ด้วยสปิริตดาราสาวก็กัดฟันทนกับพิษไข้จนกระทั่งเสร็จงานแต่อาการก็ทรุดลงจนทีมงานต้องรีบส่งโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นแพทย์ก็วินิจฉัยว่าวีนัสเป็นไข้เลือดออก
สาวเซอร์จูบหน้าผากของวีนัส “ฉันกลับมาแล้วนะ ฉันมาหาคุณแล้วนะวีนัส” เธอกระซิบที่ข้างหูของคนป่วย “ฉันอยู่ที่นี่ อยู่ดูแลคุณที่นี่นะ”
“คุณจะอยู่กับฉันแบบนี้จนกว่าฉันจะหายใช่มั้ย” ดาราหน้าหวานถามหลังจากส่งเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ กับคำพูดของอีกฝ่าย “พอมาอยู่โรง’บาลแล้วรู้สึกใจไม่ดีเลย อยากให้คุณมาอยู่ข้างๆ ฉัน แต่คุณก็ยังไม่กลับมา...”
“ฉันอยู่ตรงนี้แล้วไง พักผ่อนเถอะคุณจะได้หายเร็วๆ”
ดาราสาวยิ้ม “ค่ะ... ที่รัก”
สาวเซอร์ยิ้ม เธอชอบที่จะได้ยินคำว่า ‘ที่รัก’ จากปากของแฟนสาว หลังจากนั้นเธอก็ก้มลงไปจูบที่ริมฝีปากของอีกฝ่ายเบาๆ และพูดว่า
“รักคุณนะวีนัส”
วีนัสยิ้มเมื่อได้ยินคำนี้จากอีกฝ่าย คำที่เธอรอฟังมานานในที่สุดก็ได้ยินจนได้
“นอนเถอะวีนัสของฉัน... นอนซะ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะบอกรักคุณจนกว่าคุณจะหาย ฉันสัญญา”
ตัดมาบางส่วนนะคะ อยากอ่านเต็มๆ ต้องรอเล่มจริง รับรอง จัดเต็ม!
ข่าว
