ไออุ่นรัก ตอนที่ 7

[meAyou]

   หลังจากการการประชุมในโหมดเคร่งเครียดได้จบลงไอฟ้าถึงกับเอามือกุมขมับไม่คิดว่างานที่ได้รับมอบหมายจะเครียดขนาดนี้ไม่เหมือนกับงานเก่าที่เธอเคยทำอันนั้นสบายไม่ต้องใช้สมองมากขนาดนี้แต่ข้อเสียก็คือไม่มีเวลานั่นจึงเป็นเหตุผลหลักที่บิดาเอ่ยปากให้เธอกลับมาดูแลธุรกิจของครอบครัวที่ท่านอยากจะวางมือซะที
   ไอฟ้ารีบเก็บข้าวของหลังจากที่เห็นศิศิราเดินออกไปจากห้องและเพียงไม่นานขายาวๆก็ตามติดพี่สาวตัวเล็กได้ทัน
   “กินอะไรดีคะ”
   ศิศิรามองคนถามหน้านิ่งก่อนจะหันกลับไปตั้งหน้าตั้งตาเดินโดยไม่ตอบอะไรจนคนถามหน้าเสียเล็กน้อยก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนเป็นเธอเองที่ทำตัวแย่ที่อยู่ๆก็ลุกออกมาจากโต๊ะอาหารคงทำให้อีกฝ่ายเคืองอยู่ไม่น้อยเพราะเมื่อคืนพอเธอกลับไปถึงห้องไฟในห้องก็ถูกปิดหมดพร้อมกับภาพคนบนเตียงที่หลับไปแล้ว
   ตอนนั้นไอฟ้ายอมรับว่ามีความรู้สึกน้อยใจอยู่บ้างที่ศิศิราไม่ออกมาตามตัวเองแต่เธอจะหวังอะไรขนาดนั้นในเมื่อคนสำคัญของพี่สาวของเธอเป็นใครอีกคนไม่ใช่น้องสาวอย่างเธอ
   “งั้นเราไปกินอาหารทะเลกันนะคะ เค้าว่าที่หน้าหาดมีเยอะแล้วก็สดๆทั้งนั้น”
   จู่ๆศิศิราก็หยุดเดินพร้อมกับหันกลับมาทำตาเขียวจ้องหน้าคนพูดทำเอาไอฟ้าเหยียดเบรคแทบไม่ทัน
   “อร่อยมากเหรอ”
   คนฟังค่อยใจชื่นเมื่อคำถามที่ได้ยินไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด
   “ค่ะมีคนแนะนำมาอัยย์ว่าเราไม่ควรพลาด”
   “ใครล่ะที่แนะนำ”
   “บอกไปพี่น้ำก็ไม่รู้จัดหรอกค่ะเอาเป็นว่าเราไปกินกันเถอะอัยย์หิวแล้ว”
   พูดจบไอฟ้าก็คว้ามือคนตรงหน้ามาจับไว้จากนั้นก็เดินจูงมือเพื่อไปยังหน้าหาดแต่เดินได้เพียงไม่กี่ก้าวศิศิราก็ดึงมือออก
   พร้อมกับการหยุดเดิน
   “ทำไมล่ะคะ”
   ไอฟ้าเอ่ยถามด้วยความสงสัย
   “ฉันไม่กินแล้วถ้ามันอร่อยมากก็เชิญเธอกับยัยนั่นไปกินเองก็แล้วกัน”
   ศิศิราเอ่ยจบก็เตรียมเดินขึ้นห้องพักแต่กลับถูกไอฟ้าเดินมาขวางหน้าเอาไว้
   “เดี๋ยวสิคะนี่มันจะเที่ยงแล้วไม่หิวเหรอ”
   “เรื่องของฉัน”
   “พี่น้ำยังไม่หายโกรธเรื่องเมื่อคืนเหรอค่ะ อัยย์ขอโทษที่จู่ๆก็ลุกออกมาต่อไปอัยย์จะไม่ทำอีกเราดีกันเถอะนะคะ”
   “ฉันไม่ได้โกรธเธออีกอย่างเรื่องแบบนั้นฉันไม่เก็บเอามาคิดให้รกสมองหรอก”
   “แล้วทำไม…”
   “ฟังให้ดีนะไอฟ้าฉันไม่กินเธออยากกินหรืออยากไปไหนก็เชิญฉันอยากพักผ่อนอีกอย่างเย็นนี้วัลลภจะมาฉันก็ต้องพาเค้าไปกินอยู่แล้วค่อยกินทีเดียว โอเคมั้ยชัดเจนหรือเปล่า”
   คนฟังได้แต่อึ้งกับประโยคคำตอบที่ชัดเจนจนไม่ต้องประมวลผลอะไร ไอฟ้าฝืนยิ้มออกมาก่อนจะพยักหน้ารับเหมือนเข้าใจ
   “งั้นฉันคงไปได้แล้วสินะ”
   “พักผ่อนเถอะค่ะอัยย์ไม่กวนแล้ว”
   พูดยังไม่ทันจบศิศิราก็เดินลิ่วๆออกไปแล้วทิ้งให้ไอฟ้ายืนหน้าเศร้าอยู่พักใหญ่ก่อนจะเดินออกไปข้างนอก นับวันศิศิราก็ยิ่งใจร้ายกับเธอ…ไม่สิพี่สาวของเธออาจจะยังอยู่ที่เดิมแต่เป็นตัวเธอเองต่างหากที่กำลังก้าวล้ำเส้นมากขึ้นทุกที
   ศิศิราทิ้งตัวลงเตียงนอนอย่างอ่อนแรงใช่ว่าเธอไม่รู้สึกหิวแต่ยังไม่อยากกินอะไรในตอนนี้ต่างหากโดยเฉพาะกับน้องสาวต่างสายเลือดที่นำพาแต่ความปั่นป่วนร้อนรุ่มในหัวใจมาให้
   ย้อนนึกถึงภาพที่เห็นเมื่อคืนทำให้เธอที่อุตสาห์เดินตามไปต้องรีบนำพาตัวเองกลับห้องหวังใช้น้ำเย็นดับความร้อนในใจที่จู่ๆก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อได้เห็นภาพของผู้หญิงสองคนกอดกันแต่หัวใจของเธอคงจะไม่เดือดดานขนาดนี้ถ้าหนึ่งในนั้นไม่ใช่ไอฟ้า!
   และตอนที่อีกฝ่ายกลับมาเธอก็ใช่ว่าจะหลับเธอรู้ทุกการเคลื่อนไหวของไอฟ้าใจหนึ่งอยากลุกมาถามให้รู้เรื่องว่าไปทำอะไรมาแต่อีกใจก็ร้องห้ามเธอไม่แน่ใจว่าจะหยุดตัวเองแค่การซักถามได้หรือเปล่ามันเป็นความรู้สึกรุนแรงที่ศิศิราไม่ชอบใจเลยสักนิด
   
   เช้าวันใหม่ที่ดูใครบางคนจะยิ้มไม่หุบจนคนที่จ้องอยู่อดที่จะหมั่นไส้ไม่ได้จนต้องแกล้งเอื้อมมือไปตัดแย่งไข่ในจานของหญิงสาวอารมณ์ดีมาไว้ที่จานของตัวเองด้วยใบหน้ากวนๆ
   “นี่ไอฟ้า”
   “ก็ในถาดมันหมดแล้วนิคะ”
   “ก็กินอย่างอื่นสิ มาแย่งของฉันทำไม”
   ศิศิราเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุๆก่อนจะจัดการเอาไข่ของตัวเองคืนมาไว้ที่เดิม
   “ขี้หวงอะ”
   “แน่นอนนี่มันของฉัน”
   “พี่น้ำจะกินอะไรเยอะแยะค่ะแค่นี้ก็น่าจะอิ่มแล้วดูสิ หวานจนหมดขึ้นเต็มไปหมด”
   ไอฟ้าพูดพร้อมกับชำเลืองมองชายหนุ่มที่นั่งข้างๆพี่สาวของตัวเองก่อนจะดึงสายตาล้อเลียนกลับมายังคนขี้หวง
   “พูดมากไปแล้วนะ”
   “เขินเหรอหน้าแดงเชียว”
   ความอดทนของศิศิราหมดลงทันที ที่ไอฟ้าพูดก็ถูกเรื่องเธอหน้าแดงแต่มันไม่ได้เกิดจากอาการเขินแต่อย่างใดมันคือใบหน้าของคนโมโหต่างหากและเพียงไม่นานไข่ที่ถูกแย่งก็ลอยละลิ่วใส่คนหาเรื่องแต่ไอฟ้าก็ยังเร็วพอที่จะลุกหนีได้ทันแต่ก็โชคร้ายที่เธอดันลุกไปชนใส่คนที่เดินมาข้างหลังจนอีกฝ่ายล้มลงไป
   ไอฟ้ารีบหันไปดูพร้อมกับช่วยประคองคนที่ตัวเองชนให้ลุกขึ้นก่อนจะต้องพบกับความประหลาดใจเมื่อคนที่ถูกชนไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นบุคคลที่เธอเจอเมื่อคืนนั่นเอง
   “คุณนภา”
   “ค่ะเราเจอกันทีไรมีเรื่องทุกทีเลยนะคะ”
   นภาเอ่ยออกมาอย่างขำๆก่อนจะส่งยิ้มหวานให้กับคนที่ช่วยประคองตัวเธอให้ลุกขึ้น
   “แย่เลยอัยย์ทำคุณเจ็บหรือเปล่าค่ะ”
   “ไม่หรอกค่ะ มันเป็นอุบัติเหตุแล้วนภาก็ไม่ได้เป็นอะไรเลย”
   ได้ฟังแบบนี้ไอฟ้าก็รู้สึกคลายกังวลได้บ้างก่อนจะเอาผ้าเช็ดหน้าของตัวเองขึ้นมาช่วยเช็ดคราบเปื้อนบนเสื้อของนภา
   “อุ๊ย! ไม่เป็นไรค่ะ นภาทำเองดีกว่า”
   “ไม่เป็นไรค่ะ ให้อัยย์ทำอะไรให้บ้างถือเป็นการไถ่โทษ”
   คนพูดก้มหน้าก้มตาเช็ดคราบต่อไปโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาดูเลยว่าตอนนี้ใบหน้าของคนที่ถูกช่วยเหลือกำลังแดงก่ำเพราะความใกล้ชิดในเวลานี้
   “เสร็จแล้วค่ะ แต่มันก็ยังเลอะอยู่”
   “ขอบคุณนะคะแค่นี้ก็ดีมาแล้ว”
   “ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะมันเป็นความผิดอัยย์เอง”
   “โอเคค่ะนภาว่าเราคุยเรื่องนี้ทั้งวันก็คงไม่จบเอาเป็นว่าดีใจนะคะที่ได้เจอกันอีก”
   ถึงจะงงกับการเปลี่ยนเรื่องของคนตรงหน้าแค่ไอฟ้าก็ไม่ลืมที่จะส่งยิ้มเป็นคำตอบก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเธอควรแนะนำให้คนที่นั่งอยู่ได้รู้จักเพื่อนใหม่คนนี้
   “เอ่อ…”
   ไอฟ้าหันกลับมายังโต๊ะก็พบว่าคนที่นั่งอยู่ไม่ได้สนใจหรือมองมาทางเธอเลยสักนิดนี่จะไม่รู้สึกผิดเลยใช่มั้ยที่แกล้งเธอจนไปชนคนอื่นแบบนี้
   “นี่พี่สาวของอัยย์เองค่ะ ชื่อพี่น้ำ”
   คนตัวสูงชี้ไปที่ศิศิราก่อนจะเดินไปสะกิดเรียกพี่สาวของตัวเองให้รู้ตัวว่าเธอกำลังพาเพื่อนใหม่มาแนะนำให้รู้จัก
   ศิศิรามองคนที่มาสะกิดด้วยหางตาก่อนจะหันไปมองคนมาใหม่ที่ยืนส่งยิ้มมายังเธอ
   “นี่คุณนภาค่ะเธอเป็นพี่สาวของเด็กที่ตกน้ำวันนั้น”
   นภายกมือไหว้คนที่นั่งอยู่ก่อนจะมาสะดุดกับชายหนุ่มที่ดูคุ้นหน้า
   “คนนี้ไงคะพระเอกตัวจริงที่ช่วยน้องคุณนภา”
   ไอฟ้าเอ่ยออกมาเมื่อเห็นว่านภาอาจจะดูคุ้นหน้าวัลลภบ้างและก็จริงเมื่อหญิงสาวยิ้มกว้างก่อนจะเอ่ยขอบคุณออกมา
   เมื่อการแนะนำตัวและการพูดคุยจบลงนภาก็ต้องขอตัวเพื่อจะไปทำธุระต่อแต่ก่อนจะไปหญิงสาวก็ไม่ลืมที่จะเอ่ยคำลาอย่างสุภาพแก่คนในโต๊ะและหันมาส่งยิ้มหวานให้กับไอฟ้าเป็นการส่งท้ายแต่ก่อนจะลุกไปเหมือนนภาจะเพิ่งคิดอะไรออกหญิงสาวจึงหันกลับมาหาไอฟ้าอีกครั้ง
   “พรุ่งนี้ว่างมั้ยคะ”
   ไอฟ้าหยุดคิดครู่หนึ่งก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้กับคนถาม
   “ยิ้มแบบนี้ว่างใช่มั้ยคะ”
   “ก็ไม่ได้ทำอะไรค่ะ พรุ่งนี้เป็นวันพักไม่มีงานอะไร”
   “ดีจัง งั้นนภาของจองตัวนะคะ”
   “มีอะไรให้อัยย์ช่วยหรือเปล่าคะ”
   นภาหัวเราะออกมาน้อยๆก่อนจะส่ายหน้าไปมา
   “แหมพูดแบบนี้นภารู้สึกเกรงยังไงไม่รู้จริงๆแล้วจะชวนไปเที่ยวน่ะค่ะจำที่เราสัญญากันได้มั้ยคะ”
   คนฟังถึงกับคิ้วขมวดนึกไม่ออกว่าเคยไปสัญญาอะไรตอนไหนและท่าทางแบบนี้ก็ทำให้นภาอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้
   “ถึงกับเครียดเลยเหรอคะ”
   “ไม่ใช่นะคะ อัยย์แค่กำลังคิดว่า…”
   “ว่าเราไปสัญญากันตอนไหนใช่มั้ยคะ”
   เมื่อไอฟ้าพูดไม่ออกคนขี้ตู่เลยเอ่ยออกมาแทนก่อนจะเอื้อมมือไปเกี่ยวก้อยคนงงแบบมัดมือชก
   “ตอนนี้ไงคะแล้วเจอกันพรุ่งนี้แปดโมงนะคะ อย่าเบี้ยวล่ะ”
   คนขี้ตู่ดึงมือกลับก่อนจะรีบเดินแยกตัวออกมาเพราะเกรงว่าหากชักช้าอาจได้รับคำปฏิเสธแต่ถ้ามัดมือชกแบบนี้เธอมั่นใจว่าพรุ่งนี้ไอฟ้าต้องมาตามคำชวนเธอแน่ๆ
   ส่วนคนถูกมัดมือชกก็ได้แต่ทำหน้ามึนๆงงๆแต่เมื่อปฏิเสธไม่ทันเธอก็คงต้องมาตามนัดอีกอย่างพรุ่งนี้ว่างทั้งวันหากวัลลภกับศิศิราไปเที่ยวกันแล้วเธอเกาะไปด้วยอาจจะไม่ดีเพราะอาจมีใครบางคนไม่พอใจที่มีกขคหรืออาจเป็นตัวเธอเองนี่แหละที่จะเป็นฝ่ายเหวี่ยงและแสดงความไม่พอใจออกมาซะเองเพราะฉะนั้นตัดปัญหาการคิดฟุ้งซ่านโดยการไปเที่ยวกับเพื่อนใหม่ก็น่าจะดีเหมือนกันว่าแต่นภาไม่คิดจะบอกเธอซะหน่อยเหรอว่าจะพาไปไหน…   
   
เปิดจองแล้วน๊าตั้งแต่วันนี้ - 10 เมษา 14
ราคาเล่มละ 350 บาท
ค่าส่งลงทะเบียน 30 บาท
รวมที่ต้องโอน 380 บาท
สำหรับการสั่งซื้อแบบ pdf ราคา 250 บาท

โอนเงินมาได้ที่ ธนาคารกสิกรไทย
สาขาเซ็นทรัลแอร์พอร์ตเชียงใหม่
457-211-232-8 ชื่อบัญชี สมทรัพย์

โอนเสร็จแจ้งวันเวลาการโอนมาได้ที่
Mail mydestiny_k@hotmail.com
Tel 087-0591110
Line samakae
facebook https://www.facebook.com/mea.you.927
ถ้าสั่งแบบpdf ให้แจ้งเมล์ที่จะให้จัดส่งไฟล์ด้วยนะคะ

นิยายเรื่องอื่นๆ
คุณหนูที่รัก yuri http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=975576
ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=552259
เกมรัก สะดุดใจ yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=847672
ปีกรัก yuri http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1003521
สัญญาวิวาห์กำมะลอ yuri http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1044762
กำแพงหัวใจ http://www.comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=20284
สามารถสั่งซื้อได้แล้วจ้า
แบบe-book ก็มีนะค่ะเข้าไปดูได้ที่ http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyou

ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ