ตอนที่ 1 - แก๊งลีดเดอร์

[พลอยกะรัต]

เวลาประมาณหนึ่งทุ่มเศษ......ในห้องซ้อมลีดเดอร์ของโรงเรียน

เป็นช่วงเวลาที่เหนื่อยเอาการสำหรับสาวๆลีดเดอร์ของโรงเรียนซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีสาวดาวโรงเรียนรวมอยู่ด้วยเธอก็มีฐานแฟนคลับหนาแน่นไม่ต่างจากยัยขี้เก๊กเวย์สักเท่าไหร่...และตอนนี้พวกเธอยังได้ข่าว

มาอีกว่ายัยนั่นยังสามารถรักษาตำแหน่งแชมป์ได้อีกสมัยหนึ่ง ซึ่งก็กลายมาเป็นประเด็นการพูดคุยในกลุ่มของสาวลีดเดอร์ที่กำลังพักซ้อมอยู่ในขณะนี้.....

“เฮ้ย!! ยัยเก๊กนั่นชนะมาได้อย่างหวุดหวิอีกแล้ว”  สาวคนหนึ่งในกลุ่มพูดอย่างรู้สึกโมโหเมื่อนึกถึงใบหน้าแสนเย็นชาของศัตรูตัวฉกาจอย่างยัยเวย์

“แกจะโมโหให้มันได้อะไรขึ้นมานะยัยแพน”  สาวลีดอีกคนในกลุ่มก็พูดอย่างจนใจ

“พวกแกคิดบ้างสิว่าช่วงที่พวกเราซ้อมลีดกันมีใครเห็นความสำคัญกันบ้างห๊ะยัยผักกาด”

“หึๆ ที่แท้แกก็อยากเรียกร้องความสนใจนี่เองน้อยัยแพน”  สาวดาวโรงเรียนขอพูดขึ้นบ้างหลังจากที่ฟังเพื่อนลีดสาวคุยกันมาได้สองสามประโยคแล้ว

“ฉันก็แค่อยากให้มีคนมาชื่นชมเราบ้างไรบ้างนะยัยเคล แกดูสิว่าชมรมลีดของพวกเรานับวันซ้อมกลับบ้านกันก็ปาเข้าไปเกือบจะสี่ห้าทุ่มแต่มีคนมาให้ความสนใจเท่าชมรมแบดฯของยัยนั่นเปล่าล่ะ”  คนมัน

อยากระบายความอัดอั้น

“รู้สิ!!”  สาวอีกสองคนพูดประสานเสียงกัน

“เสียงดังเอ๊ะอะอะไรกันเนี่ยพวกแกสามคน”  สมาชิกในชมรมลีดเดอร์มีกันทั้งหมดประมาณสามสิบกว่าคนแต่จะมีแค่แปดคนเท่านั้นที่ถูกเลือกให้มาลงสนามจริงซึ่งก็ได้แก่ ดาวโรงเรียนสุดฮอตอย่างเคลที่

เป็นหัวหน้าลีดและแพน ผักกาด ใบเตย น้ำเพชร ไข่หวาน เนม และเด่นสาวคนสุดท้ายเป็นรุ่นน้องของสาวอีกเจ็ดคนแต่พอดีว่าฝีไม้ลายมือเรื่องการเต้นเป็นเลิศพวกเธอเลยคัดเลือกให้เด่นเข้ามาลงสนาม

จริง.....

“ไปเข้าห้องน้ำหรือสร้างห้องน้ำกันแน่ย่ะพวกแกสามคนน่ะ”  สาวแพนหันไปทำตาดุใส่เพื่อนสาวสามคนที่ขอไปเข้าห้องน้ำหลังจากที่พักซ้อมกันมาชุดใหญ่

“ก็ยัยเตยนะสิดันทำสร้อยข้อมือที่พี่ปิ๊ดแฟนมันให้ไว้ฉันกับยัยไข่ก็ต้องไปช่วยกันหาอีก”  สาวที่ชื่อว่าเนมพูดอย่างเซ็งๆพร้อมหันไปทำหน้าบี้ๆใส่สาวอีกคน

“ฉันว่าอ่านะแกควรที่จะเก็บเอาไว้ในล็อกเกอร์ดีกว่านะยัยเตยเดี๋ยวถ้าหายขึ้นมาจริงๆจะยุ่ง แต่ว่าหาเจอมั๊ย?” เคลหัวหน้าลีดถามอย่างสงสัยเพราะดูจากสีหน้าของเพื่อนสาวทั้งสามคนแล้วดูเหนื่อยๆชอบกล

“ถ้าไม่เจอยัยเตยกับพวกฉันจะมายืนสวยอยู่อย่างนี้รึไง”  คนที่พูดหลงตัวเองแบบติดตลกก็ยิ้มบางๆที่มุมปากขึ้น

“ฉันนะเกลียดรอยยิ้มมุมปากของแกจริงๆเลย”  สาวหัวหน้าลีดพูดอย่างหมั่นไส้ใส่เพื่อนสมาชิกกลับไป

“ฉันต้องขอบคุณพวกแกสองคนมากนะยัยเนม ยัยไข่”  สาวหน้าตาขี้อ้อนที่ชอบทำของหายขอโทษเพื่อนสาวอีกสองคนอย่างน่าเอ็นดู

“ทำหน้าแบบนั้นอีกแล้วนะ ฉันล่ะยอมแกเลยจริงๆ”  สาวที่ดูออกแนวติทอย่างไข่หวานพูดพร้อมเอามือบางไปผลักหัวสาวใบเตยเบาๆ

“ให้มันได้อย่างนี้สิเพื่อนฉันแต่ล่ะคน”  สาวที่ชื่อว่าเนมพูดเสร็จก็หันไปส่งยิ้มบางๆพร้อมส่ายหัวให้กับความขี้อ้อนของเพื่อนสาว

“เอาหล่ะ พวกเรากินเวลากันมามากแล้ววันนี้ถ้าครั้งนี้ผ่านฉันจะให้ทุกคนกลับบ้านเร็วหนึ่งวัน”  สาวหัวหน้าลีดพูดเสียงดังขึ้นเพื่อให้สาวสวยอีกสองคนที่นั่งจู้จี๊กันที่ตรงมุมมืดๆตรงนั้นได้ยิน

“อ้าว พวกแกสองคนได้ยินที่ยัยเคลพูดใช่มั๊ยยัยเพชรยัยเด่น”  สาวเนมตะโกนไปหาสองสาวที่นั่งหวานกันจนน้ำตาลครึ่งโหลเรียกพี่ได้แล้วหล่ะ

“แม้ๆ ให้มันน้อยๆกว่านี้หน่อยฉันก็ไม่ว่านะย่ะ”  เมื่อสองสาวที่ตกเป็นประเด็นสายตาของสมาชิกลีดคนอื่นได้ยินเสียงแซวของเนมก็หันกลับมาให้ความสนใจทางนี้ทันที

“อะไรกันเนี่ยพวกพี่นะมั่วกันจริงๆเลยนะ” สาวที่อายุน้อยที่สุดในกลุ่มลีดปฎิเสธขึ้นอย่างเคอะเขินแต่มันก็ทำให้สาวรุ่นพี่ที่เธอแอบมีซัมติ้งด้วยโมโหขึ้น

“หมายความว่าอะไรนะเด่น”  คนที่ปฎิเสธอยู่เมื่อกี้กลับทำหน้าเสียใส่ ซึ่งเมื่อหันไปมองพี่ๆที่เหลืออีกด้านพวกเธอก็ส่งสัญญาณปาดคอเพื่อบอกให้สาวรุ่นน้องคนนี้รู้ว่า ‘เธอตายแน่ยัยเด่น’

“ปะ เปล่านะพี่เพชรเด่นไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นสักหน่อยพี่นะกำลังเข้าใจเด่นผิด”  คนที่กำลังจนมุมปฎิเสธอย่างฝืดๆให้กับคนรักแบบไม่ลับของเธอ

“แน่นะ!!”  สาวรุ่นพี่ส่งสายตาอาฆาตไปให้แฟนรุ่นน้อง

“อะ แอ่ม!! พวกแกสองคนทะเลาะกันให้รู้เวลาหน่อยได้มั๊ยเจ้าค่ะ พอดีว่าดิฉันมีเวลาเป็นเงินเป็นทองนะค่ะอีกอย่างนึงกีฬาสีก็เหลืออีกสองสามอาทิตย์แล้วเพราะฉะนั้นให้ความสนใจตรงนี้ก่อนแล้วหลังจาก

นั้นพวกคุณทั้งสองจะไปจ้ำจี้มะเขือเปราะกันที่ไหนก็เชิญ”  สาวแพนที่ยืนมองดูคู่รักทั้งสองคนทะเลาะกันอยู่นานพูดขึ้นอย่างไม่จริงจังใส่

“เออๆๆ ก็ได้รีบๆซ้อมฉันจะได้กลับหอไปจัดการเด็กขี้ตู่คนนี้สีกที”  เมื่อสาวรุ่นน้องที่ชื่อว่าเด่นได้ยินก็เกิดอาการเขินขึ้นอย่างอัตโนมัติ

“บ้า!!!”  เมื่อปล่อยให้ทั้งสองคนเขินกันอยู่สามวิ หัวหน้าลีดก็เริ่มส่งเสียงขึ้น

“เอาหล่ะ..... ลีดพร้อม!!!”  เมื่อเสียงเรียกดังขึ้นสมาชิกภายในกลุ่มก็ส่งเสียงตอบกลับไป

“พร้อม!!!!”  เวลานี้แหละที่จะได้เริ่มซ้อมกันอย่างจริงจังสักที

....................................................................
หายไปก็หลายวัน มาอัพสักหน่อย
 :efb50fe2: