ไออุ่นรัก ตอนที่ 11

[meAyou]

   เช้าวันหยุดที่แสนสดชื่นวันนี้ที่โต๊ะอาหารมีแขกคนพิเศษมานั่งร่วมโต๊ะด้วยทำให้บรรยากาศในเช้าวันใหม่ดูคึกคักแต่มีอยู่เพียงคนเดียวที่ดูจะพยายามมีอารมณ์ร่วมแบบฝืนๆ
   “ทำไมทานน้อยจังยัยอัยย์”
   อนนต์เอ่ยถามออกมาอย่างสงสัยเมื่อเห็นหน้าตาท่าทางของไอฟ้าดูแปลกๆ
   “อัยย์ไม่ค่อยหิวค่ะ”
   “เป็นอะไรหรือเปล่าปกติหิวไม่หิวพ่อก็เห็นเรากินได้ตลอด”
   “พ่อก็…ตกลงเป็นห่วงหรือว่าจะแซวกันแน่คะ”
   คนพูดเอ่ยออกมาหน้างอๆแตกต่างจากคนถูกว่าที่พยายามกลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่
   “ข้าวต้มเช้านี้อร่อยมากเลยนะครับ”
   วัลลภหันไปชมคนทำกับข้าวที่วันนี้ไม่รู้นึกครึ้มอกครึ้มใจอะไรเข้าครัวแล้วยังโทรชวนเขามาลองชิมอีก
   “ก็คงถูกปากแค่บางคนแหละ”
   คนทำเอ่ยพร้อมกับการแลสายตาไปมองคนที่นั่งฝั่งตรงข้ามที่ยังคงสภาพข้าวต้มไว้ดังเช่นที่ตักให้ใหม่ๆ
   “อร่อยนะลุงยกนิ้วให้อีกคน”
   อนนต์เอ่ยออกมาอย่างร้อนตัวก่อนจะสะกิดคนข้างๆให้ได้รู้สึกตัวว่ากำลังถูกเพ่งเล็งอยู่
   ไอฟ้ามองคนที่สะกิดอย่างสงสัยก่อนจะหันไปมองตามสายตาของคนเป็นพ่อก่อนจะพบเข้ากับสายตาตัดพ้อของศิศิราที่ส่งมายังตัวเอง นั่นจึงทำให้เธอได้รู้สึกตัวว่าเผลอทำตัวแย่ๆอีกแล้ว
   “คืออัยย์ไม่ค่อยหิวอะค่ะเก็บไว้กินตอนกลางวันได้มั้ย”
   ไอฟ้าแทบจะกัดลิ้นให้ขาดเมื่อพูดจบ เธอหลุดประโยคต่อรองออกไปแบบนี้จะเจอถ้วยข้าวต้มลอยมาแสรกหน้าหรือเปล่านะ
   คนทั้งโต๊ะต่างพากันเงียบกริบเมื่อประโยคของไอฟ้าจบลงตอนนี้คงไม่มีใครคาดเดาได้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้คืออะไรแต่สิ่งที่ทำให้คนทั้งโต๊ะต้องพากันประหลาดใจก็คือรอยยิ้มที่ผุดขึ้นที่ริมฝีปากของศิศิรา
   “พี่น้ำใจเย็นๆนะคะ”
   คนพูดแทบจะกระโดดออกจากเก้าอี้เพราะไม่แน่ใจว่ารอยยิ้มที่ส่งมายังตัวเองมันสื่อความหมายอะไรแต่สำหรับคนที่ถูกหมายหัวอย่างไอฟ้าบอกได้คำเดียวว่า…น่ากลัวมาก!
   “ทำไมต้องทำท่าทางแบบนั้นด้วยล่ะไม่กินพี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร”
   ศิศิราเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่ประดับด้วยรอยยิ้มตลอดเวลาก่อนจะลุกขึ้นยืนช้าๆ
   “จะทำอะไรคะ”
   ไอฟ้าเอ่ยถามพร้อมกับการยืนในตำแหน่งที่เธอคิดว่าปลอดภัยที่สุดแต่สำหรับคนที่นั่งเป็นทับหน้าอย่างอนนต์ถึงกับเหงื่อตกกันเลยทีเดียว
   “นั่นสิจะทำอะไร”
   “พ่อก็ดูไม่ออกใช่มั้ยคะว่าพี่น้ำจะทำอะไร”
   “ใช่ดูไม่ออก”
   “พี่น้ำใช่มั้ยคะ”
   “ลูกนั่นแหละ! ออกไปจากหลังพ่อเดียวนี้”
   อนนต์เอ็ดคนที่แอบอยู่ที่หลังตัวเองก่อนจะรีบลุกขึ้นแล้วย้ายตัวเองไปอยู่ข้างๆภรรยาสุดที่รักเพราะมั่นใจว่าบริเวณนี้ปลอดภัยที่สุด
   “พ่อคะ”
   “อย่าตามมา”
   เรณูมองสองพ่อลูกที่กำลังส่งสัญญาณคุยกันอย่างนึกขำก่อนจะกระแอมออกมาเสียงดังเพื่อปรามการเล่นเป็นเด็กๆของพ่อลูกคู่นี้
   เมื่อหมดที่พึ่งไอฟ้าจึงจำใจต้องหันมาเผชิญหน้ากับบุคคลอันตรายที่ยังคงส่งยิ้มมาทางเธอเหมือนเดิมก่อนจะตัดสินใจกลับเข้าไปนั่งที่เดิมอีกครั้ง
   “อัยย์ว่ากินเลยแล้วกันเหมือนจะหิวแล้ว”
   “ไม่หิวก็ไม่เห็นต้องฝืนเลยเก็บไว้พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร”
   “หิวค่ะหิวมากด้วย”
   คนพูดลงมือกินอย่างจริงจังก่อนจะค่อยๆลดมือลงเมื่อนึกอะไรบางอย่างได้
   “เมื่อกี้พี่น้ำว่าอะไรนะคะ”
   ไอฟ้าจ้องหน้าศิศิราเหมือนกำลังจะค้นหาคำตอบอะไรสักอย่างเพราะเธอไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ได้ยินคือความจริงหรือหูเธอฝาด
   “เรื่องอะไรล่ะคุยตั้งหลายเรื่อง”
   “ก็เรื่องล่าสุดอะค่ะ”
   “เรื่องอะไรล่ะจำไม่ได้”
   “อะไรก็ได้ค่ะลองพูดออกมาสิคะ”
   ศิศิรานิ่งคิดอยู่ตั้งนานแต่ก็นึกไม่ออก
   “พี่นึกไม่ออก”
   แต่เพียงแค่ประโยคนี้ดังขึ้นมาคนทั้งโต๊ะก็พากันนิ่งอึ้งไปตามๆกันเพราะสิ่งที่ไอฟ้าต้องการได้ยินมันดังชัดเจนอย่างไม่มีข้อสงสัยใดๆอีก
   “แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ”
   ไอฟ้าหันไปมองหน้าทุกคนในโต๊ะเพื่อความมั่นใจก่อนจะหันไปจ้องคนพูดอีกครั้ง
   “ตกลงมันเรื่องอะไรกัน”
   “ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะอัยย์แค่แปลกใจที่พี่น้ำยอมแทนตัวเองว่าพี่”
   ศิศิรามองหน้าคนพูดที่ดูสงสัยในสิ่งที่เธอทำแต่เธอจะบอกได้อย่างไรว่าความกระจ่างในเรื่องที่ได้รับรู้คืนนั้นทำให้เธอลดอคติที่มีกับไอฟ้าได้มากมายขนาดไหน
   “ไม่มีอะไรมากเหมือนกันก็…ก็เราเป็นพี่น้องกันนิ”
   คำตอบที่ได้รับทำเอาคนรอบข้างถึงกับอมยิ้มให้กับความน่ารักของพี่น้องคู่ใหม่แต่สำหรับคนฟังถ้อยคำที่น่ายินดีนี้กลับเป็นเหมือนของแหลมที่กรีดใจของไอฟ้าให้ต้องเจ็บปวดโดยไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าการฝืนยิ้มออกมา
   ส่วนทางด้านคนพูดที่พยายามกลั่นกรองประโยคที่คิดว่าดีที่สุดแล้วแต่ทำไมพอเอ่ยออกไปแล้วเธอกลับรู้สึกหวิวๆที่หัวใจยังไงชอบกล

   ไอฟ้ามองคนสองคนที่เดินไปซื้อตั๋วหนังและป๊อบคอนด้วยท่าทางราวกับเป็นคู่รักแต่ที่ไม่เข้าใจก็คือทำไมต้องลากคนนอกอย่างเธอมาด้วย
   “นี่ของคุณอัยย์ครับ”
   วัลลภส่งตั๋วหนังพร้อมกับเครื่องดื่มให้กับคนที่รออยู่และพอไอฟ้ารับมาก็ต้องแปลกใจเมื่อจำนวนตั๋วมันเกินมาหนึ่งใบ
   “ซื้อมาเกินหรือเปล่าคะ”
   “ไม่นิครับครบคนพอดี”
   “แล้วทำไมอัยย์ได้ตั้งสองใบ”
   คนพูดชูตั๋วที่อยู่ในมือขึ้นอย่างแปลกใจ
   “จริงด้วยท่าทางลภจะซื้อมาเกินนะ”
   ศิศิราเอ่ยขึ้นบ้างเมื่อเห็นเป็นจริงอย่างที่ไอฟ้าพูดแต่วัลลภกลับไม่พูดอะไรเอาแต่ยิ้มก่อนจะชี้ไปยังใครบางคนที่กำลังเดินเข้ามา
   “สวัสดีค่ะทุกคน”
   คนมาใหม่เอ่ยทักทายเสียงดังพร้อมกับการสอดแขนเข้าที่แขนของไอฟ้าอย่างรวดเร็วทำให้เจ้าของแขนต้องสะดุ้งเล็กน้อยแต่พอเห็นว่าเป็นใครไอฟ้าก็ไม่ได้ว่าอะไร
   “สวัสดีค่ะคุณอัยย์”
   นภาหันมาส่งยิ้มหวานให้คนข้างๆ
   “สวัสดีค่ะว่าแต่ว่าคุณนภามาได้ยังไงคะ”
   “ถามแบบนี้ดีใจหรือว่าเสียใจคะที่ได้เจอกันอีก”
   คนถามหรี่ตามองคนข้างๆด้วยสายตาจับผิดแต่เพียงไม่นานก็หลุดหัวเราะออกมาเมื่อเห็นสีหน้าตื่นๆของอีกฝ่าย
   “ล้อเล่นค่ะ พอดีนภามาทำธุระแถวนี้แล้วบังเอิญเจอคุณวัลลภน่ะค่ะก็เลยเสนอตัวว่าอยากมาดูด้วยคน”
   “ดีนะครับดูกันเป็นคู่ๆจะได้ไม่น่ากลัวมาก”
   คนพูดชูตั๋วหนังที่มีรูปสยองขวัญขึ้นมาและนั่นทำให้ไอฟ้ารู้ว่าเลขที่นั่งของตัวเองกับคนตรงหน้าอยู่คนละที่กันแต่เธอจะทำอะไรได้เมื่อคู่รักเขาอยากจะจะหวานกัน
   
   ศิศิราแอบชำเลืองมองคนที่นั่งอยู่เบาะหน้าอยู่บ่อยครั้งก่อนจะหันไปมองคนข้างๆที่เอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นเลยสักนิด
   หากวัลลภหันมามองเพื่อนสาวในตอนนี้ก็จะต้องเจอกับใบหน้าบึ้งตึงที่เริ่มปิดไม่มิดและครั้งนี้ศิศิราไม่คิดจะปกปิดมันไว้อีกเพราะภาพเบื้องหน้าทำเอาเธอปั่นป่วนใจจนลืมทุกอย่างไปจนหมดสิ้น
   “ฉากแรกก็น่ากลัวเลยนะคะ”
   นภาเอ่ยเสียงสั่นพร้อมกับมือที่จับแขนคนข้างๆไม่ยอมปล่อยและพูดยังไม่ทันขาดคำคนขี้กลัวก็ต้องซบหน้าลงที่ไหล่ของคนที่นั่งข้างๆอีกครั้งเพราะฉากผีโผล่ในหนังทำเอาไอฟ้าถึงกับหลุดหัวเราะออกมาเมื่อเห็น
   “ไม่ตลกเลยนะคะ”
   คนขี้กลัวเงยหน้าขึ้นพร้อมกับส่งค้อนวงใหญ่ให้กับคนที่หัวเราะ
   “ไม่ตลกก็ไม่ตลกค่ะแต่ก็อดไม่ได้จริงๆนี่นา”
   “ก็ได้ค่ะทีใครทีมันแต่ยังไงวันนี้นภาขอยึดแขนแล้วก็ไหล่ของคุณอัยย์เป็นที่พึ่งก่อนนะคะ”
   คนพูดเอ่ยขึ้นพร้อมกับซบลงที่ไหล่คนข้างๆอีกครั้งก่อนจะเหลือบตาขึ้นมองจอเป็นระยะๆ
   “นภาว่าเรื่องหน้าเราเปลี่ยนแนวเป็นหนังตลกดีกว่านะคะแบบนี้คงดูไม่รู้เรื่องเท่าไหร่”
   ไอฟ้ามองคนพูดที่เดี๋ยวก้มเดี๋ยวเงยใกล้ๆไหล่ของตัวเองอย่างขำๆแต่สิ่งหนึ่งที่ไอฟ้าลืมสนใจไปก็คือคนที่มาด้วยที่ตอนนี้ไม่มีกระจิตกระใจดูหนังเลยสักนิดเพราะตอนนี้สายตาของศิศิรากำลังจับจ้องเพียงคนตรงหน้าเท่านั้น
   นภาถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่ออีกไม่กี่นาทีหนังที่ดูก็จะได้เวลาจบซะทีแต่เธอก็ยังไม่ยอมถอยห่างจากไอฟ้าจะว่าไปการมาดูหนังแบบนี้ก็ดีเหมือนกันทำให้เธอได้ใกล้ชิดไอฟ้าโดยไม่ต้องหาข้ออ้างมาบังหน้า
   “ขอบคุณนะคะ”
   “เรื่องอะไรคะ”
   “ก็เรื่องที่คุณอัยย์ให้ที่พักพิงนภาไงคะไม่งั้นนภาคงได้กริ๊ดลั่นโรงแน่ๆ”
   “ไม่เป็นไรหรอกค่ะอัยย์เต็มใจ”
   คนฟังยิ้มกว้างกับคำพูดของคนข้างๆก่อนจะดันตัวเองออกจากไหล่ของไอฟ้าอย่างเสียดาย
   “’งั้นคราวหน้าเรามาดูหนังผีอีกนะคะ”
   “จะมาดูอีกเหรอคะไหนบอกจะเปลี่ยนเป็นแนวตลกไง”
   ไอฟ้าถามออกมาอย่างแปลกใจก่อนจะพบรอยยิ้มที่ดูเจ้าเลห์ของคนที่คุยด้วย
   “เปลี่ยนใจแล้วค่ะ นภาว่าหนังผีแบบนี้ก็ไม่เลวร้ายอะไร”
   “แบบนี้ก็มีด้วย”
   “ค่ะแล้วคุณอัยย์ก็ต้องมาดูเป็นเพื่อนด้วยนะคะไม่งั้นนภาคงแย่”
   “เอาแบบนั้นเลยเหรอคะ”
   “ค่ะแบบนั้นเลย”
   นภาพยักหน้ารับก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อนึกอะไรบางอย่างออกและไม่ต้องรอเอ่ยขอหญิงสาวเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ไอฟ้าพร้อมกับการประทับริมฝีปากที่แก้มขาวอย่างรวดเร็วจนคนถูกขโมยหอมแก้มถึงกับนั่งตัวแข็งอยู่นานก่อนจะหันมาหาคนขี้ขโมยด้วยท่าทางเหมือนหุ่นยนต์
   “รางวัลสำหรับคนน่ารักค่ะ”
   คนพูดยิ้มหวานออกมาพร้อมกับควงแขนไอฟ้าอีกครั้งราวกับเป็นสมบัติของตัวเองจากนั้นก็ทั้งจูงทั้งลากไอฟ้าออกมายังข้างนอกนภาไม่รู้หรอกว่าการทำแบบนี้มันมากไปหรือเปล่าแต่หากชักช้าเธอกลัวว่าจะมีม้ามืดฉกไอฟ้าไป
   ทางด้านคู่ของศิศิราและวัลลภที่เดินมาติดๆก็มีบรรยากาศอึมครึมไม่แพ้ฉากในหนังที่เพิ่งจบไปชายหนุ่มรู้สึกถึงอารมณ์ที่เปลี่ยนไปของเพื่อนสาวอย่างเห็นได้ชัดแม้จะไม่เข้าใจว่าตัวเองเผลอทำอะไรผิดหรือใครมาสะกิดต่อมโมโหของคนข้างๆให้ได้ระอุขึ้นมาหรือเปล่าแต่การเงียบในสถานการณ์เช่นนี้น่าจะดีที่สุด
   ศิศิรามองคนที่กำลังเดินควงแขนกันอยู่เบี้องหน้าของเธอด้วยความรู้สึกร้อนรนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนแต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงไม่เข้าไปแยกคนทั้งคู่ออกจากกันทั้งๆที่อยากทำใจแทบขาดแต่ราวกับว่าเรี่ยวแรงทั้งหมดของเธอได้ถูกสูบออกไปจนหมดตัวเมื่อภาพการหอมแก้มในโรงหนังคอยฉากซ้ำวนในหัวอยู่ตลอดเวลา

เปิดจองแล้วน๊าตั้งแต่วันนี้ - 10 เมษา 14
ราคาเล่มละ 350 บาท
ค่าส่งลงทะเบียน 30 บาท
รวมที่ต้องโอน 380 บาท
สำหรับการสั่งซื้อแบบ pdf ราคา 250 บาท

โอนเงินมาได้ที่ ธนาคารกสิกรไทย
สาขาเซ็นทรัลแอร์พอร์ตเชียงใหม่
457-211-232-8 ชื่อบัญชี สมทรัพย์

โอนเสร็จแจ้งวันเวลาการโอนมาได้ที่
Mail mydestiny_k@hotmail.com
Tel 087-0591110
Line samakae
facebook https://www.facebook.com/mea.you.927
ถ้าสั่งแบบpdf ให้แจ้งเมล์ที่จะให้จัดส่งไฟล์ด้วยนะคะ

นิยายเรื่องอื่นๆ
คุณหนูที่รัก yuri http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=975576
ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=552259
เกมรัก สะดุดใจ yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=847672
ปีกรัก yuri http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1003521
สัญญาวิวาห์กำมะลอ yuri http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1044762
กำแพงหัวใจ http://www.comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=20284
สามารถสั่งซื้อได้แล้วจ้า
แบบe-book ก็มีนะค่ะเข้าไปดูได้ที่ http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyou

ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ

[si]

มาต่ออีกนะ