ไออุ่นรัก ตอนที่ 12

[meAyou]

   หลังจากการดูหนังสยองขวัญจบลงทั้งสี่คนก็พากันมานั่งกินข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ได้รับการการันตีว่าอร่อยมากจากคนแนะนำอย่างนภา
   “รสชาตเป็นไงบ้างคะผ่านหรือเปล่า”
   คนถูกถามหันไปมองคนถามที่ทำหน้าลุ้นตัวโก่งรอฟังคำตอบจากเธอแต่แทนที่จะตอบคำถามไอฟ้ากลับหัวเราะออกมาแทนทำเอาคนที่ลุ้นอยู่อดหมั่นไส้ไม่ได้จนต้องฟาดมือลงไปที่แขนคนหัวเราะทีหนึ่ง
   “ถ้าไม่หยุดหัวเราะจะโดนอีกทีนะคะ”
   ไอฟ้ายกมือโบกไปมายอมแพ้ทำให้คนที่คิดจะใช้ความรุนแรงยิ้มออกมาอย่างพอใจพร้อมกับลดมือที่กำหมัดข่มขู่ลง
   “คุณอัยย์ขี้แกล้งจังนะคะ”
   “อัยย์ไม่ได้แกล้งนะคะแค่หัวเราะนิดเดียวเอง”
   “นั่นแหละค่ะคนเค้าถามไม่ตอบแต่หัวเราะออกมาแทนน่าตีจริงๆเชียว”
   คนพูดเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงงอนๆแต่เพียงไม่นานรอยยิ้มน้อยๆก็ปรากฎขึ้นที่มุมปากเพราะกุ้งตัวโตที่คนข้างๆตักมาให้
   “เอากุ้งมาง้อเหรอคะ”
   ไอฟ้าพยักหน้าแทนคำตอบพร้อมกับระบายยิ้มออกมาน้อยๆเพื่อรอผลตอบรับและเพียงไม่นานคนหน้างอก็หลุดหัวเราะออกมาจนคนรอฟังคำตอบถึงกับทำหน้างง
   “การแกล้งคนมันสนุกแบบนี้นี่เองนะคะ”
   นภาเอ่ยขึ้นพร้อมกับการหั่นครึ่งกุ้งตัวใหญ่จากนั้นก็ตักส่งให้ไอฟ้า
   “กุ้งตัวใหญ่แบบนี้นภากินไม่หมดหรอกค่ะแบ่งกันนะคะ”
   “ตะกี้เอาคืนเหรอคะร้ายกาจไม่เบา”
   “แน่นอนค่ะแต่นภาไม่เคยทำแบบนี้กับใครนะคะคุณอัยย์เป็นคนแรก”
   คนพูดเอ่ยออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่แฝงอะไรบางอย่างแต่เพียงไม่นานสีหน้าที่ดูมีความนัยก็ค่อยๆปรับมาอยู่ในโหมดปกติเมื่อรู้สึกได้ว่ามีสายตาของใครอีกคนจับจ้องอยู่ที่ไม่ใช่ไอฟ้า
   “คุณน้ำว่าร้านนี้เป็นไงบ้างคะ”
   นภาหันไปถามคนที่นั่งฝั่งตรงข้ามด้วยรอยยิ้มกว้างเธอรู้ว่าสายตาที่จ้องเธออยู่เกือบตลอดเวลามาจากผู้หญิงคนนี้แม้จะไม่เข้าใจเหตุผลมากนักแต่นภาสัมผัสได้ว่าศิศิราไม่ชอบหน้าเธอและที่ไม่เข้าใจมากที่สุดก็คือเธอคิดว่าผู้หญิงคนนี้แหละคือก้างชิ้นโตที่เธอนึกกลัวแต่มันจะเป็นไปได้อย่างไรเมื่ออีกฝ่ายได้ชื่อว่าเป็นพี่สาวของคนที่เธอชอบ
   “ก็ดีค่ะบรรยากาศสบายๆอาหารรสชาตดีดนตรีเพราะแบบนี้เค้าเรียกว่าเรียบง่ายแต่ดูดี”
   “ท่าทางเราจะชอบร้านสไตล์เดียวกันนะคะ”
   “ฉันชอบหลายที่ค่ะไม่อยากจงเจาะร้านไหนเป็นพิเศษ”
   “เหรอคะต่างจากนภานะคะลองถ้าได้ชอบแล้วล่ะก็จะยึดเอาร้านนั้นเป็นร้านประจำเลย”
   ประโยคกำกวมพร้อมกับรอยยิ้มที่ส่งมาทำให้รอยยิ้มของศิศิราถึงกับจางหายไปและวัลลภก็คงจะสังเกตการพูดคุยที่ดูแปลกๆของคนทั้งคู่ออกเขาจึงต้องยกแก้วไวน์ขึ้นมากั้นก่อนจะเอ่ยชนแก้วกับทุกคน
   “มาดื่มให้กับมิตรภาพวันนี้กันดีกว่านะครับสาวๆ”
   ชายหนุ่มเพียงคนเดียวแจกยิ้มให้กับสองสาวที่นั่งเบื้องหน้าก่อนจะหันมายิ้มให้กับเพื่อนสาวที่เริ่มหน้าตึงเข้าไปทุกที
   “เราไม่ได้ดื่มด้วยกันนานแล้วนะครับน้ำมาดูคอจะแข็งเหมือนเดิมหรือเปล่า”
   “มาท้าเค้าระวังตัวเองเถอะ”
   วัลลภหัวเราะออกมาอย่างชอบใจก่อนจะหันไปชนแก้วกับอีกสองสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง
   “เพื่อมิตรภาพครับ”
   จากนั้นคนทั้งโต๊ะก็พากันดื่มพร้อมกันจะมีก็แต่ไอฟ้าเท่านั้นที่ดูลังเลจนวัลลภต้องเอ่ยถามออกมา
   “คุณอัยย์เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
   “เปล่านิคะ”
   “แล้วทำไม…”
   ชายหนุ่มยังไม่ทันได้เอ่ยถามต่อแก้วไวน์ในมือไอฟ้าก็ถูกกระดกเข้าปากจนหมดอย่างรวดเร็วจนวัลลภถึงกับต้องยกนิ้วให้เพราะถ้าให้ดื่มแบบไอฟ้าเขาคงได้น็อคเป็นแน่
   
   ศิศิรามองสภาพคนดื่มไวน์แก้วเดียวจอดอย่างอนาถใจก่อนจะรีบเดินเข้าไปดึงมือเพื่อนชายที่กำลังจะประคองตัวไอฟ้าออก
   “ทำไมล่ะครับ”
   วัลลภหันมาถามอย่างสงสัยเมื่อถูกปฏิเสธการช่วยเหลือที่ในตอนนี้มีเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะอุ้มคนเมาเข้าบ้านได้
   “เดี๋ยวให้เด็กในบ้านมาช่วยกันประคองก็ได้ค่ะ”
   “มันดึกแล้วนะน้ำให้ผมช่วยดีกว่า”
   ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมกับการมองเข้าไปในบ้านที่ปิดไฟมืดสนิท
   “ผมแข็งแรงนะไม่ทำคุณอัยย์ตกหรอกอย่าห่วงเลย”
   พูดจบวัลลภก็เอื้อมมือหมายจะช้อนร่างคนที่สลบอยู่ในรถขึ้นมาอุ้มแต่ก็ถูกศิศิราร้องห้ามพร้อมกับการเดินเข้าไปดึงตัวชายหนุ่มออกมา
   “ทำไมล่ะน้ำ”
   “น้ำว่ามันไม่เหมาะเดี๋ยวน้ำไปตามเด็กในบ้านมาช่วยกันประคองดีกว่า”
   ศิศิราเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าจริงจังก่อนจะรีบสาวเท้าเข้าไปทำอย่างที่ตัวเองพูดโดยไม่รู้สักนิดว่าคนที่ยืนมองอยู่เป็นปลื้มมากแค่ไหนเพราะคิดว่าเพื่อนสาวกำลังหวงตัวเองอยู่แต่นั่นเป็นความคิดที่ผิดเพราะคนที่ศิศิราหวงคือคนที่หลับเป็นตายต่างหาก

   ดวงตาที่ปิดสนิทเปิดกว้างอย่างรวดเร็วจากนั้นก็หันไปมองรอบๆห้องเหมือนกำลังจะสำรวจอะไรสักอย่าง
   ไอฟ้าถึงกับเอามือคลึงที่ขมับแรงๆเพราะรู้สึกมึนหัวไปหมดเธอไม่น่ายกไวน์แก้วนั้นดื่มเลยจริงๆแต่เพราะกลัวเสียหน้าแท้ๆจึงทำให้สลบเป็นตายอยู่แบบนี้
   หญิงสาวหันไปมองตามเสียงที่ทำให้เธอต้องลืมตามตื่นขึ้นมาก่อนจะเดินเข้าไปหาคนละเมอเพื่อปลอบใจอย่างเช่นทุกคืนที่ผ่านมาแต่เพียงแค่เธอเดินเข้าไปนั่งที่เตียงก็ทำให้คนละเมอลืมตาตื่นขึ้นมาทันที
   “ไม่เป็นไรนะคะ”
   ไอฟ้าเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงห่วงใยพร้อมกับการเอื้อมไปดึงมือคนที่นอนอยู่มากุมไว้
   “นอนต่อนะคะคนดีไม่เป็นไรแล้ว”
   แม้ในห้องจะไร้ซึ่งแสงไฟแต่ศิศิราก็ยังสามารถเห็นรอยยิ้มที่คนพูดส่งมาให้อย่างชัดเจน
   จำไม่ได้แล้วว่าเธอยอมให้ไอฟ้าปลอบใจในทุกค่ำคืนตั้งแต่เมื่อไหร่ วันไหนกันนะที่เธอยอมให้อ้อมกอดของคนคนนี้มาช่วยประคองโอบกอดในช่วงเวลาที่ฝันร้ายแต่มารู้ตัวอีกทีก็เหมือนกับว่ามันกลายเป็นหนึ่งในกิจวัตรยามหลับไหลที่ขาดไม่ได้ซะแล้ว
   แต่วันนี้มันไม่เหมือนกับทุกคืนที่ผ่านมาเพราะเธอรู้สึกว่ามีใบหน้าของใครอีกคนซ้อนทับไอฟ้าอยู่และนั่นทำให้เธอรู้สึกไม่ชอบใจจนไม่อยากให้อีกฝ่ายแตะต้องตัวเลยสักนิด
   ไอฟ้ามองมือที่ตัวเองจับอยู่ที่ค่อยๆดึงกลับไปเก็บในผ้าห่มก่อนที่เจ้าของมือจะพลิกตัวหันหลังให้กับเธอด้วยความแปลกใจจนอดที่จะเอ่ยถามออกมาไม่ได้
   “เป็นอะไรไปหรือเปล่าคะปวดหัวมั้ย”
   “ไม่ต้องมายุ่งไปไกลๆเลย”
   “พี่น้ำเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ ไหนมาให้อัยย์วัดไข้หน่อย”
   คนพูดดึงตัวคนนอนให้หันหน้ามาทางตัวเองก่อนจะยื่นมือไปตะหน้าผากเบาๆ
   “บอกว่าอย่ามายุ่ง”
   “อย่าทำให้อัยย์เป็นห่วงสิคะมาวัดไข้แป๊บเดียว”
   “ไม่ต้อง! ออกไปเลยนะเหม็นขี้หน้า”
   ศิศิราตะคอกออกมาสุดเสียงพร้อมกับการหันหน้าหนีไปทางอื่นเธอไม่ได้พูดเกินจริงตอนนี้เธอเหม็นขี้หน้าไอฟ้าจริงๆนี่นา
   “พี่น้ำโกรธอะไรอัยย์หรือเปล่าไหนหันหน้ามาคุยกันดีๆสิคะไม่มองหน้าจะคุยกันรู้เรื่องได้ยังไง”
   “ไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องคุยลุกไปไกลๆเลยไป๊”
   ท่าทางและน้ำเสียงแบบนี้ทำไมไอฟ้าจะไม่รู้ว่ากำลังถูกโกรธอยู่แต่หัวข้อของเรื่องนี่สิที่เธอเดาไม่ออกเลยสักนิด
   ไอฟ้าช้อนคางคนที่หันหน้าหนีให้หันกลับมามองหน้าตัวเองจากนั้นก็พยายามส่งสายตาอ้อนวอนให้กับคนตรงหน้าแต่แทนที่คนตาโตจะสงสารกลับกลายเป็นว่าไปเพิ่มความเดือดดานให้อีกฝ่ายมากเข้าไปอีก
   “บอกว่าเหม็นขี้หน้ายังจะเอาหน้ามาใกล้อีก”
   “ถ้าเราไม่มองหน้ากันจะคุยกันรู้เรื่องได้ยังไงคะ”
   “ก็ไม่ต้องคุยแล้วก็เอาแก้มไปใกล้ๆด้วยเดี๋ยวเจ้าของเค้าจะมาว่าให้”
   “พี่น้ำพูดเรื่องอะไรคะ”
   “อย่ามาทำหน้าซื่อคิดว่าพี่ไม่เห็นหรือไงจะทำอะไรก็ช่วยไปทำในที่ลับๆหน่อยคนเยอะแยะขนาดนั้นไม่อายกันบ้างเหรอ”
   “อาย อายอะไรคะแล้วทำไมต้องอายอัยย์งงไปหมดแล้ว”
   ไอฟ้าเอ่ยออกมาด้วยความสับสนจนศิศิราที่หมดความอดทนถึงกับระเบิดความในใจออกมาจนหมดเปลืองทำเอาคนฟังถึงกับอึ้งอยู่นานเพราะไม่คิดว่าจะมีคนเห็นโดยเฉพาะคนคนนี้
   “อัยย์ไม่ได้ตั้งใจนะคะทุกอย่างมันเร็วมาก”
   “ไม่ต้องมาแก้ตัวไม่อยากฟังจะนอนแล้ว”
   คนพูดพยายามผลักคนที่นอนกดตัวเองออกแต่อีกฝ่ายก็เหมือนจะรั้นไม่ทำตามเพราะยิ่งเธอออกแรงผลักมากเท่าไหร่ไอฟ้าก็ยิ่งออกแรงจับตัวเธอมากขึ้นราวกับว่ายิ่งดิ้นก็เหมือนยิ่งถูกอีกฝ่ายรัดให้แน่นขึ้น
   “ดีกันก่อนสิคะ”
   “ไม่ได้โกรธอะไรนิจะนอน”
   ไอฟ้ามองคนที่บอกตัวเองไม่งอนอย่างหนักใจท่าทางหน้าตาคำพูดแบบนี้ใครดูไม่ออกก็บ้าแล้ว
   “จะให้อัยย์ทำอะไรก็ได้หายโกรธเถอะนะคะ”
   “บอกไม่ได้โกรธ”
   “เดี๋ยวไอไปล้างหน้าให้สะอาดดีมั้ยคะจะได้ลบรอยออกได้”
   เป็นการเสนอความคิดที่ทำให้ศิศิราหันมาจ้องหน้าคนพูดครั้งแรกพร้อมกับสายตาที่มองไปยังแก้มเหมือนใช้ความคิดอะไรบางอย่าง
   “ไปตัดแก้มออกสิไม่อยากเห็นอีกอย่างของที่คนอื่นสัมผัสแล้วอย่าเอามาใกล้พี่”
   ช่างเป็นการเสนอความคิดที่ทำให้เจ้าของแก้มเสียวซ่านไปทั้งตัวเพราะน้ำเสียงคนพูดฟังดูเอาจริงเอาจังเหลือเกินแต่เพียงชั่วครู่ความคิดบางอย่างก็แล่นเข้ามาในหัวของไอฟ้าพร้อมกับรอยยิ้ม
   “ยิ้มอะไรตกลงจะไปตัดมั้ยแก้มอะ”
   “พี่น้ำอย่าใจร้ายสิคะเรื่องนี้มันผ่านไปแล้วเรามาป้องกันเรื่องที่อาจเกิดขึ้นคราวหน้าดีกว่าวิธีที่ง่ายที่สุดก็คือฝากไว้กับพี่น้ำ อัยย์ให้พี่น้ำคนเดียวนะคะ”
   “เรื่องอะไร”
   ศิศิราเอ่ยออกมาอย่างสงสัยแต่แล้วคำตอบที่ได้รับก็ทำเอาเธอถึงกับอึ้งตกใจจนพูดไม่ออกเมื่อไอฟ้าก้มลงฉกริมฝีปากของเธออย่างรวดเร็วและเหมือนกับว่าตัวเธอเองก็กำลังตอบรับสัมผัสของอีกฝ่ายเช่นกันและทันทีที่ได้สติศิศิราต้องรีบผลักคนตรงหน้าออกพร้อมกับการขยับตัวหนีไปกลางเตียงอย่างเร็วแต่มันช่างเป็นการกระทำที่ทำให้คนมองรู้สึกเจ็บเหมือนโดนมีดกรีดลงที่กลางใจเพราะท่าทางแบบนั้นมันคือการแสดงความรู้สึกรังเกียจอย่างชัดเจน
   “คืออัยย์…”
   “พี่ง่วงแล้ว”
   พูดเพียงแค่นั้นศิศิราก็ขยับไปชิดที่ขอบเตียงอีกด้านทันทีพร้อมกับการเอนตัวลงนอนโดยมีผ้าห่มมาคลุมมิดถึงคอ
   เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ศิศิราถึงกับต้องเอามือกดที่หัวใจเพราะมันเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอก
   ทำไมไอฟ้าถึงทำแบบนั้นกับเธอแล้วที่สำคัญทำไมเธอถึงได้เคลิ้มไปกับรสจูบของน้องสาวตัวเอง
   ไอฟ้าเดินคอตกกลับไปที่โซฟาอย่างหมดแรงนึกโทษไวน์ที่ดื่มเข้าไปจนทำให้เกิดความคิดบ้าๆขึ้นมาไม่อยากจะเชื่อว่าเธอกล้าทำแบบนั้นกับศิศิราและผลที่ได้รับก็ทำให้เธอเจ็บไปถึงขั้วหัวใจเพราะท่าทีรังเกียจอย่างชัดเจนของอีกฝ่ายแล้วพรุ่งนี้เธอควรจะทำอย่างไรดีเพราะจากเหตุการณ์เมื่อสักครู่เธอได้รับคำตอบของเรื่องราวทั้งหมดอย่างชัดเจนแต่ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือเธอได้ทำลายคำว่าพี่น้องลงไปแล้ว…   


เปิดจองแล้วน๊าตั้งแต่วันนี้ - 10 เมษา 14
ราคาเล่มละ 350 บาท
ค่าส่งลงทะเบียน 30 บาท
รวมที่ต้องโอน 380 บาท
สำหรับการสั่งซื้อแบบ pdf ราคา 250 บาท

โอนเงินมาได้ที่ ธนาคารกสิกรไทย
สาขาเซ็นทรัลแอร์พอร์ตเชียงใหม่
457-211-232-8 ชื่อบัญชี สมทรัพย์

โอนเสร็จแจ้งวันเวลาการโอนมาได้ที่
Mail mydestiny_k@hotmail.com
Tel 087-0591110
Line samakae
facebook https://www.facebook.com/mea.you.927
ถ้าสั่งแบบpdf ให้แจ้งเมล์ที่จะให้จัดส่งไฟล์ด้วยนะคะ

นิยายเรื่องอื่นๆ
คุณหนูที่รัก yuri http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=975576
ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=552259
เกมรัก สะดุดใจ yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=847672
ปีกรัก yuri http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1003521
สัญญาวิวาห์กำมะลอ yuri http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1044762
กำแพงหัวใจ http://www.comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=20284
สามารถสั่งซื้อได้แล้วจ้า
แบบe-book ก็มีนะค่ะเข้าไปดูได้ที่ http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyou

ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ

[si]

สงสารอัย