วันนี้วัลลภรู้สึกมีความสุขที่สุดเพราะดีใจที่ในวันสำคัญของตัวเองมีคนสำคัญมาร่วมงานด้วย
นับครั้งได้เลยที่จะได้มีโอกาสได้ใช้เวลาที่แสนพิเศษอยู่กับเพื่อน(ที่แอบ)รักอย่างศิศิราถึงจะมีโอกาสไม่มากแต่ก็ยังดีกว่าไม่มีเลย
“ขอบคุณนะน้ำ”
“ไม่เป็นไรหรอกสำหรับลภน้ำเต็มใจ”
“ขอบคุณมากเลยนะน้ำ”
จะเพราะความซาบซึ้งหรือฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปก็ไม่รู้ได้ถึงทำให้ความกล้าของคนพูดมีเพิ่มมากขึ้นชายหนุ่มเอื้อมไปจับมือคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนรักขึ้นมากุมไว้ก่อนจะค่อยๆจรดริมฝีปากลงไปบนมืออย่างนุ่มนวล
“ผมดีใจนะที่วันนี้มีน้ำอยู่ข้างๆ"
ท่าทางสุภาพและรอยยิ้มหวานถูกส่งมาหาศิศิราโดยที่เจ้าตัวไม่ทันได้ตั้งตัวหญิงสาวจึงทำได้แค่ส่งยิ้มกลับคืนไปให้พร้อมกับการพยายามดึงมือออกจากการเกาะกุมอย่างสุภาพเพื่อไม่ให้น่าเกลียดแต่ก็ไม่ได้ผลเมื่อวัลลภไม่คิดจะปล่อยในตอนนี้
“ขอจับแบบนี้ก่อนได้มั้ยถือซะว่าเป็นของขวัญวันเกิด”
“น้ำว่าเอาเป็นอย่างอื่นแล้วกันนะปล่อยเถอะ”
“วันเดียวเองน้ำนะครับขอแค่วันเดียว”
คนพูดพยายามส่งสายตาและน้ำเสียงอ้อนวอนแต่ก็เหมือนจะไม่เป็นผลเมื่อเจ้าของมือดึงดันที่จะให้ปล่อย
วัลลภจึงต้องจำใจปล่อยมือเพื่อนสาวให้เป็นอิสระด้วยสีหน้าผิดหวังที่เจ้าตัวแสดงออกมาอย่างชัดเจนแบบไม่ปิดบัง
“ลภเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดน้ำว่าความเป็นเพื่อนเหมาะที่สุดสำหรับเราสองคน"
ศิศิราเอ่ยขึ้นพร้อมกับการเอื้อมมือไปแตะที่ไหล่ของคนหน้าเศร้าที่ตอนนี้พยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุดแล้วหันมายิ้มให้กับเธอ
“ผมขอเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
พูดจบวัลลภก็เดินคอตกออกไปส่วนคนที่มองตามก็ได้แต่รู้สึกผิดแต่เมื่อทุกอย่างคือเรื่องจริงเธอก็ไม่อยากให้คนดีๆอย่างวัลลภต้องเสียเวลาในเรื่องที่ไม่มีทางเป็นไปได้
แต่แล้วความรู้สึกสงสารและเห็นใจก็ถูกปาทิ้งทันทีเมื่อศิศิราหันไปเห็นคนมาด้วยอีกสองคนกำลังคุยกันอย่างออกรสออกชาติท่าทางสนุกซะจนเธอต้องขอเข้าไปร่วมวง
“ขอนั่งด้วยคนสิ”
นี่ไม่ใช่ประโยคขอที่ต้องรอการตอบรับเมื่อคนพูดทิ้งตัวเข้าแทรกกลางระหว่างคนที่นั่งอยู่ทันทีหลังจากที่พูดจบ
“อบอุ่นดีนะนั่งตรงนี้”
“ก็คงไม่อุ่นเท่าอยู่ใกล้คุณวัลลภมั้งคะดูคุณน้ำจะยิ้มได้มากกว่า”
นภาเอ่ยออกมาอย่างเหลืออดเพราะเริ่มจะทนกับพฤติกรรมของอีกฝ่ายไม่ได้แล้วและคำพูดของเธอก็คงได้ผลเมื่อคนถูกว่าหันมามองหน้าเธอแบบตาขวาง
“เราสองคนมาก็เหมือนเป็นกขคนะคะอัยย์ที่จริงนภาว่าเราน่าจะแยกไปนั่งที่อื่น”
“งั้นเหรอคะแล้วคุณถามอัยย์หรือยังว่าอยากไปหรือเปล่า”
“ไม่ต้องถามหรอกค่ะไม่มีใครอยากอยู่เป็นส่วนเกินหรอกจริงมั้ยคะอัยย์”
ไอฟ้าถึงกับผงะเมื่อถูกดึงเข้าไปในวังวนของทั้งสองสาวแต่อะไรมันก็ไม่น่ากลัวเท่าคนที่นั่งอยู่ข้างๆเธอแม้จะรู้สึกน้อยใจอยู่บ้างแต่ ณ เวลานี้มีสิ่งอื่นให้ต้องกังวลมากกว่าความรู้สึกนี้แล้ว
“แต่ก็อย่างว่านะคะวันนี้วันเกิดคุณวัลลภนี่เนาะครั้นเราจะแยกตัวไปก็คงจะน่าเกลียด”
นภายกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยเสมือนกับเป็นการประกาศสงครามกับศิศิราอย่างชัดเจนอาจเพราะความเหลืออดบวกกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่เริ่มเพิ่มปริมาณมากขึ้นทุกทีทำให้เธอใจกล้าแบบนี้แต่เมื่อเดินหน้ามาถึงขนาดนี้ก็คงจะหยุดหรือถอยหลังไม่ได้อีกแล้ว
เสียงเพลงเปลี่ยนจากจังหวะช้ามาเป็นจังหวะสนุกที่พอโยกย้ายได้ทำให้คนที่อยู่ในร้านต่างพากันโยกตามจังหวะเพลงเบาๆและเมื่อบทเพลงสิ้นสุดลงเค้กก้อนโตก็ถูกยกมาวางที่หน้าเจ้าของวันเกิดที่ในตอนนี้ยิ้มหน้าบานแทบหุบไม่ลง
“สุขสันต์วันเกิดนะคะลภ”
ศิศิราเอ่ยขึ้นพร้อมกับบอกให้ชายหนุ่มอธิฐานก่อนเป่าเค้กซึ่งเจ้าของวันเกิดก็ทำตามอย่างว่าง่ายและเมื่อเป่าเทียนดับหมดวัลลภก็หันมาส่งยิ้มหวานให้กับเพื่อนสาวอีกครั้ง
“ขอบคุณนะครับน้ำ”
“มีความสุขมากๆนะคะ”
“ขอบคุณครับ”
วัลลภพูดจบก็หันมาจัดการแยกเค้กก้อนโตให้เป็นชิ้นเล็กๆก่อนจะจัดส่งให้คนที่นั่งร่วมโต๊ะและชิ้นสุดท้ายที่มีรูปหัวใจแปะอยู่ชายหนุ่มก็เลือกส่งให้กับศิศิราแม้จะรู้ว่าไม่มีประโยชน์แต่เขาก็อยากให้หัวใจกับเพื่อนรักคนนี้อยู่ดี
“หวานกันอีกแล้วนะคะ มีข่าวดีเมื่อไหร่ต้องบอกนภาเป็นคนแรกนะคะไม่งั้นไม่ยอมด้วย”
จบประโยคแสลงหูศิศิราก็แทบจะปาเค้กรูปหัวใจใส่หน้าคนพูดแต่เธอก็ต้องยั้งมือเอาไว้เมื่อไอฟ้าเดินเข้ามาขวาง
“หลีกไป”
“ใจเย็นๆนะคะอัยย์ว่าเรามาสนุกกันต่อดีกว่าอย่าลืมสิคะว่าวันนี้วันเกิดคุณลภ”
ศิศิรานิ่งคิดอยู่นานก่อนจะพยายามเก็บกดอารมณ์ที่เริ่มพุ่งสูงของตัวเองเอาไว้จริงอย่างที่คนตรงหน้าพูดวันนี้เป็นวันดีของเพื่อนของเธอและมันคงจะแย่หากเธอซึ่งเป็นเพื่อนสนิททำมันพังด้วยอามรณ์เพียงชั่ววูบของตัวเอง
แต่! ศิศิราคงจะไม่ยอมให้ตัวเองยืนนิ่งๆตั้งรับอยู่ฝ่ายเดียวเพราะหนทางเอาคืนแบบเนียนๆก็มีให้เธอเลือกใช้อยู่ตั้งหลายอย่างและข้อได้เปรียบข้อหนึ่งที่ทำให้ยิ้มได้ก็คือไอฟ้ารักเธอ
ศิศิรายื่นเค้กรูปหัวใจให้ไอฟ้าที่ยืนทำหน้างงๆมองมาแต่ก็รับไปในที่สุด
“พี่ให้”
“ทำไมไม่กินล่ะคะหรือว่าจะให้อัยย์เก็บกลับบ้าน”
“ก็แล้วแต่อัยย์สิพี่ให้แล้วจะทำยังไงก็ได้”
“เอ่อ…”
คนฟังชักเริ่มคิดหนักเพราะไม่แน่ใจว่าคนพูดหมายถึงถึงเค้กจริงๆหรือเปล่าแล้วไหนจะมือของศิศิราที่กำลังโอบรอบคอของเธอนี่อีก
ท่าทางน้ำเมาจะออกฤทธิ์ซะแล้วสิ
วัลลภหันหน้ากลับมาจ้องที่แก้วของตัวเองพร้อมกับการใช้ความคิดเพื่อหาเหตุผลต่างๆเอามาใช้ประกอบกับท่าทางของเพื่อนสาวที่ตอนนี้แทบจะสิงคนที่ได้ชื่อว่าเป็นน้องสาวอยู่แล้ว
เขาไม่เข้าใจเพราะไม่เคยเห็นศิศิราเป็นแบบนี้มาก่อน
ตั้งแต่รู้จักกันมาศิศิราเป็นคนไว้ตัวเข้าถึงยากถึงจะเป็นผู้หญิงเหมือนกันและจะสนิทสนมมากแค่ไหนแต่เขาก็ไม่เคยเห็นเพื่อนสาวถึงเนื้อถึงตัวใครแบบนี้มาก่อนและยิ่งไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะไอฟ้าคือคนที่ศิศิราไม่ชอบหน้าแต่ทำไมท่าทางและความหมายในดวงตากลมโตคู่นั้นถึงได้มีอะไรบางอย่างแอบแฝงที่มองทีไรก็ทำให้เขาเจ็บข้างในหัวใจทุกที
ในที่สุดงานเลี้ยงก็ได้เวลาเลิกราพร้อมกับคนเมาที่แทบจะเดินไม่ไหวโดยเฉพาะสองสาวที่ผลัดกันดื่มแบบไม่มีใครยอมใครจนสภาพน่าเป็นห่วงอย่างที่เห็น
วัลลภอาสาไปส่งนภาเพราะดูจากสภาพไม่น่าจะขับรถได้อันที่จริงคนที่เขาอยากไปส่งคืออีกคนต่างหากแต่ก็คิดหาเหตุผลมาอ้างไม่ได้เลยจำเป็นต้องมาส่งอีกคนแทนเพราะจากที่มองคงปล่อยให้กลับเองไม่ได้
ครั้นรถจอดสนิทไอฟ้าหันไปมองคนที่หลับเกือบตลอดทางอย่างเอ็นดูก่อนจะลงจากรถแล้วเดินอ้อมไปอีกฝั่งหนึ่งเธอว่าเวลานี้ถึงเอาระฆังมาตีที่ข้างหูศิศิราก็ไม่มีทางลืมตาตื่นอย่างแน่นอนเพราะฉะนั้นวิธีที่ง่ายที่สุดก็คือการอุ้ม
คนตัวสูงค่อยๆวางร่างคนหลับลงบนเตียงจากนั้นก็บิดไปบิดมาเพราะความล้าที่เกิดขึ้นจากการยกของหนักไม่อยากจะเชื่อว่าตัวแค่นี้จะหนักเอาการเล่นเอาเธอถึงกับระบมกันเลยทีเดียว
รอยยิ้มเจ้าเลห์ค่อยๆผุดขึ้นแต่ไอฟ้าก็ต้องสะบัดมันทิ้งไปเพราะตระหนักได้ว่าเธอกำลังคิดทะลึ่งกับคนเมา
“ฝันดีนะคะ”
พูดจบไอฟ้าก็จรดริมฝีปากที่หน้าผากเนียนนุ่มก่อนจะลุกขึ้นเพื่อไปอาบน้ำแต่แล้วก็ถูกมือของคนที่นอนอยู่รั้งแขนไว้ไม่ให้ไปไหน
“อัยย์ทำให้ตื่นหรือเปล่าคะ”
“เปล่า”
“งั้นก็นอนต่อนะคะดึกแล้ว”
คนพูดเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มพร้อมกับการเอื้อมมือไปปัดแก้มนุ่มๆของคนที่นอนอยู่ไปมา
“พี่ยังไม่ง่วง”
“ไม่ง่วงหรือว่านอนเยอะแล้วคะ”
ศิศิรามองหน้าคนพูดแซวอย่างพินิจพิเคราะห์นานมากแล้วที่เธอได้มีโอกาสอยู่ใกล้คนๆนี้แต่กลับละเลยและไม่เคยใส่ใจจนในที่สุดก็เกือบจะเสียไอฟ้าให้กับคนอื่นย้อนคิดไปถึงวันแรกที่เจอกันวันนั้นมันคือความบังเอิญหรือพรหมลิขิตกันแน่นะ
“จำวันแรกที่เราเจอกันได้มั้ย”
“จำได้สิคะประทับใจที่สุด”
“ล้อพี่อีกแล้วนะ”
“ถ้าไม่มีวันนั้นเราสองคนจะเป็นแบบนี้หรือเปล่านะหากวันนั้นไม่เข้าใจผิดพี่คงรักอัยย์ได้ง่ายกว่านี้”
ศิศิราจับมือที่ลูบแก้มเอาไว้จากนั้นก็เอามาแนบไว้ที่หัวใจของตัวเอง
“พี่คิดว่าอัยย์กับพี่มีอะไรกัน”
คนพูดหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อยแต่คนฟังนี่สิถึงกับตกใจตาค้างหูผึ่งและนี่ก็คงเป็นคำตอบว่าทำไมตอนที่เจอกันในบ้านหลังนี้ศิศิราถึงได้ไม่ชอบหน้าเธอจนถึงขั้นจะหักคอทิ้ง
“อัยย์ดูหื่นขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
“ไม่นะ…”
ศิศิรารีบส่ายหน้าไปมาพร้อมกับอาการอายม้วนที่เริ่มมีมากขึ้น
“ก็เราสองคนไม่มีใครเอ่อ เอ่อ…ไม่มีใครสวมเสื้อผ้าซักคนจะให้พี่คิดอะไรได้อีก”
“อัยย์ไม่ทำอะไรคนแปลกหน้าหรอกค่ะ”
“พี่เชื่อแล้วก็ดีใจที่คนที่ดูแลพี่เป็นอัยย์”
“อัยย์ก็ดีใจค่ะที่วันนั้นได้ดูแลพี่น้ำ"
“พี่ไว้ใจอัยย์ได้ใช่มั้ย”
“ขนาดนั้นยังไม่เชื่ออีกเหรอคะ”
ศิศิรากรอกตาไปมาครู่หนึ่งจากนั้นก็หยุดการเคลื่อนไหวแล้วจ้องมองเข้าไปในดวงตาคู่ข้างหน้า
“พี่เชื่อค่ะว่าอัยย์จะไม่ทำอะไรคนแปลกหน้า”
“ขอบคุณนะคะที่เชื่อใจอัยย์”
คนตัวเล็กปล่อยมือที่จับคนตรงหน้าให้เป็นอิสระก่อนจะเปลี่ยนเป็นใช้วงแขนโอบรอบคอไอฟ้าแล้วโน้มลงมาใกล้หน้าของตัวเองแทน
“แล้วถ้าพี่ไม่ใช่คนแปลกหน้าล่ะ…มันจะเป็นยังไงเหรอ”
ไอฟ้ามองหน้าคนพูดด้วยความรู้สึกหลากหลายความน้อยใจเจ็บปวดจากเหตุการณ์ที่ผ่านมาจางลงในทันทีพร้อมกับมีอารมณ์อื่นเข้ามาแทรกแทนจนเจ้าตัวไม่สามารถอธิบายมาเป็นคำพูดได้
รู้เพียงแต่ในตอนนี้มีความรู้สึกเสียวซ่านและร้อนรุ่มระอุขึ้นมามากซะจนแทบจะทะลักออกมานอกอก
“มันก็จะ…”
ใบหน้าค่อยๆถูกเขยิบให้เข้าใกล้กันมากขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆจนตอนนี้คนทั้งคู่สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของกันและกันแล้วจะรอช้าอะไรอีก
ไอฟ้าจัดการฉกริมฝีปากอวบอิ่มของคนตรงหน้าเอามาครอบครองอย่างหิวกระหายเธอรู้ตัวเองดีว่าต้องการศิศิรามากขนาดไหนแล้วเธอก็รู้ว่าอีกฝ่ายก็รู้สึกไม่ต่างไปจากเธอ
เนิ่นนานกว่าจะผละออกจากกันแต่พอไอฟ้าจะเข้าไปควานหาความหวานซ้ำอีกครั้งก็ถูกศิศิราใช้มือดันเอาไว้และก่อนที่จะได้คิดหรือทำอะไรอย่างที่ใจต้องการภาพเหตุการณ์ครั้งวันวานก็เหมือนย้อนกลับมาฉายซ้ำอีกครั้งเพราะตอนนี้คนเมาได้สลบไปแล้วพร้อมกับทิ้งอ้วกกองโตไว้ดูต่างหน้า
ไอฟ้ามองสภาพตัวเองอย่างนึกขำ
พลาดอีกจนได้แต่อย่างน้อยก็ยังได้จูบหวานๆก่อนนอนถึงจะอารมณ์ค้างไปบ้างแต่คิดว่ากว่าจะจัดการกับกองอ้วกนี้เสร็จเธอก็คงจะสลบเป็นตายโดยไม่ต้องคิดอะไรแล้ว
นิยายเรื่องอื่นๆ
คุณหนูที่รัก yuri
http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=975576ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri
http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=552259เกมรัก สะดุดใจ yuri
http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=847672ปีกรัก yuri
http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1003521สัญญาวิวาห์กำมะลอ yuri
http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1044762กำแพงหัวใจ
http://www.comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=20284สามารถสั่งซื้อได้แล้วจ้า
แบบe-book ก็มีนะค่ะเข้าไปดูได้ที่
http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyouขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ
ปล. ได้หนังสือกันแล้วใช่มั้ยเอ่ยใครยังไม่ได้แจ้งไรท์ด้วยน๊า...^^
ข่าว
