ตอนที่ 4 เช้าวันนี้เป็นวันแรกที่บ้านเอกอมรกุล มีสมาชิกใหม่เข้ามาอยู่ถึงบ้านจะใหญ่โตแต่มันก็ยังดูน่าอึดอัดสำหรับอาศิราอยู่ดีแล้วไหนจะคำว่าเมียและลูกที่จู่ๆก็มีแบบไม่ตั้งตัวนั่นอีกคิดเพียงเท่านี้ก็ทำให้ชายหนุ่มถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย
“แล้วนั่นเสียงอะไรน่ะ”
อาศิราเดินไปยังต้นเสียงก็พบเข้ากับคนแปลกหน้าที่กำลังเอะอะโวยวายเหมือนคนบ้า
“ทำอะไรกันแล้วพวกคุณเป็นใคร”
ผู้ชายแปลกหน้าหันมาจ้องหน้าคนพูดก่อนจะเดินตรงเข้าไปกระชากคอเสื้ออาศิราเอาไว้
“แกใช่มั้ย!”
อาศิราทั้งตกใจและงงงวยกับสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นหากแต่ตอนนี้การหายใจของเขาเริ่มติดขัดเมื่อผู้ชายคนดังกล่าวเปลี่ยนจากจับที่คอเสื้อเป็นบีบคอแทน
“แกมันสารเลวอย่างอยู่เลย”
คนพูดออกแรงบีบให้มากขึ้น มากขึ้นและก็เกือบทำสำเร็จแต่จู่ๆก็มีเสียงตะโกนบอกให้หยุด
“พ่อหยุดเดี๋ยวนี้นะ”
แพรวรุ่งวิ่งหน้าตาตื่นออกมาก่อนจะเดินเข้าไปแยกพ่อของตัวเองออกจากชายหนุ่มเจ้าของบ้าน
“แกจะมาห้ามพ่อทำไมคนแบบนี้จะเก็บไว้ทำไมให้รกโลก”
“แล้วพ่ออยากติดคุกหรือไง”
คนฟังถึงกับอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะหันไปมองหน้าเจ้าของบ้านด้วยความแค้นใจ
“แล้วนี่พ่อมาทำไม”
“พวกเราเป็นห่วงรุ้งกลับบ้านกันเถอะนะอย่างอยู่ที่นี่เลย”
จู่ๆ ชายหนุ่มที่มาด้วยก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าๆก่อนจะเดินมาจับมือแพรวรุ่งเอาไว้ หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองคนพูดด้วยแววตาเศร้าเช่นกันแต่แพรวรุ่งก็ต้องตัดใจค่อยๆดึงมือของตัวเองออก
“ไม่ได้หรอก”
“ทำไม”
“พี่กรก็รู้ว่าทำไม”
แพรวรุ่งเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆก่อนจะเดินไปกอดพ่อของเธอเอาไว้
“พ่อไม่ต้องห่วงรุ้งนะคะที่นี่ทุกคนดีกับรุ้งมาก”
คนพูดรีบเช็ดน้ำตาที่กำลังไหลอย่างเร็วเพราะเกรงว่าจะทำให้คนที่มาเกิดความเป็นห่วงมากขึ้น
“หายห่วงนะคะพ่อ”
อายุธมองหน้าลูกสาวอย่างชั่งใจก่อนจะหันไปมองตัวการที่ทำให้เกิดเรื่องนี้แบบไม่ไว้ใจ
“ถ้าแกทำลูกฉันเสียใจอีกฉันไม่เอาแกไว้แน่”
“วางใจได้ครับผมรับปากจะดูแลลูกสาวคุณเป็นอย่างดี”
น้ำเสียงหนักแน่แต่หาได้มาจากปากของอาศิราแต่กลับเป็นของบุคคลที่ยืนอยู่ด้านหลังของชายหนุ่ม
“คุณพ่อ”
“ก็ใช่น่ะสิแล้วมัวแต่ทำอะไรไม่เชิงพ่อตาแกเข้าไปในบ้านล่ะ”
กำธรส่ายหน้าให้กับความไม่เอาไหนของบุตรชายก่อนจะเดินเข้าไปหาพ่อของแพรวรุ่งด้วยรอยยิ้ม
“ทางเราทำผิดจริงๆยังไงผมก็ต้องขอโทษพวกคุณด้วยอยากให้เรารับผิดชอบอะไรก็บอกมาได้นะครับ”
“ผมไม่ต้องการอะไรหรอกแค่สงสารลูกที่ต้องได้คนแบบลูกชายคุณมาเป็นผัว”
คนฟังถึงกับสะอึกโดยเฉพาะอาศิราที่ถูกพาดพิงโดยตรงถึงกับควันออกหู
“แบบผมคือยังไง”
อาศิราหมดความอดทนจนต้องเดินเข้าไปหาคนที่ว่าให้ตัวเองอย่างลืมตัว
“คนที่ควรจะเสียใจน่าจะเป็นผมมากกว่าลูกสาวคุณมีอะไรดีถึงกล้าจะมาเป็นสะใภ้เอกอมรกุล”
คนพูดชายตามองไปยังหญิงสาวที่ยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้า
“ถ้าอยากเอากลับไปนักก็เชิญ! ผมไม่ห้ามแล้วเดี๋ยวจะแถมเงินให้ก้อนหนึ่งเอาให้อยู่สบายๆแบบไม่ต้องทำงานทั้งชาติก็ยังได้”
เพี๊ยะ! เสียงฝ่ามือของแพรวรุ่งที่ฟาดลงไปยังใบหน้าของคนพูดอย่างแรงทำเอาใบหน้าของอาศิราถึงกับเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที
“คุณว่าให้ฉันได้ ก้าวร้าวใส่ฉันได้แต่ห้ามมาแตะต้องพ่อของฉัน!”
หญิงสาวตะโกนใส่หน้าชายหนุ่มเสียงดังก่อนที่น้ำใสๆจะค่อยๆไหลออกมาอาบสองแก้ม
“นี่เธอ!”
อาศิราเดินเข้าไปหาคนที่ตบหน้าเขาด้วยความโกรธแต่ก็ต้องชะงักก่อนจะหันมามองมือที่จับแขนเขาไว้
“เลิกก่อเรื่องซะที”
น้ำเสียงนิ่งๆแต่แฝงไปด้วยอำนาจทำให้ชายหนุ่มต้องหยุดการกระทำทุกอย่างลงก่อนจะเดินถอยกลับมายังจุดเดิม
“อาศิรา”
กำธรเรียกชื่อบุตรชายด้วยน้ำเสียงเย็นๆทำเอาเจ้าของชื่อถึงกับขนลุกไปทั้งตัวจากนั้นเพียงไม่นานอาศิราก็สามารถปรับอารมณ์ให้เป็นปกติก่อนจะก้าวเดินไปหาคู่พ่อลูกที่ยืนอยู่ตรงหน้า
ชายหนุ่มยกมือขึ้นไหว้อายุธอย่างนอบน้อมก่อนจะหันไปจ้องหน้าแพรวรุ่งด้วยแววตาที่เปลี่ยนไป
“ผมขอโทษครับทุกอย่างเป็นความผิดของผมเองให้โอกาสครอบครัวเอกอมรกุลได้ลูกแลลูกสาวคุณเถอะนะครับ”
“ผมจะมั่นใจได้ยังไงตะกี้คุณยังเกือบจะทำร้ายลูกผม”
“นั่นสิพวกเราไม่ไว้ใจคุณ”
พงศกรเดินเข้ามาขว้างทันทีก่อนจะเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้แพรวรุ่งอย่างเบามือ
“ผมไม่มีคำแก้ตัวแต่อยากให้พวกคุณรู้ว่าผมสำนึกผิดจริงๆ”
“พอเถอะค่ะเอาเป็นว่ารุ้งจะอยู่ที่นี่”
แพรวรุ่งหันไปมองหน้าพ่อของเธอก่อนจะฝืนยิ้มออกมา
“รุ้งอยากให้ลูกมีพ่อไม่อยากให้แกเกิดมาในสภาพแบบเดียวกับรุ้ง พ่อเข้าใจรุ้งใช่มั้ยคะ”
อายุธพยักหน้าช้าๆก่อนจะเข้าไปกอดลูกสาวตัวเล็กเอาไว้ไม่นึกเลยว่าคนในอ้อมกอดจะมีชะตาชีวิตที่โชคร้ายขนาดนี้ ตอนเด็กก็ขาดแม่ โตมาก็ยังต้องท้องกับคนที่ไม่ได้รักอีก…มันเป็นเวรกรรมอะไรกันนะ
กลางห้างใหญ่ของครอบครัวเอกอมรกุล อวิกากำลังเดินตรวจร้านค้าแบบเงียบๆที่จริงก็ไม่ใช่หน้าที่ของเธอหรอกแต่เพราะพี่ชายติดเรื่องบางอย่างทำให้ไม่สามารถมาได้งานทุกอย่างจึงตกมาเป็นของเธอ
“ที่รัก”
เสียงของใครบางคนทำให้อวิกาต้องหันไปมองซ้ายทีขวาทีพร้อมกับความแปลกใจว่าใครช่างกล้ามาเรียกกันเสียงดังแบบนี้กลางห้าง
“ที่รักคะ”
นั่น! เสียงของผู้หญิงคนเดิมยังคงดังมาอย่างต่อเนื่องและดูเหมือนว่ามันจะดังมากขึ้นทุกทีจนคนในบริเวณเดียวกับเธอเริ่มให้ความสนใจกับเจ้าของเสียงมากขึ้น
หญิงสาวส่ายหัวไปมาก่อนจะยกน้ำขึ้นดื่มแก้กระหายแต่ยังไม่ทันได้กลืนลงคออวิกาก็ถึงกับพ่นน้ำออกมาจากปากเมื่อมีใครบางคนมาถามหาที่รักข้างๆหูเธอ
“ที่รักอะเรียกตั้งนานก็ไม่หันมาชอบแบบใกล้ๆก็ไม่บอก”
อวิกาหันไปมองต้นเสียงก่อนจะต้องอ้าปากค้างเมื่อมาธวียืนยิ้มหน้าบานอยู่ข้างๆ
“พี่หมี!”
คนตกใจรีบตะครุบปากตัวเองเอาไว้ก่อนจะยิ้มออกมาน้อยๆเมื่อเห็นคนที่เธอเรียกหรี่ตามองมาเหมือนไม่พอใจ
“พี่…พี่ผึ้ง”
“เรียกชื่อทำมาติดอ่างได้ยินเต็มสองหูเลยนะคำแรกอะ”
คนพูดทำหน้างอก่อนจะกระแทกเท้าเดินออกไปอีกทาง ส่วนอวิกาก็ได้แต่ตบปากตัวเองสองสามาทีจากนั้นก็รีบเดินตามอีกคนไปไม่รู้เมื่อไหร่ชื่อนี้จะหลุดจากปากเธอซะที
“มาได้ยังไงคะพี่ผึ้ง”
อวิกาเอ่ยถามออกมาเมื่อเดินตามคนหน้างอได้ทัน
“ก็นั่งรถมาสิคะถ้าเดินมาป่านี้คงยังไม่พ้นปากซอย”
คนฟังแทบจะดึงหมีมาอัดแต่ก็คงทำไม่ได้อย่างใจคิดเมื่อสถานการณ์ในตอนนี้เธอและครอบครัวกำลังเป็นรองคนข้างๆมากถึงมากที่สุด
“พี่ผึ้งก็ตลกเหมือนกันนะคะ”
“พี่ซีเรียสค่ะ”
คนฟังหน้าเจื่อนลงเล็กน้อยทำเอาคนพูดที่กำลังทำหน้างอถึงกับหลุดหัวเราะออกมาเสียงดัง
“พี่ผึ้งหัวเราะอะไรคะ”
“น้ำเพชรทำหน้าตลกแล้วจะไม่ให้พี่หัวเราะได้ยังไง”
คนพูดเอ่ยออกมาพร้อมกับจัดการดึงคนข้างๆเข้ามาใกล้ก่อนจะถือโอกาสควงแขนอีกคนอย่างถือวิสาสะ
“พาพี่เดินเล่นหน่อยสิ”
“แต่เพชรกำลังทำงานนะคะ”
“พูดกับคนรักแบบนี้ได้ยังไง”
อวิกาถึงกับจุกก่อนจะหันไปมองพนักงานที่เดินตามมา
“พี่ผึ้งพูดเบาๆก็ได้ค่ะ”
“ทำไมต้องเบาอายเหรอคะหรือว่ามีกิ๊กซ่อนอยู่ในนี้”
มาธวียิ่งเพิ่มความดังของเสียงให้มากขึ้นก่อนจะเดินไปจ้องหน้าพนักงานที่เดินตามอวิกาทั้งสามคน
“ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะเอาเป็นว่าพวกคุณกลับไปทำงานต่อเถอะวันนี้พอแค่นี้”
“เดี๋ยว!”
มาธวีเอ่ยออกมาพร้อมกับกระชากแขนอวิกากลับมาหาตัวเอง
“พวกเธอรู้ไว้นะว่าฉันนี่แหละว่าที่เจ้าสาวของคุณอวิกาอย่าให้รู้นะว่ามีคนคิดแทงข้างหลังไม่งั้น…ตาย!”
คนพูดเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังบวกกับสายตาที่แฝงความโหดร้ายไว้ข้างในทำเอาพนักงานแต่ละคนถึงกับตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า
“ถ้าเข้าใจก็ไปได้แล้ว อ้อ! อย่าลืมไปบอกต่อด้วยนะ”
พูดจบมาธวีก็จัดการลากแขนอวิกาไปทางอื่นทันที หญิงสาวแอบยิ้มออกมาอย่างสะใจที่ได้มาป่วนคนข้างๆในวันนี้ รู้สึกมีความสุขที่ได้เอาคืน นี่สินะที่เขาบอกว่าการแก้แค้นสิบปีก็ไม่สายและนี่คือการเริ่มต้นที่ทำให้เธอตื่นเต้นเป็นที่สุด
สองสาวเดินดูของในห้างอยู่นานแต่จู่ๆมาธวีก็ดึงแขนออกจากคนข้างๆอย่างเร็วจนอวิกาต้องหันมามองด้วยความประหลาดใจแต่ไม่นานทุกอย่างก็ถูกเฉลยเมื่อมีใครบางคนเดินเข้ามา
“ผึ้ง”
ชายหนุ่มหน้าตาลูกครึ่งเอ่ยเรียกชื่อมาธวีด้วยน้ำเสียงสนิทสนมก่อนที่คนถูกเรียกจะค่อยๆส่งยิ้มหวานไปให้พร้อมกับเดินเข้าไปกอด
“มาไทยไม่บอกกันบ้างนะ”
หญิงสาวต่อว่าทันทีเมื่อคลายอ้อมกอดออกจากกัน ส่วนชายหนุ่มก็ได้แต่อมยิ้มก่อนจะหันไปมองใครบางคนที่เพื่อนสาวเดินมาด้วย
“กะเซอร์ไพร์น่ะว่าแต่นั่นใครเหรอ”
\ ชายหนุ่มหันไปส่งยิ้มให้กับคนที่ยืนนิ่งอยู่ด้านหลังของมาธวีก่อนจะดึงสายตากลับมายังคนตรงหน้าอีกครั้ง
“เอ่อ…น้องสาวน่ะมานี่เดี๋ยวแนะนำให้รู้จัก”
มาธวีจูงมือชายหนุ่มให้เดินตามก่อนจะแนะนำคนทั้งคู่ให้รู้จักกัน
“นี่น้ำเพชรเป็นลูกสาวของเพื่อนสนิทคุณพ่อค่ะ ส่วนนี่เพื่อนพี่ชื่อไมเคิล”
“สวัสดีค่ะคุณไมเคิล”
“ออ สวัสดีครับคุณน้ำเพชรชื่อเพราะจังนะครับเรียกผมว่าไมค์ก็ได้ครับกันเองดี”
“ขอบคุณค่ะคุณไมค์”
“งั้นไมค์ก็เรียกน้ำเพชรเค้าว่าเพชรเฉยๆก็ได้นะ”
มาธวีเอ่ยแทรกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแข็งๆ
“ทำไมล่ะไมค์ว่าเรียกน้ำเพชรแหละ เพราะดี”
“ผึ้งบอกให้เรียกแบบไหนก็เรียกเถอะน่ะอย่าขัดได้มั้ย”
มาธวีเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงไม่ค่อยชอบที่เพื่อนชายเรียกชื่ออีกคนเช่นเดียวกับเธอ รู้แต่ว่าไม่ชอบที่ชื่อนี้ออกมาจากปากคนอื่นก็เท่านั้น…
“ก็ได้ครับ โอ๋ๆไมค์ไม่กล้าขัดใจผึ้งหรอก”
ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเอ็นดูก่อนจะเอื้อมมือไปลูบหัวของคนหน้างออย่างเบามือ
“ดีมากน่ารักที่ซู๊ด…”
มาธวีพูดจบก็ฉีกยิ้มกว้างให้ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้านี่คงเป็นความเคยชินของเธอที่ถูกอีกคนตามใจมาตลอดแต่กับ อวิกานี่สิถึงกับต้องหันหน้าไปทางอื่นเพราะจู่ๆก็รู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นส่วนเกินขึ้นมา…
นิยายเรื่องอื่นๆ คุณหนูที่รัก yuri comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=19228
ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=18487
เกมรักสะดุดใจ yuri comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=18494
ปีกรัก yuri yuriread.thaimeboard.com/index.php/topic,1232.0.html
สามารถสั่งซื้อได้แล้วนะคะ พร้อมส่งจ้า ^^
แบบ e-book ก็มีเข้าไปดูรายละเอียดได้ที่
mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyou
ขอบคุณที่ติดตามจ้า
ข่าว
